Στο φόντο της ανησυχίας που προκαλούν οι δείκτες στασιμότητας και ύφεσης σε πολλές χώρες, οι υπουργοί Οικονομικών και οι διοικητές των Κεντρικών Τραπεζών των μελών της G-20 συναντιούνται στην Κωνσταντινούπολη στις 8 - 9 Φλεβάρη.

Εξηγώντας ότι η συνάντηση θα εστιάσει ειδικά στην «Ευρώπη, όπου η ανάπτυξη είναι στάσιμη», ο Καναδός υπουργός Οικονομικών Τζόε Ολιβερ δήλωσε πως «εμείς πάμε να μιλήσουμε για τη νομισματική πολιτική, τη δημοσιονομική πολιτική και τις διαρθρωτικές αλλαγές για να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα αυτό, αλλά θα συζητήσουμε και ορισμένες ακόμη γεωπολιτικές ανησυχίες που έχουν δημοσιονομικές και οικονομικές επιπτώσεις». Από τη δική του μεριά ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου ανέφερε πως «ο υπόλοιπος κόσμος δεν μπορεί να εξαρτάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως το μοναδικό κινητήρα ανάπτυξης».

Το πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και οι διεργασίες που εντείνονται στην Ευρώπη με αφετηρία και τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να δώσουν νέα «τροφή» στα παζάρια, εντός και εκτός της αίθουσας της συνάντησης, δεδομένου του ότι τέτοιες συναντήσεις αποτελούν αφορμή και για μια σειρά επαφές με στελέχη επιχειρήσεων, συζήτηση πάνω σε συγκεκριμένα και γενικότερα επενδυτικά σχέδια.

Οπως αποτυπώνεται στο πρόγραμμα της συνάντησης και όπως πρόσφατα επισήμανε και η τουρκική κυβέρνηση, που έχει αναλάβει την προεδρία για φέτος, Υποδομές - Κατασκευές, Ενέργεια και Τουρισμός θα είναι τρεις από τους κλάδους στους οποίους θα επικεντρωθεί το ενδιαφέρον.

Φυσικά, προτεραιότητα και αυτής της συνάντησης θα είναι η «πρόοδος» που έχει γίνει στην εφαρμογή αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων. Βασικοί στόχοι, όπως αποτυπώθηκε και στα ντουκουμέντα της προηγούμενης αυστραλέζικης προεδρίας, είναι: Η στήριξη «στις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους μας, ώστε να γίνουν πιο ευπροσάρμοστοι και προσαρμόσιμοι σε διαφορετικές καταστάσεις». Η «βελτίωση των εθνικών συστημάτων καθορισμού των μισθών και διαπραγματεύσεων», «η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας», «η επίτευξη μιας πιο βιώσιμης ευθυγράμμισης μεταξύ απασχόλησης, μισθών και παραγωγικότητας». «Η ενίσχυση της σύνδεσης μεταξύ της κοινωνικής προστασίας και της ενεργοποίησης των εργαζομένων».