Eurokinissi |
Χωρίς να αφαιρούμαστε από τις αντικειμενικές δυσκολίες, όπως οι αυταπάτες ή οι χαμηλές προσδοκίες και αγωνιστικές διαθέσεις που χαρακτηρίζουν μεγάλο μέρος των εργαζόμενων και ανέργων, κάτι που το είχαμε και στην προηγούμενη περίοδο, μπορούμε με συστηματική, επιχειρηματολογημένη συζήτηση να αποκαλύπτουμε τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής και της νέας κυβέρνησης, της ΕΕ.
Ο προπαγανδιστικός κουρνιαχτός και τα ψίχουλα, που υπόσχεται στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα της εργατικής τάξης η κυβέρνηση, δεν μπορούν να κρύψουν τη δραματική κατάσταση που ζούνε οι άνεργοι, οι απλήρωτοι, οι ανασφάλιστοι, η συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών και συνταξιούχων, οι οποίοι έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στα επιδόματα, λόγω και της άγριας φοροληστείας, ενώ έχουν στραπατσαριστεί τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Αυτή την άθλια κατάσταση ούτε θέλει, ούτε μπορεί να την αντιμετωπίσει και η σημερινή κυβέρνηση, που είναι ταγμένη να υπηρετήσει και αυτή τα ταξικά συμφέροντα του κεφαλαίου, που δηλώνει πίστη στην ΕΕ των μονοπωλίων, στο ΝΑΤΟ.
Μπορούμε να συμβάλουμε ουσιαστικά στην κατεύθυνση αυτή, να ανοίξουμε μια πλατιά συζήτηση μέσα στα σωματεία και στους εργαζόμενους για το πλαίσιο πάλης που προτείνει το ΠΑΜΕ. Να βοηθήσουμε να απορρίπτεται η λογική της ζωής με ψίχουλα, της παθητικότητας, της ανάθεσης και να υιοθετείται η ταξική γραμμή πάλης, όχι μόνο για την ανάκτηση όλων των απωλειών της τελευταίας πενταετίας αλλά και για την ικανοποίηση όλων των αναγκών μας, μέσα από έναν άλλο δρόμο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, όπου οι εργαζόμενοι θα κάνουν κουμάντο.
Οι ταξικές δυνάμεις δεν μπορεί απλά να επαναλαμβάνουμε ως σύνθημα το αίτημα για αποκατάσταση των απωλειών σε μισθούς, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα στα επίπεδα του 2009, αλλά πρέπει να ιεραρχήσουμε κλάδους και χώρους δουλειάς που θα δώσουμε ιδιαίτερο βάρος για να οργανωθεί η πάλη και να διεκδικηθούν αυτά τα αιτήματα, να υπογραφούν δηλαδή ΣΣΕ στη βάση των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων του 2009.
Χρειάζεται καλή προετοιμασία, συνελεύσεις, συσκέψεις Ομοσπονδιών, σωματείων, Επιτροπών Αγώνα, για να ξεπερνιέται η δυσκολία που υπάρχει στην οργάνωση της πάλης λόγω του φόβου, λόγω της λογικής της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, της ανάθεσης.
Σ' αυτή την κατεύθυνση, γίνονται ήδη συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων και Γενικές Συνελεύσεις. Χρειάζεται όμως μεγαλύτερη επιμονή και βοήθεια στα συνδικαλιστικά στελέχη των σωματείων, προκειμένου να συνδέουν σωστά τα γενικά αιτήματα με τα κλαδικά, να καταλήγουν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης.
Ανάλογη δουλειά χρειάζεται να αναπτύξουμε και για την οργάνωση της πάλης των ανέργων με το πλαίσιο αιτημάτων που έχει διαμορφώσει το ΠΑΜΕ, συμπληρωμένο με τοπικές διεκδικήσεις. Για το δυνάμωμα της ταξικής αλληλεγγύης, όπως αυτή που αναπτύσσει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας εδώ και τρία χρόνια, με δωρεάν μαθήματα σε μαθητές γυμνασίου - λυκείου, παιδιά ανέργων, με λαϊκά γλέντια, παρεμβάσεις και διεκδικήσεις σε Περιφέρεια, Δήμους, Νοσοκομεία, ΔΕΗ, ΔΕΥΑ, ΔΕΠΑ. Η προσπάθεια αυτή πρέπει με επιμονή να δένεται με την οργάνωση των ανέργων τόσο σε επίπεδο κλάδου, όσο και στη συνοικία. Πρέπει τα ταξικά συνδικάτα να οργανώσουν κινητοποιήσεις σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο για την ανεργία.
Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα είναι οι αρχαιρεσίες στο Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Βόλου, όπου, κόντρα στις μεθοδεύσεις των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΚΕ και της εργοδοσίας, το ψηφοδέλτιο που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ και συμμετείχε μετά από πολλά χρόνια στις εκλογές πήρε τις 5 έδρες στο 11μελές ΔΣ. Αντίθετα, σε άλλα συνδικάτα που ασχολούμαστε τις τελευταίες ημέρες, τα αποτελέσματα δεν είναι καλά.