Εν αρχή ην η επίσκεψη Μπους ως τρίτος σταθμός της παρθενικής του περιοδείας στη Γηραιά Ηπειρο ενόψει της Συνόδου Κορυφής των 15 κρατών - μελών της ΕΕ. Αλλά και αυτές καθαυτές οι εργασίες της Συνόδου ήταν αρκετές για να συνεχιστούν οι διαδηλώσεις κατά της πολιτικής τόσο των ΗΠΑ όσο και της ΕΕ.

Ομως, ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι το κυρίαρχο στοιχείο θα ήταν τα πύρινα οδοφράγματα, οι συγκρούσεις μέχρι και σε σημείο που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, ως «μάχες» μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, του κατά το παρελθόν, περιγραφόμενου ως ήσυχου και ήρεμου «λιμανιού», του δυτικότερου σημείου της Σουηδίας.

Αν ήταν εξ αρχής γνωστά τα πρώτα στοιχεία, δηλαδή οι συλλήψεις διαδηλωτών, από όμορες χώρες, όπως τη Νορβηγία, την παραμονή της επίσκεψης Μπους, με το αιτιολογικό της «παράνομης εισόδου στα απαγορευμένα σημεία της πόλης» και μετά η απέλασή τους, αντί αυτά που μετέδιδαν ξένα «έγκυρα» ειδησεογραφικά πρακτορεία, ότι η σουηδική κυβέρνηση διευκολύνει τους διαδηλωτές που συνέρρεαν στο Γκέτεμποργκ από άλλες σουηδικές πόλεις, ή άλλες χώρες, όπως τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, την Ιταλία, να βρουν καταλύματα, τότε, ίσως, αυτά που έγιναν επί τριημέρου στη Σουηδία, και θύμιζαν Σιάτλ, Ουάσιγκτον και Πράγα να ήταν αναμενόμενα. Αναμενόμενα, πρώτα και κύρια από τους ίδιους τους Σουηδούς, οι οποίοι παρακολουθούσαν το Γκέτεμποργκ να έχει παραδοθεί στην κυριολεξία στις φλόγες, αλλά και την αστυνομία να επιδίδεται σε ένα ειδεχθές και φονικό κυνηγητό. Αναμενόμενα και από την υπόλοιπη οικουμένη που πληροφορούνταν με έκπληξη με μια μέρα καθυστέρηση τις «μάχες» της προηγούμενης μέρας. Εξάλλου, το πρωτοφανές κύμα αστυνομικής βίας, στη μεγαλύτερη επιχείρηση μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν κυρίαρχο στα πρωτοσέλιδα όλων των σουηδικών εφημερίδων, αλλά και το μοναδικό θέμα συζήτησης μεταξύ των μέχρι πρότινος «μακάριων» Σκανδιναβών, οι οποίοι άναυδοι παρακολουθούν την αστυνομία σε ένα ,,,κρεσέντο, μανίας, βίας και σκληρότητας!

Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της βίας: η αστυνομία από νωρίς το πρωί της Πέμπτης είχε «αποκλείσει» ένα σχολείο, στο οποίο είχαν καταλύσει διαδηλωτές, «σφραγίζοντάς» το μαζί με τους εκατοντάδες διαδηλωτές μέσα, όταν αυτοί προσπάθησαν να βγουν και να συνενωθούν με τους υπολοίπους διαδηλωτές στο κέντρο της πόλης. Οταν η διαδήλωση -κατά την οποία επίσης προκλήθηκαν επεισόδια και συλλήψεις- ολοκληρώθηκε ακόμη περίπου 1.000 διαδηλωτές κατέφτασαν στο σχολείο που τελούσε υπό αστυνομική πολιορκία και καίγοντας μια αμερικανική σημαία προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, αναποδογυρίζοντας τα μεταλλικά κοντέινερ που λειτουργούσαν σαν φράκτης. Τότε οι αστυνομικοί επιτέθηκαν και ακολούθησε πραγματική μάχη. Αποτέλεσμα της πρώτης μέρας: πάνω από 240 συλλήψεις, και δεκάδες τραυματίες και από τα «δύο στρατόπεδα».

Εξωθημένοι από την ανείπωτη βία, οι διαδηλωτές επιχείρησαν να εισέλθουν την Παρασκευή στο χώρο όπου διεξαγόταν η Σύνοδος Κορυφής. Ο στόχος δεν επιτεύχτηκε, αφού οι διαδηλωτές απωθήθηκαν και η σύνοδος συνέχισε απρόσκοπτα τις εργασίες της. Ομως το κέντρο για δυο τουλάχιστον ώρες λίγο πριν το μεσημέρι έγινε θέατρο σφοδρότατων συγκρούσεων μεταξύ της Αστυνομίας και των διαδηλωτών.

Η ανανεωμένη κρούση των διαδηλωτών προκάλεσε και νέα δείγματα της μανίας που είχε καταλάβει τη σουηδική Αστυνομία: εξονυχιστικός έλεγχος προς όλους τους πολίτες, πολλούς από τους οποίους δε δίσταζε να κατεβάσει από τα λεωφορεία και να τους υποβάλει στη διαδικασία εξακρίβωσης των στοιχείων τους, επιστράτευση για την απώθηση των διαδηλωτών εκτός των ασπίδων και εκπαιδευμένωνς σκύλωνς χωρίς φίμωτρο και του τμήματος της έφιππης ομάδας της. Εννοείται όλα αυτά σε συνδυασμό με τη χρήση των ειδικών δυνάμεων και των απαραίτητων χημικών κοκτέιλ.

Ομως παρ' όλη τη βία και την τρομοκρατία, η φωνή των διαδηλωτών ακούστηκε και πάλι δυνατότερα και ταρακούνησε για άλλη μια φορά τη συνείδηση της οικουμένης...