«Μπελογιάννης, Μπάτσης, Καλούμενος, Αργυριάδης. Εκτελέστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση το 1952, 30 του Μάρτη Κυριακή στις 4 το ξημέρωμα, επειδή ήταν αγωνιστές του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Τι προηγήθηκε:

1. Προπολεμικά: Το Κομμουνιστικό Κόμμα στην ανάπτυξή του, ανάμεσα στον ελληνικό λαό, με περιόδους παραγκωνισμών, κατατρεγμών, εξοριών. Τότε είχαν ξεκινήσει τη δράση τους και οι τέσσερις εκτελεσμένοι που τιμάμε σήμερα.

2. Πόλεμος, κατοχή, Εθνική Αντίσταση: Και τότε συνέχισαν τη δράση τους μέσα στις πόλεις και στα βουνά με το ΕΑΜ.

3. Δεκεμβριανά: Η τεράστια δύναμη του Κομμουνιστικού Κόμματος οδηγήθηκε ύπουλα στη γνωστή σύγκρουση με την κυβέρνηση, με στόχο να παραγκωνιστεί.

4. Εμφύλιος: Κι ο καθένας από τους 4, όπως κι όλοι οι άλλοι κομμουνιστές, στο δικό του πόστο, πολεμούν με σκοπό να διατηρηθεί η δύναμη του Κόμματος στον ελληνικό χώρο.

5. Τελικά θέσανε το ΚΚΕ, εκτός νόμου!

Ομως το Κομμουνιστικό Κόμμα συνέχισε να υπάρχει. Και, αναπόφευκτα, ανέπτυξε την παράνομη δράση του. Γιατί η ύπαρξή του και η δράση του είναι η ίδια η ανάγκη των καταπιεσμένων και των εργαζομένων που πολεμάνε ενάντια στην εκμετάλλευση που ασκείται πάνω τους από τη διαρκώς ανερχόμενη πλουτοκρατία. Τότε οργανώθηκε, σκόπιμα, η δίκη Μπελογιάννη.

Μπελογιάννης, Μπάτσης, Καλούμενος, Αργυριάδης και αργότερα Πλουμπίδης και άλλοι σπουδαίοι αγωνιστές του Κομμουνιστικού Κόμματος στήθηκαν μπροστά στα ντουφέκια της δουλικής ελληνικής κυβέρνησης.

Παρ' όλα αυτά, επί εκατό συνεχώς χρόνια, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ζει και αγωνίζεται πάντα για τα ίδια ιδανικά.

Κι εμείς οι κομμουνιστές θα στεκόμαστε πάντοτε αιώνια απτόητοι, με πείσμα, με σθένος, όπως και οι παλιοί αγωνιστές απέναντι στα ντουφέκια τους (μαζί μας ζούνε και μας δυναμώνουν και μας μεταδίδουν την πίστη για να αντέχουμε) και θα είμαστε ο μόνος κίνδυνος γι' αυτούς που μας εκμεταλλεύονται. Το ξέρουν καλά γι' αυτό μας φοβούνται. Ο κομμουνισμός είναι η δύναμη του λαού, των λαών όλων, της Ανθρωπότητας».