Συνέντευξη με την Λίνα Κροκίδη, υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιοσύνης, Λαϊκών Ελευθεριών και Μεταναστών της ΚΕ του ΚΚΕ
Παραθέτουμε τη συνέντευξη:
-- Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η σημασία της δίκης αυτής;
-- Αναμφίβολα μεγάλη. Οχι μόνο αριθμητικά, αφού στο εδώλιο κάθονται 68 κατηγορούμενοι (ένας κατηγορούμενος για συμμετοχή σε τάγμα εφόδου στην περιοχή Κυψέλης και Αγ. Παντελεήμονα πέθανε στο μεταξύ) αλλά και ουσιαστικά, αφού δεν δικάζονται μόνο όσοι συμμετείχαν άμεσα σε εγκληματικές πράξεις, αλλά και η ηγεσία της ναζιστικής οργάνωσης, όλοι οι βουλευτές της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου, με την κατηγορία της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Επίσης, στο κατηγορητήριο και στην ογκώδη δικογραφία γίνεται εκτενής αναφορά στον εθνικοσοσιαλιστικό, ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, χαρακτήρας που συνδέεται και με τις εγκληματικές πράξεις. Αυτή είναι η μία πλευρά.
Υπάρχει και μια δεύτερη και πιο ουσιαστική πλευρά, δηλαδή η ανάγκη να αξιοποιηθεί η δίκη για να αναδειχθεί, τόσο μέσα στη δικαστική αίθουσα όσο - κυρίως - στο ίδιο το κίνημα και το λαό, ο πραγματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής και του ναζισμού - φασισμού, ως βαθιά αντιδραστικής και ρατσιστικής δύναμης στην υπηρεσία του συστήματος με κρυφές ή φανερές σχέσεις με την αστική τάξη και τον κρατικό μηχανισμό, με βαθύ μίσος για την εργατική τάξη και το λαό, για το εργατικό και λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του, για τα αλλοεθνή τμήματα της εργατικής τάξης και του λαού. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή των κομμουνιστών συνδικαλιστών από το Μέταλλο και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, ως επιλεγμένου και εξαγγελμένου στόχου της δολοφονικής επίθεσης των χρυσαυγιτών. Ούτε είναι τυχαίο ότι μια σειρά κατηγορούμενοι - ή και ορισμένοι που τελικά δεν παραπέμφθηκαν - ως συνεργοί για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι οι πρωτεργάτες του χρυσαυγίτικου σωματείου στη Ζώνη.
Οι δύο τελευταίες πλευρές, που δεν αφορούν μόνο τους κομμουνιστές (εντός και εκτός δίκης), αλλά το ίδιο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, δεν φωτίζονται επαρκώς ή και καθόλου στο κατηγορητήριο και τη δικογραφία, γεγονός αναμενόμενο, αφού είναι συγκεκριμένα τα όρια της αστικής Δικαιοσύνης.
-- Η υπερασπιστική γραμμή της Χρυσής Αυγής φαίνεται να διαχωρίζει τις εγκληματικές πράξεις της οργάνωσης από το ναζιστικό χαρακτήρα της και οι βουλευτές της υποστηρίζουν ότι διώκονται για τις ιδέες τους, ισχυριζόμενοι ότι δεν εμπλέκονται σε εγκληματικές πράξεις του κατηγορητηρίου. Τι ισχύει στην προκειμένη περίπτωση;
Επισημαίνουμε τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η δίκη θα γίνει στη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης, για το κλίμα που δημιουργούν οι τοποθετήσεις της προέδρου της Βουλής (είχε ψηφίσει «παρών» και στην αναστολή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής και είχε διαφωνήσει με την άρση της ασυλίας βουλευτών), αλλά και μελών της κυβέρνησης και στελεχών του, τοποθετήσεις που έχουν εκτιμηθεί δεόντως από τη ναζιστική οργάνωση, με τη χλιαρή αντιπολίτευση, στα όρια της κριτικής στήριξης, που ασκεί στην κυβέρνηση. Εξάλλου, ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, δεν έχουν κρύψει τις συμπάθειες και τις υπόγειες γέφυρες που τους συνδέουν με τη Χρυσή Αυγή (δεν ψήφισαν τις άρσεις ασυλίας και την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής, στελέχη της Χρυσής Αυγής μεταπήδησαν στους ΑΝΕΛ και ήταν υποψήφιοί τους στις τελευταίες εκλογές κ.λπ.).
MotionTeam |
Φυσικά, η ναζιστική θεωρία, ως ακραία μορφή της αστικής ιδεολογίας, δεν πρόκειται και δεν μπορεί να καταδικαστεί από τη Δικαιοσύνη και μάλιστα από την αστική Δικαιοσύνη. Αυτό είναι υπόθεση του κινήματος, πρώτ' απ' όλα του εργατικού να την αντιμετωπίσει μέχρι να την εξαλείψει οριστικά, μέσα από τη νίκη των δυνάμεων της εργασίας επί των δυνάμεων του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης. Ομως το δικαστήριο οφείλει, όπως σε κάθε άλλωστε ποινική δίκη, να συνδέσει τις εγκληματικές πράξεις με τα κίνητρα και να καταδικάσει, μαζί με τους φυσικούς αυτουργούς και τους ηγέτες της Χρυσής Αυγής, ως φορείς καλλιέργειας και διάδοσης της αντιδραστικής, απάνθρωπης και απεχθούς ναζιστικής θεωρίας αλλά κυρίως καθοδήγησης, οργάνωσης και εκτέλεσης των συγκεκριμένων εγκληματικών πράξεων που απορρέουν από αυτήν τη θεωρία.
-- Πώς βλέπετε την άποψη ότι δεν πρέπει να πολιτικοποιείται η δίκη; Οτι πρέπει να αποπολιτικοποιηθεί η όλη διαδικασία;
-- Αποτελεί και αυτή η άποψη μία από τις υπερασπιστικές γραμμές της Χρυσής Αυγής, που επίσης προωθείται από μια σειρά παράγοντες. Για παράδειγμα, είναι προβληματικό το γεγονός ότι η εισαγγελία δεν συμπεριέλαβε στον κατάλογο των μαρτύρων κατηγορίας τους εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων που είχαν καταθέσει κατά την ανακριτική διαδικασία. Αυτήν την έλλειψη ήρθε να καλύψει η Πολιτική Αγωγή των συνδικαλιστών κομμουνιστών του Περάματος, με την κλήση συμπληρωματικών μαρτύρων που ανήκουν σε ένα ευρύτερο φάσμα της καλλιτεχνικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, όπως ο μεγάλος συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης αλλά επίσης και εκπρόσωποι όλων των πολιτικών κομμάτων. Με μόνο κριτήριο οτι σε μια δίκη με έντονο τον πολιτικό χαρακτήρα, δεν μπορούν να μην καλούνται στελέχη κομμάτων προκειμένου και ο καθένας να παίρνει τις ευθύνες του.
Η αποστείρωση της δίκης από τον έντονο πολιτικό της χαρακτήρα συνδέεται με τα όσα είπαμε παραπάνω, δηλαδή με την προσπάθεια αποσύνδεσης της ναζιστικής θεωρίας από την εγκληματική πρακτική. Το είδαμε και στη δίκη του χρυσαυγίτη Κασιδιάρη για την επίθεση κατά της βουλευτή του ΚΚΕ Λ. Κανέλλη, με το γνωστό αποτέλεσμα της παύσης της ποινικής του δίωξης, αφού το δικαστήριο αντιμετώπισε τη βία ενός πρωτοκλασάτου φασίστα απέναντι σε μια εκπρόσωπο του ΚΚΕ σαν μια απλή επίθεση ενός άντρα σε μια γυναίκα!
-- Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του μαζικού λαϊκού κινήματος απέναντι στη δίκη της Χρυσής Αυγής;
-- Σημαντικός. Οπως έχει χαρακτηριστικά ειπωθεί, η ανάσα του κινήματος πρέπει να φτάνει μέσα στη δικαστική αίθουσα, το κίνημα να καθορίζει τις εξελίξεις, να διευκολύνει τους μάρτυρες, τους συνηγόρους, τους δικαστές απέναντι στην τρομοκρατία των χρυσαυγιτών, που ήδη εκδηλώθηκε κατά δύο μαρτύρων κατηγορίας από την πρώτη κιόλας μέρα της δίκης. Φυσικά, το ζήτημα της προστασίας, από τις επιθέσεις των ναζιστών όσων εμπλέκονται στη δίκη αφορά και την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία που πρέπει να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα και όχι να τηρούν σιγή ιχθύος. Είναι σαφές και επιβεβαιώνεται από την μέχρι σήμερα πείρα οτι στο φασισμό δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν ούτε θολά «αντιφασιστικά μέτωπα» ούτε προσχωρώντας στις λογικές του αστικού «συνταγματικού τόξου». Μόνο αντίβαρο μπορεί να αποτελέσει το εργατικό κίνημα και η λαϊκή συμμαχία.
Φυσικά, το νομοθετικό πλαίσιο, με βάση το οποίο θα δικαστεί η Χρυσή Αυγή, δεν το ψήφισε η εργατική τάξη και ο λαός, αλλά η αστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και τα κόμματα που την εκπροσωπούν. Καθήκον του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι να αξιοποιούν οποιαδήποτε χαραμάδα αφήνει η νομοθεσία για να υπερασπίζονται τις κατακτήσεις τους, τις συνδικαλιστικές και λαϊκές ελευθερίες.
Οι πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ και των υπόλοιπων λαϊκών συσπειρώσεων των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας, η δράση των ταξικών σωματείων και οι συγκεντρώσεις την πρώτη μέρα της δίκης, που θάφτηκαν από τα αστικά ΜΜΕ, αλλά και οι κινητοποιήσεις και δράσεις του ταξικού κινήματος για το μεταναστευτικό ζήτημα, που το εκμεταλλεύονται οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής, η συμμετοχή στο κίνημα περισσότερων εργατικών και λαϊκών μαζών σε γραμμή ρήξης με το καπιταλιστικό σύστημα, αποτελούν την καλύτερη συμβολή στον αγώνα για την οριστική και αμετάκλητη καταδίκη των ναζιστών και φασιστών, όχι μόνο στο δικαστήριο, αλλά και στις συνειδήσεις και στην ίδια την ιστορική εξέλιξη.