Τελικά, πρέπει να πούμε ότι η κοροϊδία έχει και τα όριά της. Μόλις πριν από λίγο ακούσαμε ότι υπουργός σας είπε ότι αν αλλάξει πρόταση κατά τι η τρόικα, οι τρεις θεσμοί, μέχρι την Τρίτη, τότε θα τροποποιήσει η κυβέρνηση το ερώτημα και θα καλέσει το λαό να ψηφίσει «ναι».

Ισχύει το «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα». Τα «ήξεις - αφήξεις» πέντε μηνών, μας οδηγούν πάλι στη λαϊκή εντολή. Βέβαια, ποτέ δεν είναι κακό να ρωτιέται ο λαός, να συμμετέχει ενεργά. Το αντίθετο μάλιστα. Οχι μόνο δεν είναι κακό, είναι και καλό. Ομως, ποιος Ελληνας σήμερα, ποια Ελληνίδα, ποιος άνθρωπος του μόχθου νιώθει έτσι; Αυτό που αισθάνεται ο λαός μας και η νεολαία είναι ότι για μια φορά ακόμα εξαπατήθηκαν. Βλέπουν να διαψεύδονται οι ελπίδες τους, βλέπουν ότι και οι σημερινοί συγκυβερνώντες και οι χτεσινοί συγκυβερνώντες, τους βάζουν ψεύτικα διλήμματα, εκβιαστικά διλήμματα, εκφοβιστικά διλήμματα, χωρίς να θίγουν στο ελάχιστο όλους αυτούς που φταίνε πραγματικά για την κρίση, την κατάντια της χώρας, την ανεργία, τη φτώχεια. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τα μονοπώλια, το κεφάλαιο - δεν θα κουραστούμε να το λέμε - ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι λυκοσυμμαχίες που συμμετέχει η χώρα και που τους κατασπαράζουν χρόνια τώρα συνεχόμενα, χωρίς σταματημό, πότε με δεξιό, πότε με αριστερό κυβερνητικό πρόσημο.

Ο ελληνικός λαός πρέπει πιο αποφασιστικά απ' ό,τι μέχρι χτες, με αφορμή και το δημοψήφισμα, εάν τελικά γίνει, να βροντοφωνάξει: Οχι άλλη κοροϊδία, όχι άλλη αναμονή, συσπείρωση τώρα με το ΚΚΕ.

Επιλέγετε την προσφυγή σε δημοψήφισμα με τα διλήμματα της άρχουσας τάξης, του κεφαλαίου, με τα ερωτήματα εκείνα που είτε απαντήσει «ναι» είτε «όχι» ο λαός, θα βγει χαμένος. Θα συνεχιστεί η σφαγή του, θα έχει νέες απώλειες στο εισόδημά του. Επιλέγετε το δημοψήφισμα και για να κάμψετε λαϊκές αντιδράσεις, τη συνεχώς ογκούμενη αγανάκτηση του ελληνικού λαού που φτάνει μέχρι και την ουσιαστική αμφισβήτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΔΝΤ, των κυβερνητικών επιλογών, των μνημονίων, των εφαρμοστικών τους νόμων και που τις τελευταίες μέρες αρχίζει να δυναμώνει και σε αυτούς που σας ψήφισαν και ευρύτερα μέσα στις λαϊκές δυνάμεις.

Πού να τολμήσετε να φέρετε στη Βουλή, όχι μόνο την πρόταση των δανειστών, που ακόμη δεν έχουμε προλάβει να τη δούμε ολοκληρωμένα - εκτός από τα δημοσιογραφικά, βέβαια, ρεπορτάζ - αλλά και την πρόταση τη δική σας, αρχικά των 47 σελίδων, συν των οκτώ συμπληρωματικών σελίδων, συν κάποιων μερικών - δεν ξέρω πόσων - προχτεσινών, αφού ξέρετε καλύτερα από εμάς ότι και εσείς και εκείνοι προτείνετε βάρβαρα μέτρα που δεν διορθώνονται με κάποιες αμβλύνσεις στις γωνίες, με κάποια στρογγυλέματα στα ισοδύναμα.

Κοροϊδεύετε ωμά και προκλητικά το λαό μας όταν ισχυρίζεστε ότι με τη συμφωνία που εσείς προτείνατε, εξασφαλίζετε ότι δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις αφού οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις, οι αυξήσεις στους άδικους φόρους, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι αυξήσεις στις εισφορές των μισθωτών και των συνταξιούχων οδηγούν σε νέες, μεγάλες απώλειες για το ήδη πετσοκομμένο λαϊκό εισόδημα και τα εναπομείναντα δικαιώματα του λαού. Και δεν αναφερόμαστε στο πακέτο των δανειστών. Αναφερόμαστε στη δική σας πρόταση που έχει κατατεθεί.

Σας ξαναρωτάμε: Οι αυξήσεις στο ΦΠΑ, τον πιο άδικο φόρο, που πληρώνει ακόμα και ο άνεργος, που για τα τρόφιμα της λαϊκής οικογένειας - τα γνωστά μακαρόνια - αυξάνεται δέκα μονάδες, τι ακριβώς είναι; Είναι ή δεν είναι μείωση εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων;

Η πληρωμή ξανά του ΕΝΦΙΑ, του φόρου με τον οποίο πληρώνει νοίκι κάποιος και για το δικό του σπίτι ακόμα - και μάλιστα στα προβλεπόμενα των προηγούμενων χρόνων -, της εισφοράς αλληλεγγύης, που βάζει τον εργάτη να δείχνει αλληλεγγύη στο βιομήχανο τελικά - γιατί εκεί καταλήγει και αυτός ο φόρος - είναι ή δεν είναι πραγματική μείωση εισοδήματος;

Οι ιδιωτικοποιήσεις και η απελευθέρωση τομέων στρατηγικής σημασίας, όπως τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και άλλα, με αρνητικές συνέπειες και για τους εργαζόμενους στους κλάδους αυτούς, αλλά και για όσους κάνουν χρήση αυτών των υπηρεσιών από τις λαϊκές οικογένειες της χώρας μας, οδηγεί ή δεν οδηγεί σε μείωση εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων;

Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών σε εργαζόμενους και συνταξιούχους τι είναι; Δεν είναι καραμπινάτη μείωση; Οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης με τη δική της πρόταση, και όχι μόνο των δανειστών, όπως λέτε στη σημερινή σας πρόταση και εισήγηση, έγιναν μαύρα μαντάτα για χιλιάδες ασφαλισμένους, στους οποίους αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αφού καταργούνται όποια δικαιώματα πρόωρης συνταξιοδότησης έχουν απομείνει, την ίδια στιγμή που ανοίγει ο δρόμος για περαιτέρω ανατροπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων μέσω της ενοποίησης Ταμείων και των αναλογιστικών μελετών που θα ακολουθήσουν για να δώσουν άλλοθι σε νέες περικοπές.

Και οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις δεν φεύγουν από το τραπέζι. Είναι μόνιμα επάνω στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης - δανειστών, γιατί μόνιμοι είναι οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα, οι δεσμεύσεις της ΕΕ, η ανταγωνιστικότητα. Αλλωστε, οι μειώσεις στους μισθούς είναι στην ημερήσια διάταξη σε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, εκεί που οργιάζουν οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις, οι μειώσεις που συμπαρασύρουν προς τα κάτω και τις συντάξεις.

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει ωμά και προκλητικά το λαό όταν αναμασάει την καραμέλα της κοινωνικής δικαιοσύνης, γιατί, τάχα, με τη δική της πρόταση τα μέτρα έχουν αναδιανεμητικό χαρακτήρα και μεταφέρουν τα βάρη στα υψηλότερα - λέει - στρώματα.

Επιδεικνύει την αύξηση μόλις 3% της φορολογίας στις επιχειρήσεις - φορολογία που έπεσε πολλές φορές στο παρελθόν όταν οι φόροι για το λαό ανέβαιναν - και την έκτακτη εισφορά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, για να κρύψει ότι η φοροκαταιγίδα κυρίως από τη μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ, το φαΐ του φτωχού θα πλήξει τελικά. Κι αν θέλετε να φορολογήσετε το κεφάλαιο, να βάλετε πράγματι χέρι στην τσέπη, όπως λέτε, γιατί δεν καταργείτε τις προκλητικές φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις; Γιατί με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες η κυβέρνηση τους χάρισε χρέη και πρόστιμα; Γιατί τους διευκολύνει να νομιμοποιήσουν αδήλωτα εισοδήματα;

Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι η όποια έκτακτη εισφορά, εκτός από το ότι είναι σταγόνα στον ωκεανό των φόρων, θα καταβληθεί εφάπαξ, ενώ οι φόροι για το λαό ήρθαν για να μείνουν, όπως ο ΕΝΦΙΑ, όπως η εισφορά αλληλεγγύης και άλλοι.

Τέτοιες έκτακτες εισφορές στους επιχειρηματίες έβαλαν κι άλλοι στο παρελθόν, όπως η κυβέρνηση Σημίτη, για παράδειγμα, για να πιάσει τότε τους στόχους της ΟΝΕ. Αυτά είναι γνωστά πράγματα. Και δεν ενοχλήθηκε, βέβαια, το κεφάλαιο, γιατί ήξερε πως πολλαπλά θα ωφεληθεί από την ΟΝΕ, όπως και έγινε τελικά.

Και αυτή την έκτακτη εισφορά οι μεγάλοι επιχειρηματίες έχουν τη δυνατότητα με διάφορους τρόπους να την απορροφήσουν, να τη μετακυλήσουν σε εργαζόμενους, είτε με μειώσεις σε μισθούς, είτε με αυξήσεις στα προϊόντα που παράγουν. Ξέρουν πως θα την πάρουν πίσω πολλαπλάσια - εκεί στοχεύουν - αφού οι μεγάλες επιχειρήσεις θα είναι εκείνες που θα ωφεληθούν και από τα διάφορα αναπτυξιακά πακέτα που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση.

Γι' αυτό και το μεγάλο κεφάλαιο έχει κάθε λόγο, βέβαια, να πιέζει στο κλείσιμο μιας νέας συμφωνίας κυβέρνησης - δανειστών. Βέβαια, πιέζει και σε ό,τι επιμέρους δεν του αρέσει από αυτή τη συμφωνία. Αλλά, τελικά, στο διά ταύτα, μόνο η εργατική τάξη, ο λαός μας, πληρώνει συνεχώς τη λυπητερή.

Ο λαός πρέπει να πει - λέμε εμείς - ένα μεγάλο ΟΧΙ και στις προτάσεις για τη νέα συμφωνία που προτείνουν οι τρεις θεσμοί, αλλά και στις προτάσεις για συμφωνία που προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Το κάλπικο «όχι» που προτείνει η κυβέρνηση ισοδυναμεί με «ναι» στη συμφωνία - λαιμητόμο για το λαό, ισοδυναμεί με «ναι» στο αντιλαϊκό μνημόνιο Τσίπρα, με «ναι» στο να κλιμακωθεί η αντιλαϊκή επίθεση σε βάρος μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματιών, αγροτών, βιοπαλαιστών και άλλων.

Τα μέτρα που προτείνουν και οι μεν και οι δε έρχονται να προστεθούν στους περίπου 500 εφαρμοστικούς νόμους που παραμένουν σε ισχύ, στη στάση πληρωμών που έχει επιβάλει η κυβέρνηση σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, κοινωνικές υπηρεσίες, στον αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό των ταμειακών διαθέσιμων των ασφαλιστικών οργανισμών, ταμείων δημόσιων οργανισμών και φορέων.

Ούτε η μία ούτε η άλλη πρόταση αποτελεί μία συνολική βιώσιμη συμφωνία, που δίνει λύση στο ελληνικό πρόβλημα, όπως λέτε, ούτε είναι απλά ένας δυσβάσταχτος, αλλά αναγκαίος συμβιβασμός, για τον οποίο υποτίθεται παλεύετε πέντε μήνες τώρα ως κυβέρνηση. Το «όχι» της κυβέρνησης είναι απάτη για να πει ο λαός «ναι» στη δική της αντιλαϊκή πολιτική.

Είναι απάτη ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι μπορεί να υπάρξει πραγματικά Ευρώπη των λαών όσο αυτή θα είναι Ευρώπη του κεφαλαίου.

Οι αντιθέσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην Ευρωζώνη δεν είναι για να γίνει αυτή η ΕΕ των λαών, αλλά για να είναι πιο ενιαία η πολιτική της ενάντια, σε βάρος των λαών.

Γι' αυτό έχουν ξεκινήσει και επίσημα οι διεργασίες για την ολοκλήρωση της νομισματικής και οικονομικής ένωσης στην Ευρωζώνη, οι οποίες σηματοδοτούν την παραπέρα ενίσχυση του Δημοσιονομικού Συμφώνου, των εποπτικών ελέγχων, των αναβαθμισμένων μνημονίων διαρκείας, που θα ισχύουν σε ολόκληρη τη λυκοσυμμαχία και, μάλιστα, με ειδικές ρήτρες για τα κράτη που υπάγονται σε μηχανισμούς στήριξης, όπως είναι η Ελλάδα.

Τα γνωστά «κοράκια» των επιτελείων της ΕΕ, Γιούνκερ, Τουσκ, Ντάισελμπλουμ, Ντράγκι, Σουλτς - δεν ξέρω, μπορεί να ξεχνάω και κανέναν - ετοιμάζουν νέα «Λευκή Βίβλο» την άνοιξη του 2017, που θα περιλαμβάνει αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις σε βάθος δεκαετίας.

Ετσι εξηγείται γιατί η ΕΕ ενισχύει τα μέτρα και τις παρεμβάσεις που προβλέπει το "ευρωπαϊκό εξάμηνο", ώστε το νέο πλαίσιο να γίνει περισσότερο δεσμευτικό στην οικονομική πολιτική. Προχωρά στο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, το οποίο αυτόματα θα υπαγορεύει μέτρα για να τηρηθούν οι αντιλαϊκοί στόχοι των κρατικών προϋπολογισμών.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει καταθέσει ήδη στους θεσμούς της τρόικας πρόταση για συγκρότηση Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, το οποίο θα προχωρά σε αυτόματες οριζόντιες μειώσεις μισθών, συντάξεων, όλων των κρατικών δαπανών, επιδοτήσεων και άλλων, σε περιπτώσεις αποκλίσεων από τους αντιλαϊκούς στόχους.

Πίσω από τις πατριωτικές κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ κρύβεται σήμερα η διαπάλη για όλα αυτά τα ζητήματα ανάμεσα στη Γερμανία, στο ΔΝΤ, στις ΗΠΑ, σε τμήματα της αστικής τάξης αυτών των χωρών για το μέλλον της Ευρωζώνης και τη θέση της Ελλάδας σε αυτή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά έπαιξε με την αγωνία του λαού μας και συγκέντρωσε την προσοχή του σε ορισμένα άμεσα μέτρα, που δεν θα πλήρωνε, βέβαια, το μεγάλο κεφάλαιο, οι όμιλοι, αλλά οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, στη λογική «ο φτωχός να πληρώνει για το φτωχότερο» και τα οποία μόλις και μετά βίας θα ανακούφιζαν κάπως την ακραία φτώχεια. Τελικά, ούτε και αυτό πρόκειται να γίνει.

Στην ουσία, η κυβέρνηση προσχωρεί στα εκβιαστικά διλήμματα που έλεγαν παλαιότερα η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ. Κι έχει μεγάλη ευθύνη ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί σήμερα δίνει τη δυνατότητα στη ΝΔ να εμφανίζεται δικαιωμένη για την πολιτική της όλα τα προηγούμενα χρόνια, η οποία μας έφερε εδώ και να βγαίνει κι από πάνω.

Ακόμα μεγαλύτερη είναι η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ενώ υπέκυπτε στους εκβιασμούς, αποδεχόταν τις προτάσεις των δανειστών, καταθέτοντας τη μία μετά την άλλη τις αντιλαϊκές της προτάσεις. Την ίδια στιγμή, καλούσε και σε συλλαλητήρια το λαό για να τη στηρίξει, για να εγκλωβίσει κόσμο που αρχίζει να σκέφτεται πιο ριζοσπαστικά, κόσμο που αγανακτεί με την ΕΕ.

Οι μεν με το αίτημα «πάση θυσία στην ΕΕ», οι δε με τον απατηλό στόχο να μείνουμε στην ΕΕ και να την αλλάξουμε. Προσπαθούν να φυλακίσουν έναν ολόκληρο λαό στο κοινό ιμπεριαλιστικό τους σπίτι.

Με το δημοψήφισμα προσπαθούν να φορτώσουν στο λαό τις νέες αντιλαϊκές προτάσεις τους και οι εταίροι και οι συγκυβερνώντες, επειδή, λένε, δεν θέλει ρήξη με την ΕΕ. Για το λαό το λένε αυτό. Μάλιστα, ο κ. Τσίπρας στο διάγγελμά του δήλωσε, φυσικά, ότι θα σεβαστεί το αποτέλεσμα, εάν ο λαός κάτω από το βάρος εκβιαστικών διλημμάτων, που οι ίδιοι του βάζουν, αποφασίσει να δεχθεί να πάει εθελοντικά στο σφαγείο της πρότασης - συμφωνίας των «τριών θεσμών», όπως την αποκαλούν οι ίδιοι.

Δηλαδή, ως πρωθυπουργός μετά θα υπογράψει τη βάρβαρη συμφωνία επειδή - δήθεν - θα το θέλει ο λαός, έτσι όπως θα έχει εκφραστεί από το δημοψήφισμα; Και πώς θα βάλει την υπογραφή του σε μία συμφωνία, στην οποία, όπως λέει, διαφωνεί κάθετα η κυβέρνηση του; Πώς θα την υλοποιήσει; Εάν όχι, θα πάει πάλι σε βουλευτικές εκλογές, να ξανασυμμετάσχει ο λαός και να πει τη γνώμη του; Γιατί να τον ψηφίσει αν του λέει ότι δεν θα υπογράψει νέα συμφωνία, την οποία ο λαός με δημοψήφισμα - υποτίθεται - θα έχει δεχθεί σε αυτήν την περίπτωση;

Μοιάζει λίγο με τρελοκομείο, βέβαια, αλλά, πιστέψτε με, δεν είναι. Εκεί σε οδηγεί η ασυνέπεια, άλλα να λες για να χαϊδεύεις αυτιά το πρωί και άλλα το βράδυ. Αλλα να λες στο αυτί του Γιούνκερ χαριεντιζόμενος μαζί του κι άλλα στην Λαγκάρντ - ή περίπου άλλα - άλλα στον Πούτιν, στην Μέρκελ και σε άλλους και να παίζεις παιχνιδάκια. Μόνο που τα παιχνιδάκια τα γνωρίζουν - και καλύτερα από εσάς - και εκείνοι με τους οποίους θέλετε να παίξετε. Κι αυτοί έχουν και πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από εσάς.

Εμείς λέμε καθαρά: Το δημοψήφισμα να το δει ο λαός σαν μία ευκαιρία να δυναμώσει η λαϊκή αμφισβήτηση στην ΕΕ. Η ίδια η πείρα οδηγεί εκεί. Αυτή ακριβώς η αμφισβήτηση πρέπει να συναντηθεί με την αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή - έτσι λέγεται - γραμμή πάλης που προτείνει το ΚΚΕ, στο πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης να απορρίψει τον ίδιο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που πάει χέρι χέρι με τη συμμετοχή της χώρας σε διακρατικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, πάντα στη βάση ανισότιμων σχέσεων μεταξύ κρατών ανισόμετρης οικονομικής, στρατιωτικής και βάλε ανάπτυξης.

Τώρα, ο λαός, ιδιαίτερα εκείνοι που κατάφεραν να αποσπαστούν από τα δόκανα του παλιού δικομματισμού και έχουν προσωρινά εγκλωβιστεί στη ΣΥΡΙΖΑίικη εκδοχή του, έχουν τη δυνατότητα να αντιτάξουν τη μεγάλη δύναμή τους, που δεν την έχουν χρησιμοποιήσει - πιστεύουμε - έως τώρα, που την έβαλαν σε δεύτερη μοίρα, με την ελπίδα ότι μέσα από τις εκλογές, όπως αυτές του προηγούμενου Γενάρη, μπορούσε να αλλάξει ριζικά - ή έστω προς το καλύτερο - η ζωή τους. Τώρα, πολύ περισσότεροι μπορούν να κρίνουν ότι σωστά προειδοποιούσε το ΚΚΕ και απέρριπτε τις αυταπάτες.

Η δύναμη των αγώνων πολλαπλασιάζεται και φέρνει κάποια αποτελέσματα μόνο όταν αναπτύσσεται, εξελίσσεται, μέσα από την ίδια την πείρα του λαού, σε αγώνα αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων, της ΕΕ.

Η ζημιά, αν θέλετε, που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι μόνο οικονομική, άμεσα ή μεσοπρόθεσμα. Είναι πολύπλευρα διαλυτική γιατί επιχειρεί να ανακόψει ριζοσπαστικές διαθέσεις, κάθε είδος ριζοσπαστισμού, ώστε να μην τολμήσει ο λαός καν να διανοηθεί - ούτε σήμερα ούτε αύριο - ότι μπορεί να έχει ένα μέλλον έξω από τα τείχη της ΕΕ, του συστήματος αυτού, με τον ίδιο πραγματικά, όμως, στην εξουσία.

Το ΚΚΕ συμμετέχοντας στο δημοψήφισμα - εάν αποφασιστεί - το οποίο βλέπουμε και σαν ευκαιρία να διαδώσουμε τις θέσεις μας παραπέρα μέσα στο λαό, στη νεολαία της πατρίδας μας, να αναδείξουμε την ιδεολογική, την πολιτική αντιπαράθεση με όλες τις μορφές της αστικής διαχείρισης, με τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να προβάλουμε πλατιά απόψεις και θέσεις μας για τη διέξοδο από τις διαπραγματεύσεις για το χρέος, από την οικονομική, την καπιταλιστική κρίση, από τα δεσμά της ΕΕ, του ΔΝΤ, σε όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων κι όχι για τη διάσωση της εξουσίας της αστικής τάξης, του συστήματος του καπιταλιστικού, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών του, όπως της ΕΕ, αυτό που, κατά τη γνώμη μας, επιδιώκουν όλα τα άλλα κόμματα, μαζί με την κυβέρνηση, παρά τις διαφορές τους.

Το ΚΚΕ δεν φοβάται οποιαδήποτε εκλογική μάχη, αλλά ούτε τροφοδοτεί και αυταπάτες για τα αποτελέσματά της προς όφελος των πραγματικών λαϊκών συμφερόντων και αναγκών. Επιμένουμε ότι όλες οι άλλες προτάσεις που κατατίθενται σήμερα εδώ, είναι εναλλακτικές λύσεις σε βάρος, τελικά, του λαού και όχι υπέρ του.

Επιβεβαιώνεται το ΚΚΕ στην εκτίμησή του και στην πρόβλεψή του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να ανοίξει δρόμο φιλολαϊκό, αφού αντικειμενικά εκφράζει συμφέροντα του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου - μερίδων του έστω - ανεξάρτητα απ' την όξυνση των αντιθέσεων μέσα στην Ευρωζώνη. Ούτε οι εκλογές, ούτε οποιοδήποτε δημοψήφισμα, ούτε κυβερνητικός ανασχηματισμός από την παρούσα Βουλή μπορεί να εγγυηθούν πραγματικά φιλολαϊκή πολιτική.

Η θέση του ΚΚΕ, όπως και πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, είναι ότι μια τέτοια κυβέρνηση, όπως η δική σας, εντός των τειχών, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αντιθέσεις μέσα κι έξω από το ευρώ με στόχο την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα, χωρίς να πάρει άμεσα - σαν τέτοια που προβλέπει η συμφωνία που προτείνετε προς τους εταίρους - ή έμμεσα μέτρα, παραδείγματος χάρη, υποτίμηση στην άλλη περίπτωση - μέτρα τέτοια, δηλαδή, υποτίμησης - στη χρεοκοπία, στο διπλό νόμισμα ή στη δραχμή ή πάει λέγοντας, μέτρα ενάντια στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα.

Γι' αυτό το εργατικό - λαϊκό κίνημα οφείλει να ανασυνταχθεί, να αντεπιτεθεί για τα δικά του συμφέροντα, άμεσα και προοπτικής. Σε αυτό το δρόμο μοναδικό στυλοβάτη έχει το ΚΚΕ, με το οποίο μπορούν να συσπειρωθούν οι πραγματικά προβληματισμένες, πρωτοπόρες λαϊκές δυνάμεις του τόπου μας, οι νέοι και οι νέες. Συσπείρωση με το ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα πάλης, με όλες τις μορφές, σε κάθε πολιτική αναμέτρηση και με οποιαδήποτε εκλογική μορφή της.

Θέση του ΚΚΕ είναι η ρήξη με το κεφάλαιο, με την εξουσία του, με την ΕΕ. Και αυτή θα προκύψει, βέβαια, από τη θέληση και δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε συσπείρωση με το ΚΚΕ.

Ο δρόμος σύγκρουσης και ρήξης που περιλαμβάνει και την έξοδο από την ΕΕ, είναι φιλεργατικός, φιλολαϊκός μόνο όταν στηρίζεται σε άλλα κίνητρα παραγωγής, οικονομίας, καθορισμού εσόδων - εξόδων για τις κοινωνικές ανάγκες, δηλαδή όταν στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία, στον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας.

Διαφορετικά, είναι μια απλή αλλαγή συμμαχιών, συγκυριακή ή πιο σταθερή, με τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σε αυτό διαφοροποιείται η θέση του ΚΚΕ απ' όσους μιλάνε για έξοδο από το ευρώ - και εντός ΣΥΡΙΖΑ και εκτός ΣΥΡΙΖΑ - για επιστροφή στη δραχμή, χωρίς ανατροπές σε αυτές τις βασικές σχέσεις ιδιοκτησίας.

Σε κάθε περίπτωση, το ΚΚΕ συνεχίζει να πρωτοστατεί στην πάλη για την υπεράσπιση των εργαζομένων, του λαού, για μέτρα άμεσης ανακούφισης, για διεκδίκηση απωλειών από την κρίση, για υπεράσπιση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος και, κυρίως, ότι αυτή η κοινή πάλη εργατικών και άλλων δυνάμεων, η λαϊκή συμμαχία, θα πρέπει να κατευθύνεται στη συνολική ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ, την εξουσία του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων, με την εργατική τάξη, το λαό μας στην εξουσία.

Η τοποθέτησή μας για το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι αρνητική. Αυτό που εμείς θέτουμε στον ελληνικό λαό και το διατυπώνουμε και ως ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί καθαρά, είναι «ναι» ή «όχι» - «ΟΧΙ» λέμε εμείς - στις προτάσεις για συμφωνία τόσο των «τριών θεσμών», όσο και της ελληνικής κυβέρνησης. «ΝΑΙ» στην αποδέσμευση από την ΕΕ.

Απορρίπτουμε τις άλλες προτάσεις τόσο του υπουργικού συμβουλίου, που λέει «ΟΧΙ» μόνο στην πρόταση των εταίρων και προβάλλει τη δική του πρόταση ουσιαστικά, αλλά απορρίπτουμε και τις προτάσεις άλλων δυνάμεων της αντιπολίτευσης, που ουσιαστικά λένε «ναι» στην πρόταση με τη συμφωνία των δανειστών και στην πρόταση για συμφωνία της κυβέρνησης - δεν θα είχαν προφανώς αντίρρηση, εάν κάποια μέτρα ισοδύναμα πήγαιναν λίγο παρακάτω - ακριβώς γιατί πιστεύουμε ότι θέλουν να δέσουν χειροπόδαρα το λαό είτε έτσι είτε αλλιώς, για να του πετάνε μετά στα μούτρα όλοι ότι αυτός αποφάσισε, αυτός κλήθηκε να ψηφίσει και αυτός έβαλε την τελική σφραγίδα του στις εξελίξεις, έτσι, δηλαδή, για να επιβεβαιωθεί ξανά ο ποιητής, «Λαέ μου ευκολόπιστε και πάντα προδομένε».

Καλούμε και από αυτό το βήμα όλους και όλες να αποβάλουν τη μοιρολατρία, το «δεν γίνεται τίποτα», το «λιγότερο κακό», που πάντα εξελίσσεται, όπως βλέπουμε, σε μεγαλύτερο κακό τελικά.

Να βροντοφωνάξει ο λαός μας ότι δεν διαλέγουμε μνημόνιο, λέμε «ΟΧΙ» και στην πρόταση δανειστών και στην πρόταση της κυβέρνησης που συγκλίνουν στη νέα σφαγή του λαού, να πει ο λαός το μεγάλο «ΝΑΙ» σε κατάργηση μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών εφαρμοστικών νόμων, να πει «ΝΑΙ» στη ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο, την εξουσία τους, «ΝΑΙ» στην αποδέσμευση, στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, στη μονομερή διαγραφή του χρέους.