Δέκα ακόμη εργαζόμενους απέλυσε η «Lafarge» από τα «Τσιμέντα Χαλκίδας», μεταξύ των οποίων και τα μέλη του ΔΣ της Ενωσης Εργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας. Θυμίζουμε ότι με βάση τον αντεργατικό νόμο για απολύσεις 5% επί του συνόλου του προσωπικού κάθε μήνα, η εργοδοσία «σχόλασε» όλους τους εργαζόμενους στη Χαλκίδα, υπηρετώντας τα γενικότερα σχέδια για αναδιάρθρωση του ομίλου.

Το εργοστάσιο έκλεισε οριστικά στις 26/3/2013, αφού πρώτα η εργοδοσία κατέθεσε στις αρχές του 2013 αίτημα για ομαδικές απολύσεις, που δεν έγινε δεκτό. Ολο αυτό το διάστημα, για δύο και πλέον χρόνια, το σωματείο και οι εργαζόμενοι δε σταμάτησαν να αγωνίζονται με κάθε μέσο για την ακύρωση των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Μάλιστα, τον περασμένο Μάη, το Πρωτοδικείο Χαλκίδας έκρινε άκυρες τις απολύσεις που έγιναν από τον Απρίλη του 2013 έως και τον Ιούλη του 2014, ύστερα από αγωγή που κατέθεσαν 117 εργαζόμενοι.

Σε ανακοίνωσή της, η Γραμματεία Εύβοιας του ΠΑΜΕ σημειώνει: «Ολοκλήρωσε το στόχο της η "Lafarge", να ξεφορτωθεί το προσωπικό της, προκειμένου να προχωρήσουν τα σχέδια που εκτιμά ότι θα της δώσουν τα μεγαλύτερα κέρδη. Ολο αυτό τον καιρό, οι εργαζόμενοι αγωνίστηκαν για το δικαίωμά τους στην εργασία, χωρίς να κάνουν εκπτώσεις στις κατακτήσεις τους.

Το συμπέρασμα είναι πως η λύση δε θα έρθει από τα πάνω, με μια αλλαγή κυβέρνησης ή με έναν καλύτερο εργοδότη. Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, πως τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και των εργατών βρίσκονται σε αντίθετη κατεύθυνση, καθώς μια σπουδαία παραγωγική μονάδα, με εξειδικευμένο προσωπικό και απαραίτητα προϊόντα για τις ανάγκες της κοινωνίας, απαξιώθηκε χάρη στο "κυνήγι" της μέγιστης κερδοφορίας.

Η μάχη που έδωσαν και δίνουν οι συνάδελφοι στο τσιμεντάδικο, δεν είναι άσκοπη και δεν τελειώνει εδώ. Καλούμε τους εργαζόμενους να συνεχίσουν, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τον αγώνα ενάντια στο σύνολο της επίθεσης του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα και την απόκρουση του συνόλου αυτής της πολιτικής.

Να παλέψουμε για την οργάνωση της εργατικής τάξης, που σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα να διεκδικήσει την κάλυψη των αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας σήμερα, αλλά και την προοπτική για μια κοινωνία που θα είμαστε εμείς κύριοι του πλούτου που παράγουν τα χέρια μας, ώστε να υπηρετεί αποκλειστικά αυτό το σκοπό».