Ανάπτυξη προς όφελος των ιδιωτών ή του λαού; Σ' αυτό το ερώτημα, ουσιαστικά, κλήθηκαν να απαντήσουν προχθές οι μετέχοντες στην ημερίδα, που διοργάνωσε ο Δήμος Δραπετσώνας, με θέμα την ανάπλαση της περιοχής των εργοστασίων.

Από την πλευρά τους, εκπρόσωποι της κυβέρνησης και άλλοι προσκείμενοι στο κυβερνητικό κόμμα έκαναν καθαρό ότι βλέπουν την ανάπλαση σαν ευκαιρία για ψηφοθηρία, αλλά και έναν ακόμα τρόπο για να δώσουν ένα ακόμα τμήμα γης για εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο. Ο Γ. Νιώτης έφτασε στο σημείο να διαφημίζει ως μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας την πρόσληψη 40 από τους 400 απολυμένους των Λιπασμάτων ως προσωπικό κατεδάφισης στο εργοστάσιο που μέχρι χτες δούλευαν. Υπενθυμίζεται ότι η επίσημη ανεργία στην περιοχή αγγίζει το 22% του ενεργού πληθυσμού. Η κυβέρνηση απαντά σ' αυτόν τον εφιάλτη με μια κάλπικη υπόσχεση ότι μετά 15 χρόνια, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες ανάπλασης, θα δημιουργηθούν 15.000 θέσεις εργασίας.

Στο μεταξύ, οι ιδιώτες θα έχουν αποκομίσει υπερκέρδη, όπως σημείωσε ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, που παραβρέθηκε στην ημερίδα. «Στον Πειραιά, συνέχισε ο ίδιος, σαν αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται και εκπορεύεται από τις Βρυξέλλες, τα τελευταία χρόνια έκλεισαν πολλά εργοστάσια και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες. Πολλές επιχειρήσεις συρρίκνωσαν τη δράση τους. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν πολλές θέσεις εργασίας». Το ερώτημα, τόνισε, δεν είναι αν χρειάζεται ή όχι ανάπλαση η περιοχή, αλλά προς όφελος ποίου θα γίνει. «Εμείς υποστηρίζουμε ότι η ανάπλαση πρέπει να ωφελήσει την περιοχή. Να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Να δημιουργήσει νέες μόνιμες θέσεις εργασίας. Να συντελεστεί προς όφελος των εργαζομένων. Απαιτείται, κατά τη γνώμη μας, ένα πλαίσιο θέσεων και αρχών για να 'χει θετικά αποτελέσματα αυτή η δραστηριότητα», υπογράμμισε.

Στη συνέχεια, ο Σπ. Χαλβατζής είπε ότι στα προαναφερόμενα πλαίσια η ανάπλαση δεν πρέπει να αποκόψει τη Δραπετσώνα από τον ιστό του Πειραιά, πρέπει να συμβάλει, ώστε να πάψουν να υπάρχουν περιοχές με άθλιες συνθήκες ζωής σε ό,τι αφορά την κατοικία - στέγαση, την κυκλοφορία, την κίνηση και τις άλλες υποδομές. Η ανάπλαση, κυρίως, πρέπει να γίνει χωρίς κοινωνικούς διαχωρισμούς και, βέβαια, δεν πρέπει να γίνει ευκαιρία για διόγκωση των υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Τέλος, η χρήση των όποιων έργων δεν πρέπει να επιβαρύνει οικονομικά τους εργαζόμενους.

Αναφερόμενος, ακολούθως, στην υπάρχουσα εμπειρία, επισήμανε ότι στις υπό ανάπλαση περιοχές το κράτος ανεβάζει τους συντελεστές δόμησης, για να φέρει υπερκέρδη στους ιδιώτες ή στις δήθεν δημόσιες επιχειρήσεις, που σταδιακά καθίστανται ιδιωτικές. Τόνισε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου λέει ότι το Δημόσιο με την ευρύτερη έννοια κατέχει το 49% της έκτασης. Αυτό, όμως, το ποσοστό δεν είναι ακριβές, αφού η ιδιωτικοποίηση και μετοχοποίηση της ΕΥΔΑΠ και του ΟΛΠ, ουσιαστικά και πραγματικά, βγάζει αυτούς τους Οργανισμούς έξω από την ουσία του δημοσίου. Η ίδια μελέτη τονίζει την ανάγκη αύξησης της τιμής της γης.

«Ανεξάρτητα από τις κατευθύνσεις του κράτους και των άλλων ενδιαφερομένων, οι αρχές και τα πλαίσια που εμείς θέσαμε, μπορούν να υποστηριχτούν από ένα ευρύτερο κίνημα των εργαζομένων και των κατοίκων του Πειραιά. Γνωρίζουμε ότι οι συσχετισμοί σήμερα δεν είναι θετικοί για το λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του, αφού το μεγάλο κεφάλαιο έχει τη στήριξη της κυβέρνησης σ' αυτούς τους προσανατολισμούς του. Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι είναι επιτακτικά αναγκαίο να αναπτυχθεί αυτός ο αγώνας. Να συγκροτηθεί ένα μέτωπο λαού και νεολαίας σ' αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή, υπέρ του συλλογικού συμφέροντος και ενάντια στα ιδιοτελή συμφέροντα και υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Σ' αυτόν τον αγώνα, οι επιστήμονες, οι ερευνητές, οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης νομίζουμε ότι μπορεί να παίξουν θετικό ρόλο προς όφελος των εργαζομένων», κατέληξε ο Σπ. Χαλβατζής.

«Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Οπως δεν μπορεί να αφήσει την οικονομική ανάπτυξη στο έλεος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, έτσι δεν μπορεί να αφήσει την ανάπλαση στους ιδιώτες επενδυτές, γιατί τότε δε θα είναι ούτε ανάπλαση, ούτε βελτίωση των όρων ζωής», υπογράμμισε ο πρώην δήμαρχος Δραπετσώνας Νίκος Μπεάζογλου, επικεφαλής της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Δραπετσώνας» και πρόσθεσε: «Θέλουμε μια ανοιχτή πόλη με τα χαρακτηριστικά που έχει. Δε θέλουμε πόλη κέντρο διερχομένων, όπου θα νιώθουμε ξένοι μέσα σε αυτή».