Με τις τοπικές εκλογές που γίνονται την Κυριακή στην Καταλονία, την αυτόνομη περιοχή με πληθυσμό 7,5 εκατομμύρια κατοίκους (ή το 16% του συνολικού πληθυσμού της Ισπανίας) επανέρχεται ζήτημα των αποσχιστικών κινημάτων που κινούν αστικές δυνάμεις και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο λεγόμενος συνασπισμός του «ναι» στην απόσχιση, με επικεφαλής το κόμμα «Σύγκλιση και Ενότητα» που είναι στην κυβέρνηση, φαίνεται να παίρνει την πλειοψηφία των 68 εδρών στο τοπικό κοινοβούλιο, κάτι που θα αξιοποιηθεί ως ένα στοιχείο για την επίσπευση της διενέργειας δημοψηφίσματος. Βεβαίως, το Νοέμβρη του 2014, το συνταγματικό δικαστήριο της Ισπανίας ανέστειλε τη διεξαγωγή και η κυβέρνηση έκανε ένα άτυπο δημοψήφισμα, που είχε όμως πολύ χαμηλή συμμετοχή, της τάξης του 37% (απ' όσους συμμετείχαν, το 80,76% τάχθηκε υπέρ της ανεξαρτησίας).

Ο πρόεδρος του τοπικού κοινοβουλίου, Αρτούρ Μας, τόνισε χτες ότι η μονομερής απόσχιση από το ισπανικό κράτος είναι αναπόφευκτη, στην περίπτωση που η ισπανική κυβέρνηση δε δεχτεί τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Από την πλευρά της, η ΕΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι μία ανεξάρτητη Καταλονία βγαίνει αυτόματα από την Ενωση και την Ευρωζώνη και θα πρέπει ν' αρχίσει, αν θέλει, από το μηδέν διαδικασίες ένταξης.

Στην περίπτωση της Καταλονίας, η αστική τάξη, ή καλύτερα τμήμα της, κινεί το θέμα αξιοποιώντας τα υπαρκτά διαφορετικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις, τη διαφορετική γλώσσα, που υπάρχουν στο πλαίσιο του πολυεθνοτικού ισπανικού κράτους, όπου υπάρχει ακόμα ο αναχρονιστικός θεσμός της βασιλείας. Αντίστοιχες κινήσεις γίνονται και στη Χώρα των Βάσκων και τη Γαλικία. Αυτές οι αποσχιστικές τάσεις συμβάλλουν στον αποπροσανατολισμό των λαϊκών δυνάμεων, ώστε για τα προβλήματά τους να ενοχοποιείται η «συγκεντρωτική κεντρική κυβέρνηση στη Μαδρίτη» και να «βγαίνει λάδι» το καπιταλιστικό σύστημα που όλοι οι αστοί (αποσχιστές και μη) υπηρετούν. Αλλωστε, παρόμοιες αποσχιστικές κινήσεις που εκφράζουν αστικά συμφέροντα, εξελίσσονται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης (Σκοτία, Βέλγιο).