Η κυρίαρχη εικόνα στα σχολεία είναι εκείνη της υπολειτουργίας, με επιπτώσεις και στη μόρφωση των παιδιών και στις λαϊκές οικογένειες, καθώς δε λειτουργούν μέχρι σήμερα οι υποστηρικτικές δομές κυρίως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως τα ολοήμερα σχολεία, η πρωινή ζώνη φύλαξης, τα τμήματα ένταξης, η παράλληλη στήριξη, η ενισχυτική διδασκαλία.
Το πρόβλημα εμφανίζεται ιδιαίτερα οξυμένο σε κάποιες περιπτώσεις, όπως π.χ. στα Καλάβρυτα, όπου το Γυμνάσιο, το Λύκειο και το ΕΠΑΛ, ένα μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δεν έχουν καθηγητές Κατευθύνσεων και συγκεκριμένα για τα μαθήματα της Βιολογίας και της Οικονομίας, Πληροφορικής (πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα), ενώ λείπουν και βιβλία. Στην πόλη της Κλειτορίας του ίδιου Δήμου, υποβαθμίζεται η λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου, με τη συγχώνευση θέσεων και τις ελλείψεις δασκάλων.
Σε Κεφαλονιά και Ιθάκη, οι μαθητές έχουν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, καθώς πέρα από τα ζητήματα των ελλείψεων, προβλήματα υπάρχουν και στη μεταφορά τους, στην ασφάλεια των σχολικών δρομολογίων, τις «πληγωμένες» από το σεισμό σχολικές υποδομές και τα σπιτικά τους.
«Το παιδί μου εδώ και δυο μήνες πάει στο σχολείο κάθε μέρα και γυρνάει χωρίς ουσιαστικά να διδάσκεται τίποτα. Κάνει μόνο αγγλικά και γερμανικά και από τα υπόλοιπα μαθήματα δεν έχει διδαχθεί τίποτα. Σποραδικά μπαίνει κάποιος δάσκαλος στην τάξη, όμως δε γίνονται κανονικά μαθήματα και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι η διεύθυνση του σχολείου δεν μας ενημερώνει καν τι θα γίνει». Με αυτά τα λόγια περιγράφει την κατάσταση που βιώνει μια μάνα από το Μόναχο, που το παιδί της φοιτά στην έκτη τάξη στο 4ο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο του Μονάχου «Αριστοτέλης», δείχνοντας πως προβλήματα υπάρχουν και στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού.
Το διάστημα αυτό, αναπτύχθηκαν αγωνιστικές πρωτοβουλίες κατά τόπους και κεντρικότερες, φέρνοντας επιτακτικά στο προσκήνιο τις ανάγκες της Εκπαίδευσης. Με το υπουργείο Παιδείας να επιχειρεί να καθησυχάσει, να δηλώνει πως η Εκπαίδευση είναι προτεραιότητα, αλλά και να ομολογεί ότι ποτέ δεν καλύπτονται όλα τα κενά (πέρυσι 2.500 ήταν εκείνα που δεν είχαν καλυφθεί στο τέλος της σχολικής χρονιάς) και να μιλά για ανάγκη διορισμών αλλά αν το επιτρέψουν τα δημοσιονομικά, για προσπάθειες ομαλής έναρξης της επόμενης σχολικής χρονιάς, δηλαδή το Σεπτέμβρη του 2016...