Στη ζωή της Ε. Παλαιολόγου συμπυκνώνονται οι ζωές πολλών ανθρώπων του λαού. Αμέτρητων ανθρώπων δράματα, πολλών μανάδων και παιδιών βάσανα. Και βέβαια, η «τοιχογραφία» των αγώνων και οραμάτων της Εθνικής Αντίστασης, των διώξεων και ηρωικών θυσιών των αγωνιστών του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Ηρωας, «βράχος ακλόνητος» μέχρι τέλους, ήταν ο κομμουνιστής Ανδρέας Παλαιολόγου. Τέτοιον τον αγάπησε και κλέφτηκε μαζί του η συγχωριανή του Ελένη. «Βράχος ακλόνητος», πλάι του, κι εκείνη όσο ζούσε. Περισσότερο μετά τη δολοφονία του από συγχωριανούς χίτες. Βαριά «κληρονομιά» της άφησε. Την άντεξε και την τίμησε περήφανα. «Προμηθεϊκά», παρά τα μύρια, απίστευτα δράματα που πέρασε. Διώξεις. Φυλακές (της ίδια και μιας αδελφής της). Να θρέψει τα παιδιά της (σαν αγρότισσα στο χωριό και σαν παραδουλεύτρα από τη δεκαετία του '50 στην Αθήνα). Το πρωτότοκο, τον Αντώνη της, που πέθανε από λευχαιμία. Το δεύτερο, τη Νάντια της, που παντρεύτηκε στην Αμερική αλλά ευτυχώς ξαναγύρισε, χαρίζοντας κι εγγόνια στην Ελένη. Το τέταρτο, τον Αντρέα της, που γεννήθηκε μετά τη δολοφονία του πατέρα του και πήρε το όνομά του. Το τρίτο της παιδί «πέθανε» στο βρεφοκομείο Πάτρας, όπου η διωκόμενη Ελένη το άφησε νεογέννητο και άρρωστο, με ψευδώνυμο. «Πέθανε» της είπαν, όταν πρωτοπήγε να το πάρει. Ηλικιωμένη πια, ξαναμπήκε σε νέα «οδύσσεια» για το 'βρει. Τι απέγινε; Διαβάστε το «Δρόμο ως το Θιάκι».