«ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ»: Το ίδιο έργο... στα πορτογαλικά!
Πέμπτη 12 Νοέμβρη 2015

Η Εφημερίδα των Συντακτών (ΕΦ. ΣΥΝ.) και ο δημοσιογράφος Τάσος Παππάς νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στην πολιτική του ΚΚΕ, επιστρατεύοντας το πιθανό ενδεχόμενο να σχηματιστεί κυβέρνηση στην Πορτογαλία με τη συμμετοχή των Σοσιαλιστών, ως βασική δύναμη, του Μπλοκ της Αριστεράς και του Πορτογαλικού ΚΚ. Βεβαίως, ακόμη κι αυτό από μόνο του είναι ενδεικτικό της πολύ δύσκολης θέσης, στην οποία βρίσκονται όλοι εκείνοι, όπως και η ΕΦ. ΣΥΝ., που τα προηγούμενα χρόνια πρωταγωνίστησαν στην εξαπάτηση του λαού ότι μια «αριστερή» κυβέρνηση στην Ελλάδα θα έφερνε καλύτερες μέρες για τον ίδιο. Μέχρι που το «αριστερό παραμύθι» κατέληξε σε εφιάλτη, σε νέα μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα... τέτοιας βαρβαρότητας, μάλιστα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν είχαν τολμήσει να πάρουν. Τι να κάνουν τώρα όλοι αυτοί; Να υπερασπιστούν τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Να πουν ότι η κυβέρνηση υλοποιεί φιλολαϊκή πολιτική; Δεν μπορούν. Θα τους πάρει ο λαός με τις πέτρες, θα εκφυλιστούν πλήρως... Οπότε, έπρεπε να βρουν μια δικαιολογία, ένα νέο βολικό παραμύθι, και νομίζουν ότι το βρήκαν στην Πορτογαλία αυτήν τη φορά. Λένε, λοιπόν, στο χτεσινό άρθρο, με τίτλο «Απ' έξω και περιμένοντας»: Στην Πορτογαλία το εκεί ΚΚ αποφάσισε να συμμετέχει σε μια «κυβέρνηση που έχει στόχο την κατάργηση της λιτότητας», ενώ στην Ελλάδα το ΚΚΕ επιμένει να απορρίπτει τη συμμετοχή του σε τέτοιες κυβερνήσεις, παραπέμποντας σε πρόσφατη ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στην Ιταλία, όπου αναφέρεται «στη συνεπή στάση του ΚΚΕ, που σθεναρά απέρριψε τη συμμετοχή σε κυβερνήσεις διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος».

Eurokinissi

Από την προχτεσινή συνεδρίαση του πορτογαλικού Κοινοβουλίου
Και από κάτω διατυπώνονται από το δημοσιογράφο τρία παραπλανητικά ερωτήματα: Πρώτον, αφού αυτές οι κυβερνήσεις οδηγούνται στην ενσωμάτωση, γιατί τις πολεμάνε με πανικό και επιθετικότητα το κατεστημένο, οι ενώσεις επιχειρηματιών, οι Βρυξέλλες κ.λπ.; Δεύτερον, η γραμμή κομμάτων, όπως του ΚΚΕ, ριζοσπαστικοποίησε τα λαϊκά στρώματα ή οδήγησε στην άνοδο της ακροδεξιάς, του εθνικισμού; Τρίτον, η πάλη ενάντια στον καπιταλισμό βελτίωσε τη θέση των εργαζομένων ή την επιδείνωσε; Για να καταλήξει ουσιαστικά στο αυθαίρετο κι άθλιο συμπέρασμα ότι για όλα τα παραπάνω φταίει ουσιαστικά η επαναστατική γραμμή που έχει το ΚΚΕ!!! Βέβαια, και η αυθαιρεσία έχει τα όριά της. Κι όλοι αυτοί, που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τ' αδικαιολόγητα - και κυρίως τη στήριξή τους σε μια ακόμη εκδοχή αντιλαϊκών κυβερνήσεων - εκτίθενται ανεπανόρθωτα.

Εχουμε και λέμε λοιπόν:

Η εμπειρία από την Ελλάδα και από άλλες χώρες αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυρίζεται η ΕΦ. ΣΥΝ. και ο Τ. Παππάς. Αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός βρίσκεται σε τέτοια φάση, που δεν μπορεί να κάνει ούτε καν τις παραχωρήσεις που έκανε στο παρελθόν, μέσω μιας διαφορετικής διαχείρισης ή μέσω μόνο του συνηθισμένου οικονομικού αγώνα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Οτι όσες κυβερνήσεις και κόμματα επιλέγουν να διαχειριστούν το καπιταλιστικό σύστημα και τους νόμους του, αναπόφευκτα ακολουθούν αντιλαϊκές πολιτικές, όσες καλές προθέσεις κι αν έχουν.

Αποδεικνύει, επίσης, ότι μόνο όταν το εργατικό κίνημα έβαζε στο στόχαστρο το κεφάλαιο, τη στρατηγική του, την εξουσία του, κατάφερνε να αποσπάσει ορισμένες κατακτήσεις έστω και προσωρινές.

Αποδεικνύει ότι σήμερα η εργατική - λαϊκή πάλη, που αναπτύσσεται στο έδαφος των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων, πρέπει να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του, να κατευθύνεται στην κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, στην κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Σ' αυτόν το δρόμο, το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί και να καθυστερεί, να βάζει εμπόδια, να διεκδικεί βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Και αυτήν τη δύναμη δεν την έχει ακόμη δοκιμάσει ο λαός.

ΥΓ: Οσο για την «τεμπέλικη αναμονή», που υποτίθεται ότι διακατέχει το ΚΚΕ, προκαλούμε την ΕΦ. ΣΥΝ. να κάνει ένα ρεπορτάζ για την καθημερινή κι ακούραστη δράση των κομμουνιστών το τελευταίο διάστημα, σχετικά με την οργάνωση της απεργίας στις 12 Νοέμβρη, καθώς κι άλλων δράσεων για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής που υλοποιεί η «αγαπημένη» τους κυβέρνηση. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για όσους θέλουν το λαό στη γωνία, να αποδέχεται την καπιταλιστική βαρβαρότητα ως «πεπρωμένο». Και δεν, εννοούμε, βέβαια τα πορτογαλικά τραγούδια fados (= πεπρωμένο).


Του Γιάννη ΓΚΙΟΚΑ*
*Ο Γιάννης Γκιόκας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του Κόμματος