Πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη στην Αθήνα η τρίτη Τριμερής Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και των Προέδρων της Αιγύπτου, Α. Φ. Αλ Σίσι και Κύπρου, Ν. Αναστασιάδη. Η συνάντηση, όπως και η «Διακήρυξη της Αθήνας» που προέκυψε από την Τριμερή αλλά και οι υπόλοιπες συναντήσεις και εκδηλώσεις στο περιθώριό της, επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πίσω από «ευχολόγια» και παραμύθια για «νησίδες σταθερότητας», μπλέκει ακόμη πιο «χοντρά» τον ελληνικό λαό στους ανταγωνισμούς, τα παζάρια και τα επικίνδυνα σχέδια των μονοπωλίων σε ολόκληρη την περιοχή της Αν. Μεσογείου, Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής, που φλέγεται από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη σύγκρουση καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Για λογαριασμό, βέβαια, όχι της «ευημερίας για τους λαούς», όπως προκλητικά ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός, αλλά της αστικής τάξης της Ελλάδας και των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων, που στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης και ύφεσης «καίγονται» για την πολύπλευρη αναβάθμιση της θέσης τους και για να πάρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο «μερτικό» από την τεράστια πίτα των ενεργειακών αποθεμάτων και των δρόμων μεταφοράς τους. Με σταθερό στόχο την ανάδειξη της Ελλάδας (όπως και των υπόλοιπων δύο) σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο «παγκόσμιας σημασίας» για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη «Διακήρυξη της Αθήνας», όπως και στις δηλώσεις Τσίπρα, Α. Φ. Αλ Σίσι και Ν. Αναστασιάδη, επί τάπητος μπήκαν όλα τα ανοιχτά ζητήματα και μέτωπα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή. Από τα ζητήματα του ορισμού των ΑΟΖ και το μακελειό στη Συρία έως την κατάσταση στο Λίβανο, την Υεμένη, το Ιράκ και τη Λιβύη, οι τρεις ηγέτες, σε μια φανερή προσπάθεια διεκδίκησης αναβαθμισμένου ρόλου των τριών χωρών και μεγαλύτερης συμμετοχής στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τόνισαν την ανάγκη για «αποτελεσματική προώθηση των κοινών μας συμφερόντων», των συμφερόντων δηλαδή των μονοπωλίων, που αποτελεί άλλωστε και το υπόβαθρο για τη διαμόρφωση του «στρατηγικού» άξονα Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου (και Ισραήλ), στον ανταγωνισμό τους με άλλες περιφερειακές δυνάμεις και ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Συμφέροντα που διαπλέκονται, διασταυρώνονται και «επεκτείνουν» και τα ευρύτερα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή.

Μια μόνο σταχυολόγηση από το κείμενο της «Διακήρυξης» είναι ενδεικτική:

• «...θα θέλαμε να επαναλάβουμε την πλήρη στήριξή μας στη συνολική, συλλογική και στοχευμένη δράση της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας», «...επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας για τη συλλογική διεθνή προσπάθεια του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά του "Ισλαμικού Κράτους"...». Πλήρης δηλαδή δέσμευση, στήριξη και εμπλοκή με κάθε τρόπο στο συνασπισμό ΗΠΑ, κρατών - μελών του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους στην περιοχή, που στο φόντο των ανταγωνισμών τους με τη Ρωσία και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, πρωτοστατούν στην κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Με πρόσχημα το «σταμάτημα της αιματοχυσίας» (στην οποία συμμετέχουν με χίλιους τρόπους, βλέπε και διπλανό θέμα) και τις «τρομοκρατικές οργανώσεις» όπως το ΙΚ, που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές, χρηματοδότησαν, εξόπλισαν και στήριξαν.
• «Συμφωνούμε ότι είναι ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ενωση να υποστηρίξει πολιτικά και οικονομικά την Αίγυπτο (...) αναγνωρίζοντας τον κεντρικό της ρόλο για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο», «...υπογραμμίζουμε (...) τον ενισχυμένο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ενωση για τη Μεσόγειο». Πλήρης δηλαδή προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ για την περιοχή που, από χέρι πλέον όχι μόνο δεν αποτελεί «παράγοντα σταθερότητας», αλλά αντίθετα παράγοντα όξυνσης των ανταγωνισμών. Με ορίζοντα και αντάλλαγμα βέβαια την αναβάθμιση των επιχειρηματικών ομίλων Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, ως «βασική πύλη εισόδου» στην ΕΕ για Ενέργεια και εμπορεύματα.
• «Οι αυξημένες μεικτές μεταναστευτικές ροές, αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης αναταραχής στη γειτονιά μας, χρειάζεται να αντιμετωπιστούν μέσω μιας προσέγγισης ολιστικής και συνολικής (...) υιοθετώντας μια γνήσια προσέγγιση συνεργασίας και επιμερισμού των ευθυνών και των βαρών». Απόσπασμα ενδεικτικό του πώς οι αστικές τάξεις των τριών χωρών (πίσω από την υποκρισία περί «αναταραχής» (!) στην οποία συμμετέχουν με τα μπούνια) σκοπεύουν να αξιοποιήσουν και το Μεταναστευτικό για να ασκήσουν πίεση στους ανταγωνιστές τους, αλλά και ζητώντας πολύπλευρα ανταλλάγματα για να συνεχίσουν να λειτουργούν ως τάχα «πυλώνες σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη αποσταθεροποίηση», όπως χαρακτηριστικά είπε ο Αλ. Τσίπρας.

Το διακύβευμα είναι μεγάλο: ο τεράστιος φυσικός πλούτος και τα τρελά κέρδη από την «αξιοποίησή» του προς όφελος των μονοπωλίων, αλλά και από την «αξιοποίηση» της γεωστρατηγικής θέσης στην περιοχή, που αποτελεί το «ιερό δισκοπότηρο» για μονοπώλια, καπιταλιστικά κράτη και ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Οι τρεις ηγέτες, εξάλλου, δεν «έκρυψαν λόγια», δίνοντας το στίγμα της «στρατηγικής» λυκοφιλίας ελληνικών, αιγυπτιακών και κυπριακών κεφαλαίων, που αφορά τους εξής τομείς:

• Ενέργεια. Με φόντο την ανακάλυψη νέων μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο και τη «μάχη» μονοπωλίων και καπιταλιστικών κρατών σε όλο το εύρος, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας είπε πως «μιλήσαμε για ενεργειακά δίκτυα και τις εξελίξεις στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής. Για την ανακάλυψη του κοιτάσματος ZOHR και την περαιτέρω αξιοποίησή του στην Αίγυπτο, την περαιτέρω αξιοποίηση των κυπριακών κοιτασμάτων, την προώθηση των αγωγών Ενέργειας μέσα από τον ελλαδικό χώρο, του TAP, του IGB, αλλά και πιθανών νέων αγωγών που θα προκύψουν από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο». Εδώ εντάσσεται και η πρόθεση των τριών που αποτυπώθηκε και στη «Διακήρυξη της Αθήνας» για «επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τα εκκρεμή ζητήματα της οριοθέτησης των παρακείμενων θαλάσσιων ζωνών των τριών χωρών μας», των ΑΟΖ δηλαδή. Μάλιστα, με μια φράση που αποτυπώνει και τις φιλοδοξίες των εγχώριων και όχι μόνο ομίλων, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στο ότι «η Ελλάδα είναι το έδαφος μέσα από το οποίο θα περνάνε οι ενεργειακοί δρόμοι του μέλλοντος». Επιχειρώντας ταυτόχρονα να στρατεύσει και το λαό στην υπόθεση των καπιταλιστών, με παχιά λόγια για «δημιουργική και ειρηνική αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων». Κρύβοντας επαίσχυντα ότι όλοι οι δρόμοι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, από τη Λιβύη έως την Ουκρανία, είναι βουτηγμένοι στο αίμα των λαών, καίγονται κυριολεκτικά από τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων που βυθίζουν τους λαούς στον πόλεμο, τον ξεριζωμό και την εκμετάλλευση.
• Εμπόριο και διαμετακόμιση. Οπως χαρακτηριστικά είπε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας στο Επιχειρηματικό Φόρουμ Ελλάδας - Αιγύπτου που διοργάνωσε την περασμένη Τρίτη το υπουργείο Εξωτερικών, οι δυο χώρες «...βρίσκονται πάνω στο σύγχρονο "Θαλάσσιο Δρόμο του Μεταξιού", (...) με δυο λόγια σε ένα στρατηγικό σταυροδρόμι. Η Ελλάδα αποτελεί πύλη προς την Ευρώπη και τις χώρες της Ευρασίας για την Αίγυπτο, η δε Αίγυπτος αποτελεί την πύλη προς την Αφρική και τις Αραβικές Χώρες (...) με την εκτόξευση του παγκόσμιου εμπορίου, η διαμετακόμιση έχει αποκτήσει σήμερα στρατηγική σημασία». Στο επίκεντρο εδώ βρίσκονται η αξιοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ, του «τεράστιας στρατηγικής σημασίας έργου», αλλά και «η ανάδειξη του μεγάλου ελληνικού Λιμανιού του Πειραιά, αλλά και άλλων λιμένων στην Ελλάδα, ως κόμβων διαμετακόμισης και logistics centres». Εξάλλου, στο πλαίσιο του ίδιου επιχειρηματικού συνεδρίου και σε συνέχεια προηγούμενων συμφωνιών του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, υπογράφηκε Συμφωνία Αεροπορικών Μεταφορών Ελλάδας - Αιγύπτου, Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος Καβάλας και του Οργανισμού Λιμένος Αλεξάνδρειας, καθώς και Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης και του Οργανισμού Λιμένος Δαμιέττης.
• Κατασκευές - Ναυτιλία - Τουρισμός. Στο πλαίσιο της Τριμερούς αποφασίστηκε η δημιουργία και ενός μόνιμου μηχανισμού συνεννόησης, της Κοινής Επιτροπής Συνεργασίας, που θα συντονίζεται από τα υπουργεία εξωτερικών των τριών χωρών και η οποία «θα διαμορφώσει, θα αναπτύξει και θα προωθήσει πρακτικά σχέδια τριμερούς ενδιαφέροντος», με στόχο τις «αμοιβαίες επενδύσεις», όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, και η δημιουργία εξειδικευμένης επιτροπής για θέματα «γαλάζιας οικονομίας» (παράκτιος τουρισμός, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργεια). Ενώ, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο εξωτερικών, «με στόχο την ενίσχυση της ελληνικής επιχειρηματικής εξωστρέφειας και την υποστήριξη της εξαγωγικής προσπάθειας των ελληνικών επιχειρήσεων, στο περιθώριο του Επιχειρηματικού Συνεδρίου έλαβαν χώρα περισσότερες από 80 συναντήσεις Β2Β μεταξύ εκπροσώπων ελληνικών και αιγυπτιακών επιχειρήσεων στους τομείς των κατασκευών, δομικών υλικών, οικιστικής ανάπτυξης, ενέργειας, διαχείρισης υδάτων, λιπασμάτων, βιομηχανίας φαρμάκων, βιομηχανίας τροφίμων, αγροτροφίμων, συμβουλευτικών υπηρεσιών, ναυτιλίας και τουρισμού».

Τα πολύ μεγάλα αυτά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, ο στόχος της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» δεν μπορεί παρά να πηγαίνουν μαζί και με τη «στρατιωτική διπλωματία» και τις ανάλογες προετοιμασίες του πολεμικού μηχανισμού για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Ετσι, ακριβώς την ίδια ώρα που πραγματοποιούταν στην Αθήνα η Τριμερής Συνάντηση Κορυφής, στο Αιγαίο, το Κρητικό και το Λιβυκό Πέλαγος, από 7 ως 11 Δεκέμβρη πραγματοποιούταν η κοινή αεροναυτική άσκηση Ελλάδας - Αιγύπτου «Μέδουσα 2015», ταυτόχρονα από Σούδα και βάσεις στην Αίγυπτο. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις και του υπουργού Αμυνας, Π. Καμμένου, που μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, δήλωσε πως «προετοιμαζόμαστε για την ΑΟΖ, γιατί πλέον τα θαλάσσια σύνορά μας θα ενωθούν με τον καθορισμό της Οικονομικής Ζώνης», ζήτημα που ως γνωστόν αποτελεί «κόκκινο πανί» για την τουρκική αστική τάξη. Περιγράφοντας, μάλιστα, την επιδίωξη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για ακόμη μεγαλύτερη επέκταση της δράσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε όλη τη Μέση Ανατολή, πρόσθεσε ότι «ένα σημαντικό θέμα που αφορά την Αμυνα είναι ο έλεγχος της ευρύτερης περιοχής των ελληνικών και των αιγυπτιακών θαλάσσιων συνόρων (...) Από κοινού, λοιπόν, σχεδιάζουμε κοινές ασκήσεις, κοινές εκπαιδεύσεις και παράλληλα κοινές δράσεις στην ευρύτερη περιοχή».

Οπως είναι φανερό, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, κάνοντας και το επόμενο βήμα στη διαμόρφωση του άξονα Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου (και Ισραήλ), μπλέκει ακόμα πιο βαθιά το λαό μας και τους λαούς της περιοχής στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που παρά τα προσχήματα καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα, όσο τον πλούτο τον εκμεταλλεύονται τα μονοπώλια. Οι διαβεβαιώσεις προς την αναβαθμισμένη - μέσω ΝΑΤΟ και ΕΕ - Τουρκία και τους υπόλοιπους ανταγωνιστές, ότι «η διμερής και τριμερής συνεργασία των χωρών μας μαζί με την Κύπρο δεν έχει στόχο να εναντιωθεί σε τρίτες χώρες, αλλά πάντα με την πρόσκληση του ειλικρινούς διαλόγου και της περιφερειακής συνεργασίας», είναι κενό γράμμα σε μια περιοχή που βάζει φωτιά ο ανελέητος ανταγωνισμός μονοπωλίων, ιμπεριαλιστικών κέντρων, καπιταλιστικών κρατών, ανταγωνισμούς όπου Ελλάδα - Αίγυπτος και Κύπρος συμμετέχουν με τα μπούνια. Στο έδαφος αυτό και οι συμμαχίες και συμφωνίες είναι προσωρινές και εύθραυστες, αναδιατάσσονται ανάλογα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Στο λαό πρέπει να σημάνει συναγερμός. Το αίτημα «καμιά εμπλοκή και συμμετοχή της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό» είναι σήμερα ακόμα πιο επίκαιρο.