- Ποιες οι εκτιμήσεις της Οργάνωσης από την έως τώρα δράση της; Ποια τα αποτελέσματα και πώς κρίνονται αυτά;

- Στο εξάμηνο η δράση της Οργάνωσης υπήρξε σημαντική (θετική). Παρά τα θετικά βήματα, τα αποτελέσματα στους δείκτες, υπάρχει μια αναντιστοιχία ανάμεσα στην πλούσια μαζική δράση και στην αυτοτελή πολιτική δουλιά της Οργάνωσης. Αυτή ακριβώς η αναντιστοιχία και στους δείκτες είναι ζήτημα καθοδηγητικό και οφείλουμε να παλέψουμε για την εξάλειψή της.

Εκτιμάμε ότι δεν αντιμετωπίζονται τα διαπιστωμένα πολλές φορές κρίσιμα προβλήματα αν δεν ανέβει συστηματικά ο πολιτικός, ιδεολογικός καθοδηγητικός ρόλος, η αυτοτελής δουλιά στην παρέμβαση της Οργάνωσης, αν δεν προσαρμοστούν στις κατευθύνσεις και στα καθήκοντα του 16ου Συνεδρίου. Ετσι, σχεδιάζουμε να βάλουμε ένα τέλος στον υποβιβασμό της πολιτικής μας δουλιάς στις ανάγκες του συνδικαλιστικού κινήματος, και μάλιστα με οδηγό εμπειρίες που η σημερινή πραγματικότητα τις έχει ξεπεράσει. Η πολιτική μας δράση πρέπει να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, να είναι σταθερή, καθημερινή, ξεφεύγοντας από την τάση να αναπτύσσεται αυτή μόνο όταν υπάρχουν μεγάλα πολιτικά γεγονότα και στις εκλογές.

- Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε σ' αυτήν την κατεύθυνση της δουλιάς σας;

- Οι κομματικές δυνάμεις πρέπει να κάνουν συλλογική και ατομική δουλιά αφομοίωσης και εκλαΐκευσης του Προγράμματος του Κόμματος, της πρότασης για το ΑΑΔΜ. Να φωτίσουμε το χαρακτήρα και το στόχο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, να αποκρούσουμε τις επιθέσεις ενάντια στην ιστορία του εργατικού κινήματος και του Κόμματος. Να αντιμετωπίσουμε τις συκοφαντικές αντικομμουνιστικές επιθέσεις για το ρόλο και τη συνεισφορά του σοσιαλιστικού συστήματος του 20ού αιώνα.

Οι εξελίξεις, ο χαρακτήρας της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη, η ανάγκη να στηριχτεί η συγκρότηση του Μετώπου στην ταξική πάλη επιβάλλουν να δουλέψουμε ώστε και η συσπείρωση να προωθείται στο μαζικό κίνημα και να δυναμώνει η πολιτική συνείδηση των εργατοϋπαλλήλων σε αντιιμπεριαλιστική- αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ώστε και μέσα από την ίδια την πείρα τους να συναντιούνται με εμάς στην ανάγκη για βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, να κερδίζει έδαφος η πρόταση πάλης για λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία.

Θεωρούμε ότι η ταξική συνείδηση δε θα αναπτυχθεί αν περιοριζόμαστε μόνο στην έκθεση των προβλημάτων, στην καταδίκη των αντιπάλων, αν περιοριζόμαστε στην έκθεση ορισμένων άμεσων αιτημάτων και προτάσεων για τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων. Χρειάζεται να αποκαλύπτεται στα μάτια των εργαζομένων ο μηχανισμός της εκμετάλλευσης, της υπεραξίας, να διαπαιδαγωγήσουμε την εργατική τάξη στην ασυμφιλίωτη αντίθεση με το κεφάλαιο ώστε με αυτό το βασικό κριτήριο να διαμορφώνει τα αιτήματά της. Να μην παγιδεύεται στους ελιγμούς της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, στην πολιτική του «διαίρει και βασίλευε», να διεκδικεί αιτήματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, να δυναμώσει την απαιτητικότητά της.

- Ναι, αλλά πώς θα το καταφέρετε αυτό;

- Επιμένουμε να ανοίξουμε συζήτηση με ποια γραμμή, με ποια τακτική και στρατηγική το εργατικό κίνημα θα καταφέρει να αποσπάσει κατακτήσεις, να ανοίξει προοπτική σε συμμαχία με τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα. Γιατί ο περιορισμός στο «επιμέρους» πρόβλημα, ή στη λογική της διαχείρισης, της άμβλυνσης των πιο ακραίων φαινομένων φτώχειας οδηγεί σε όλο και πιο αμυντικές θέσεις, σε συνεχείς παραχωρήσεις, αδυνατίζει αντικειμενικά την οργάνωση της αντίστασης για την υπεράσπιση των κατακτήσεων. Αφήνει έδαφος στις διασπαστικές πολιτικές της αστικής τάξης.

Ο αναπροσανατολισμός του περιεχομένου της πολιτικής δράσης στο εργατικό κίνημα απαιτεί όχι μόνο γνώση των ντοκουμέντων, της γενικής μας πολιτικής γραμμής αλλά και βαθιά γνώση του κάθε προβλήματος, όλων των πτυχών του, των εξελίξεων, του τρόπου που επιτυγχάνεται η πολιτικοποίηση των καθημερινών προβλημάτων. Απαιτείται σήμερα ικανότητα, σταθερός και ενιαίος προσανατολισμός, ώστε μέσα από τη ζύμωση των προβλημάτων να κατανοείται η αναγκαιότητα της πάλης για τη λαϊκή οικονομία, για αλλαγές στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας. Είναι πρόβλημα καθοδήγησης και περιεχομένου λειτουργίας των καθοδηγητικών οργάνων.

- Πώς αξιοποιεί η Οργάνωση, οι κομμουνιστές, την πείρα από τη μέχρι σήμερα δράση τους προκειμένου να προχωρήσετε πιο αποτελεσματικά τους στόχους σας;

- Εμείς λέμε πως δεν αρκεί η γνώση απλώς. Χρειάζεται να γίνει καθημερινός τρόπος δουλιάς η εξέταση της πείρας των αγώνων, η συζήτηση όχι μόνο τι έγινε αλλά και πώς έγινε μια προσπάθεια, πώς εφαρμόζουμε την πολιτική μας, πώς τη δουλεύουμε και την επεξεργαζόμαστε. Ο συνεχής έλεγχος για το πώς η τακτική μας υπηρετεί τη στρατηγική στο συγκεκριμένο τομέα δουλιάς του εργατικού κινήματος, στον κάθε χώρο, πρέπει να μπολιάζει την καθοδηγητική δουλιά, την ΚΟΒ. Ετσι, θα διδασκόμαστε και θα βελτιωνόμαστε. Σήμερα είμαστε αρκετά μακριά από έναν τέτοιο τρόπο δουλιάς, αλλά πιο ώριμοι να τον κατακτήσουμε. Υπάρχουν θετικά παραδείγματα που μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε, όπως η επεξεργασία της τακτικής και των θέσεών μας για το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, για τα θέματα Παιδείας. Είναι δύο τομείς που έχουμε επιτύχει τη γενικότερη επεξεργασία των θέσεών μας με βάση τη στρατηγική μας, αλλά, ταυτόχρονα, έχουμε καταφέρει να συγκεκριμενοποιήσουμε αντιμονοπωλιακούς στόχους που διευκολύνουν τη συσπείρωση και τη ριζοσπαστικοποίηση.

- Τι άλλα μέτρα κρίνετε αναγκαία για την προώθηση της αγωνιστικής συσπείρωσης του λαού;

- Επιδιώκουμε την προσαρμογή της προπαγάνδας και διαφώτισης στις σημερινές ανάγκες, στο χαρακτήρα της πάλης κατά των αναδιαρθρώσεων. Παίρνουμε μέτρα ώστε η ΚΟΘ στο χώρο της να διασφαλίζει με διάφορες μορφές γραπτής προπαγάνδας, κυρίως όμως με τη ζωντανή συζήτηση, την επικοινωνία και τη διάδοση του «Ρ», τη διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου που αφορά στη ζωή της εργατικής τάξης, άλλων εκλαϊκευτικών εκδόσεων που φωτίζουν σημερινά προβλήματα. Τη σύνδεση των εργαζομένων με το ραδιόφωνο, με παράλληλη συνεχή φροντίδα για τη βελτίωση του περιεχομένου και της μορφής επικοινωνίας. Ιδιαίτερα αυτό αφορά στη δουλιά μας με τις νέες ηλικίες που έχουν μεγαλύτερη δίψα ή έστω μπορούν να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον τους. Είναι παράγοντες όλα αυτά που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των δεσμών του Κόμματος με την εργατική τάξη.

Οι συσκέψεις με οπαδούς, συνεργαζόμενους, με τη μορφή χιονοστιβάδας, πρέπει να γίνει καθεστώς δουλιάς για τα όργανα και τις ΚΟΒ, η ανάπτυξη τρόπων επικοινωνίας με εργαζόμενους που βρίσκονται σε προβληματισμό, επηρεάζονται ή μπορεί να επηρεαστούν σε θετική κατεύθυνση. Ο κύριος όγκος βρίσκεται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ταυτόχρονα χρειάζεται ειδική δουλιά με ανθρώπους που κατατάσσουν τον εαυτό τους στην Αριστερά και επηρεάζονται από τη δράση του ΣΥΝ και των άλλων δυνάμεων του λεγόμενου χώρου της «ανανέωσης».

Κατευθύνσεις υπάρχουν, πείρα υπάρχει, δυνατότητα και νέων σκέψεων επίσης, άρα αυτό που πρέπει να κατακτήσουμε είναι συνείδηση της αναγκαιότητας, σταθερό προγραμματισμό που δε θα εγκαταλείπεται στην πρώτη δυσκολία, που δε γλιστράει λόγω επικαιρότητας, αλλά θα προσαρμόζεται ζωντανά. Αν κατακτηθεί τέτοιος προσανατολισμός σε όλη την Οργάνωση τότε θα βρούμε και ποικιλία μορφών και ευκαιριών για να τον υπηρετήσουμε.