Ευκαιρία για την υπεράσπιση του... «success story» της δικής του κυβέρνησης βρήκε ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της χτεσινής συζήτησης στη Βουλή. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίστηκε ότι με την παρούσα κυβέρνηση η Ελλάδα αποτελεί μια νησίδα ευημερίας, σε ένα περιβάλλον αστάθειας και ανασφάλειας, ένα «υπόδειγμα», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε!

«Η χώρα έχει (...) την ευτυχή συγκυρία όχι μόνο να μην αποτελεί μέρος της κρίσης ασφάλειας στην Ευρώπη, αλλά δεδομένων των συνθηκών να αποτελεί και μια όαση ασφάλειας και σταθερότητας σε μια αποσταθεροποιημένη περιοχή», δήλωσε μεταξύ άλλων.

Αφού απέδωσε την οικονομική κρίση στις «μοιραίες επιλογές του παλιού πολιτικού συστήματος», ισχυρίστηκε ότι «η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν το κατώφλι εξόδου απ' την κρίση. Το επιβεβαιώνουν οικονομικά δεδομένα που δεν αμφισβητούνται». Απευθυνόμενος στη ΝΔ, ουσιαστικά όμως στο κεφάλαιο, πρόσθεσε με αφορμή τα στοιχεία που δημοσιοποιεί σήμερα η Γιούροστατ: «Φτιάξατε το μύθο ότι η διαπραγμάτευσή μας κατέστρεψε την οικονομία (...) αλλά εμείς παρά τις δυσκολίες καταφέραμε να κρατήσουμε την οικονομία σε πολλαπλάσια απόδοση των στόχων», πατώντας βέβαια πάνω στο παραπέρα τσάκισμα του λαού.

Σε ό,τι αφορά το Προσφυγικό, αναλώθηκε σε παρόμοιους κομπασμούς για τις κυβερνητικές επιτυχίες, λέγοντας ότι σήμερα όλα βαίνουν καλώς, επειδή «τολμήσαμε και παίξαμε πρωταγωνιστικό ρόλο για εξεύρεση λύσης ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία»!

Χαρακτήρισε μύθο που καλλιεργεί η ΝΔ ότι υπάρχει ζήτημα ασφάλειας στη χώρα, προσάπτοντάς της εθνικά ανεύθυνη στάση σε μια περίοδο που αναμένεται νέο τουριστικό ρεκόρ.

Κατά τ' άλλα, ο Αλ. Τσίπρας χρέωσε στη ΝΔ την αφήγηση των πιο «αντιδραστικών κομμάτων στην Ευρώπη» και απέδωσε τη στάση της στην προσπάθειά της να ψαρέψει «στα θολά νερά ενός ακροδεξιού ακροατηρίου» και να συσπειρώσει «την ακραία δεξιά πτέρυγα του κόμματος».

Με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στην αστική τάξη και τις προσπάθειες γεωστρατηγικής αναβάθμισής της, υποστήριξε: «Η χώρα δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ασφάλειας παρότι βρίσκεται σε αποσταθεροποιημένη περιοχή και δεν έφτασε τυχαία στο σημείο να αποτελεί πεδίο σταθερότητας και ασφάλειας. Για να συμβεί αυτό υλοποιήθηκε μια συγκεκριμένη στρατηγική, ενεργητική, πολυδιάστατη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα, ανήκοντας στον πυρήνα της Ευρώπης, επιχειρεί να ανοιχτεί με σταθερά βήματα στον κόσμο. Προχωρήσαμε στην ενίσχυση της τριμερούς συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ (...) Αρχίσαμε τριμερή με την Κύπρο και την Αίγυπτο, επανεκκινήσαμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία και παρά τις δυσκολίες στις σχέσεις με τη γείτονα βρισκόμαστε σε διαδικασία διαλόγου, εκκινήσαμε διμερείς σχέσεις με το Ιράν (...) Ολες αυτές οι ενέργειες ενισχύουν τη θέση της χώρας μας (...) Η Ελλάδα πλέον γίνεται πρωταγωνιστής μίας προσπάθειας που στον πυρήνα της έχει τις αξίες της ειρηνικής συνύπαρξης, της ασφάλειας και της ευημερίας των λαών της περιοχής μας».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η προσπάθεια «ενίσχυσης της θέσης» του κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή είναι αυτή που εμπλέκει βαθύτερα το λαό και τη χώρα σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, οι οποίοι - όπως επιβεβαιώνεται καθημερινά - καμία σχέση δεν έχουν με την «ασφάλεια και την ευημερία των λαών»...

Γι' αυτό καθαυτό το θέμα της συζήτησης ισχυρίστηκε ότι μπορεί να εξασφαλιστεί η διατήρηση της δημόσιας τάξης δίχως να μετατραπούν τα σώματα καταστολής σε όργανα καταπίεσης. «Η δημοκρατική διακυβέρνηση απαιτεί από την Αστυνομία την αποτελεσματική καταπολέμηση του κοινού εγκλήματος και τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης με ταυτόχρονη αποφυγή της αστυνομικής αυθαιρεσίας», ανέφερε. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι η ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να πηγαίνει «πακέτο» με την ένταση της καταστολής, την ώρα μάλιστα που το σχετικό πλέγμα καταστολής σφίγγει συνεχώς στην ΕΕ, με την υπογραφή και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ο πρωθυπουργός επιχείρησε με τη δευτερολογία του να «ξεπλύνει» την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, αφενός παριστάνοντας τον εκπρόσωπο της ιστορίας και των αγώνων του λαϊκού κινήματος και τον σημερινό συνεχιστή τους απέναντι στη «δεξιά», αφετέρου υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνησή του επιχείρησε μια ήπια προσαρμογή έχοντας γι' αυτή τη σύμφωνη γνώμη του λαού!

«Υπεραμύνομαι της ιστορίας της αριστεράς. Η αριστερά έχει μια ιστορία αγώνων, διωγμών, έχει υπάρξει θύμα της βίας, οι αριστεροί ήταν στους διωκόμενους και όχι στους διώκτες, θύματα βίας που οργάνωνε ένα παρακράτος των εθνικοφρόνων (...) Εδωσε και δίνει αγώνες μαζικούς και ειρηνικούς για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη, χωρίς κουκούλες και τσεκούρια και βαριοπούλες», ανέφερε.

Σε ό,τι αφορά την οικονομία, ο πρωθυπουργός προεξόφλησε την επιτυχία της «αξιολόγησης» και υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του έφερε μια «ήπια» προσαρμογή συγκριτικά με αυτές προηγούμενων κυβερνήσεων, «προσπερνώντας» το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρόσθεσε και προσθέτει νέα βάρη στην πλάτη του λαού, ακριβώς πάνω στα προηγούμενα. «Προσπερνώντας», εξάλλου, και τις λαϊκές κινητοποιήσεις, ισχυρίστηκε πως δεν υπάρχουν αντιδράσεις, γιατί έθεσαν στην κρίση του λαού το 3ο μνημόνιο κι αυτός το ενέκρινε...

Κλείνοντας επανέλαβε την αυταπάτη ότι «θα ξεπεράσουμε την κρίσιμη καμπή παρά τις δυσκολίες» και κάλεσε την αντιπολίτευση να αναλογιστεί τις ευθύνες της, ιδίως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, θυμίζοντάς τους ότι δεν μπορούν να μιλούν για κεντροαριστερά και να εξαιρούν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στην τριτολογία του, ο Αλ. Τσίπρας ανακάλυψε «βαθιές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές» με τη ΝΔ, την οποία ωστόσο κάλεσε όταν κλείσει η «αξιολόγηση» να πάρει μέρος στη συζήτηση για την απομείωση του κρατικού χρέους και παραπέρα για την καπιταλιστική ανάκαμψη...