Την αγωνία αυτή που συνοδεύεται με μεγάλη απογοήτευση, καθώς διαπιστώνουν ξανά τη συνήθη πρακτική των υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα, συναντήσαμε σ' όσα χωριά επισκεφθήκαμε και ακούσαμε τα παράπονα των αγροτών. Και είναι, δυστυχώς, πολλά τα χωριά και οι κωμοπόλεις που πλήττονται από την κυβερνητική αδιαφορία, Χώρα, Παγώνδα, Μαυρατζαίους, Πύργο, Καρλόβασι, Σπαθαραίοι, Κουμαδαραίοι και πάει λέγοντας...
Στον Παγώνδα, αλλά και στους Μυτιληνιούς που βρεθήκαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο ακολουθώντας τον βουλευτή Λέσβου του ΚΚΕ Σταύρο Σκοπελίτη που επισκεπτόταν το νησί του Πυθαγόρα, ίδια κι απαράλλακτη η φωνή διαμαρτυρίας, γιατί ένα χρόνο μετά τις πυρκαγιές ακόμα περιμένουν την αρωγή της πολιτείας. Κι όσοι, μικρό ποσοστό αγροτών ακόμη, πήραν τις πρώτες ενισχύσεις, διαπιστώνουν τη μεγάλη απόσταση κυβερνητικών λόγων - υποσχέσεων και πρακτικής.
Παρεμβαίνοντας ο Αντώνης Στάθαινας, ελαιοπαραγωγός, συμπληρώνει την εικόνα της σκόπιμης αδιαφορίας: «Οσοι αγρότες δεν μπορούν να κάνουν ανασύσταση των ελαιώνων τους, επειδή λόγω ηλικίας δεν μπορούν να ξαναξεκινήσουν, δεν αποζημιώνονται! Ενώ και όσοι δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες - που όμως με την καλλιέργειά τους συμπλήρωναν τα πενιχρά εισοδήματα που έχουν από αλλού, π.χ. από την εποχική απασχόληση στον τουρισμό - επισιτισμό, δεν πρόκειται να πάρουν δραχμή. Μάλιστα, οι αγρότες διαμαρτύρονται και για τις διαδικασίες που ακολουθεί η κυβέρνηση, ζητώντας τους "αιτήσεις επί αιτήσεων" βάζοντας και χαράτσια από πάνω, προκειμένου να εισπράξουν την εξισωτική αποζημίωση.
Μ' αυτή την αντιαγροτική κυβερνητική πολιτική δεν έχουν άδικο οι αγρότες να υποψιάζονται πως «η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία με την καταστροφή από την πυρκαγιά να προωθήσει την πολιτική συρρίκνωσης της αγροτικής παραγωγής, αφού, έτσι, οδηγεί σε εγκατάλειψη των καλλιεργειών από πολλούς αγρότες. Και μήπως γι' αυτό, μας λένε πικρόχολα, αδιαφόρησε και άφησε την πυρκαγιά να κάψει ό,τι μπορούσε»;
Κι αυτή η πολιτική, δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολικότερη αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική που αφαιρεί εργασιακά, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, επιβάλλει τρομονόμους και αντιδημοκρατικές διώξεις, ενώ φουντώνει την ανεργία. Αυτή η πολιτική, δένεται με τη λεγόμενη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση που ξεσηκώνει τους λαούς όλου του κόσμου. Πάει με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ ενάντια στα δικαιώματα των λαών, που υπηρετεί υποτακτικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ. Αυτές οι πολιτικές πρέπει να ανατραπούν. Κι αυτό μπορεί να γίνει αν όλοι οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι επαγγελματίες συσπειρωθούμε αγωνιστικά φτιάχνοντας το δικό μας Λαϊκό Μέτωπο Εξουσίας, όπως προτείνει το κόμμα μας, το ΚΚΕ.
Είναι μια υγιής οικονομικά οργάνωση χωρίς ακάλυπτα χρέη. Αν και πέρασε δύσκολες εποχές, όπως και οι άλλες συνεταιριστικές οργανώσεις που υποφέρουν, αν δεν έχουν διαλυθεί κιόλας. Η ΕΟΣΣ αντεπεξέρχεται χάρη στο περίφημο εξαγώγιμο κρασί «Σάμος» που, κυρίως, εξάγεται στη Γαλλία. Βεβαίως, αναγνωρίζουν οι συνομιλητές μας, η μονοπώληση της αγοράς εγκυμονεί και κινδύνους, αλλά είναι δύσκολη και η διεύρυνση των αγορών. Απαιτείται πολλη προσπάθεια και φυσικά η αυξημένη κρατική βοήθεια για τη διαφήμιση του προϊόντος, που δε γίνεται στο βαθμό που χρειάζεται. Σχετικά περιμένουν, με βάση τις υποσχέσεις, για χρηματοδότηση από το Γ' ΚΠΣ. Παράλληλα, σημειώνεται η ανάγκη για τη βελτίωση της εσωτερικής λειτουργίας, ανασυγκρότηση εσωτερικής δομής της Ενωσης, συμπίεση των δαπανών και για ανάπτυξη της δυναμικής των πωλήσεων.
Από την πλευρά των εργαζομένων, ο πρόεδρος του Σωματείου Βογιατζής Χρίστος και ο γραμματέας Παπαδάκης Μίλτος, επισημαίνουν ότι με το νέο νόμο της κυβέρνησης, αφήνεται παράθυρο για αλλαγή του καθεστώτος της Ενωσης και τον κίνδυνο μετατροπής της σε Ανώνυμη Εταιρία, είτε για την εισαγωγή εμπόρων στην Ενωση! Γι' αυτό και χρειάζεται επαγρύπνηση από τους αμπελουργούς. Το εργασιακό καθεστώς, μας είπαν, καθορίζεται από τη σύμβαση της ΟΣΥΓΟ, ωστόσο η σύμβαση δεν εφαρμόζεται για όλες τις ειδικότητες, κάτι που διεκδικεί το σωματείο.