Εκατομμύρια εργαζόμενοι συμμετείχαν χτες στη γενική πανεθνική απεργία στην Ινδία, την οποία στήριξαν και προετοίμασαν με πολυήμερη παρέμβαση οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις AITUC, CITU, INTUC, HMS, AIUTUC, TUCC, LPF, AICCTU, UTUC και SEWA, με την πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία.

Μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις έγιναν σε πολλά αστικά κέντρα, με κυρίαρχα τα αιτήματα που αφορούσαν την αύξηση του κατώτατου μισθού και την ασφάλιση των δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων που δουλεύουν σε θέσεις «μαύρης απασχόλησης» (δηλαδή χωρίς συγκεκριμένα και κατοχυρωμένα δικαιώματα) σε πάρα πολλούς τομείς της ινδικής οικονομίας.

Σύμφωνα με αναλυτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Δε Ιντου», στη νότια πολιτεία Κεράλα η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Μεγάλα ήταν όμως τα ποσοστά συμμετοχής στην πολιτεία Τρίπουρα, όπου στην πρωτεύουσα Αγκαρτάλα μέσα μαζικής μεταφοράς, σχολεία, γυμνάσια, δημόσιες υπηρεσίες έμειναν κλειστές.

Στην απεργία πήραν μέρος και εργάτες από σημαντικές κρατικές βιομηχανικές μονάδες όπως η χαλυβουργία Vizag (Βιζαγκ) στη νοτιοανατολική πολιτεία Αντρα Πραντές, τα ναυπηγεία Ιντουστάν στην ίδια πολιτεία, αλλά και άλλες βιομηχανίες στην περιοχή Βισακχαπατνάμ. Στην πολιτεία Τελανγκάνα ξεχώρισε η συμμετοχή των τραπεζοϋπαλλήλων.

Απέναντι στους απεργούς η κυβέρνηση Μόντι (που επιταχύνει τις προσπάθειες για την ανέλιξη του ινδικού κεφαλαίου στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα) επιστράτευσε ένα κλίμα συκοφαντίας και καταστολής. Για παράδειγμα, στην Κεράλα, εμφανίστηκαν στο λιμάνι δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού για να προσφέρουν «υποστήριξη» στο λιμάνι, κάτι που κατήγγειλαν απεργοί ζητώντας «Navy Go Back» (Ναυτικό φύγε τώρα).

Μήνυμα αλληλεγγύης στα συνδικάτα και την εργατική τάξη της Ινδίας έστειλε τις προηγούμενες μέρες το ΠΑΜΕ, όπως και η ΠΣΟ, που ενόψει και του 17 Συνεδρίου της στις 5-8 Οκτώβρη 2016, στο Ντουρμπάν της Νότιας Αφρικής, επιδιώκει να μελετήσει την αγωνιστική εμπειρία που συγκεντρώνεται από τέτοιες μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση της ταξικά προσανατολισμένης οργάνωσης και πάλης, σε διεθνές επίπεδο.