Λίγες μέρες μεσολάβησαν από την αποτυχημένη επιχείρηση για τη σύλληψη του Κ. Πάσσαρη. Σ' αυτές τις λίγες μέρες, όμως, είχαμε: Τις αλλαγές στην ιεραρχία της ΕΛ.ΑΣ και την τοποθέτηση νέου αρχηγού, ο οποίος, όπως επανειλημμένα έχει γραφτεί, έχει ιδιαιτέρως καλές σχέσεις με τους Αμερικάνους. Την επίσημη πρώτη του «τρομονόμου». Δηλώσεις για μετατροπή της ΕΛ.ΑΣ σε ένα είδος ελληνικού FBI. Στο «καπάκι», διοχέτευση λίστας με πιθανούς στόχους της «17 Ν» και προτάσεις για όξυνση των μέτρων ασφαλείας και έναρξη αστυνομικών επιχειρήσεων «αντιτρομοκρατικού» χαρακτήρα.

Ταυτόχρονα, πάρα πολλά (για να αποδοθούν στη φαντασία των συντακτών τους) γράφονται - με αφορμή και την έκθεση των βρετανικών αρχών για τη «17 Ν» - για τις πιέσεις των Αμερικανών να προχωρήσουν οι ελληνικές αρχές σε συλλήψεις, αλλά και για επικείμενες συλλήψεις φερόμενων ως μελών της οργάνωσης, με στοιχεία από αμφισβητήσιμα έως ανύπαρκτα κ.ο.κ.

Τόσες πολλές «συμπτώσεις»; Ιδωμεν... Αλλά, ως τότε, καλά θα κάνει ο λαός να επαγρυπνεί και να μην ξεχνά πως η «τρομοκρατία» αποτέλεσε πολλές φορές στο παρελθόν το όχημα για την αφαίρεση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του και για την ενοχοποίηση του λαϊκού κινήματος.