Τον εμπαιγμό γύρω από το ζήτημα των πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας και μικρής ιδιοκτησίας συνεχίζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενώ δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι επανέφερε - 10 ολόκληρους μήνες μετά από την πρώτη φορά που την έκανε - την... «εξαγγελία» για επέκταση της «προστασίας» της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς και για τα χρέη προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Συγκεκριμένα, υπενθυμίζουμε ότι η συγκυβέρνηση είχε προχωρήσει στην ίδια εξαγγελία και το Δεκέμβρη του 2015, όταν ψηφιζόταν ο νόμος σχετικά με τη διενέργεια των πλειστηριασμών από τις τράπεζες.

Σε κάθε περίπτωση και παρότι η κυβέρνηση δεν έχει γνωστοποιήσει περισσότερες λεπτομέρειες, το σίγουρο είναι ότι η εν λόγω ρύθμιση, εάν και εφόσον προωθηθεί στη Βουλή, θα είναι αντίστοιχη με αυτή για την «προστασία» από τις τράπεζες, δηλαδή θα έχει σειρά από «λεόντειους όρους» και προϋποθέσεις, που έχουν στόχο να εκβιάσουν και εξαναγκάσουν τα οικονομικά ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στον κρατικό φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τις τράπεζες.

Υπενθυμίζουμε ότι ο νόμος 4346/2015 της σημερινής κυβέρνησης για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

-- Η όποια παρεχόμενη προστασία στην πρώτη κατοικία έχει εφαρμογή μέχρι 31/12/2018, με πρώτη προϋπόθεση την υποβολή στο δικαστήριο πρότασης εκκαθάρισης και σχέδιο διευθέτησης οφειλών.

-- Η δικαστική προστασία στην πρώτη κατοικία συνδέεται με την απαλλοτρίωση οποιασδήποτε άλλης «ρευστοποιήσιμης περιουσίας» του οφειλέτη, όπως, για παράδειγμα, μιας δεύτερης κατοικίας ή ενός μικρού κομματιού γης.

-- Αποβολή από τη ρύθμιση «προστασίας» προβλέπεται στις περιπτώσεις οφειλετών με καθυστέρηση που «υπερβαίνει αθροιστικώς την αξία τριών μηνιαίων δόσεων ετησίως». Σε αυτήν την περίπτωση, το δικαστήριο «διατάσσει την ανάκληση κάθε προληπτικού ή ανασταλτικού μέτρου». Αυτό σημαίνει ότι ενεργοποιείται, εκ νέου, η διαδικασία των πλειστηριασμών.

-- Το σχέδιο ρύθμισης «δε θα πρέπει να παραβλάπτει τη συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών». Διευκρινίζεται παραπέρα ότι οι τράπεζες «παραβλάπτονται» στην περίπτωση που «βρεθούν σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης». Οι τράπεζες, δηλαδή, θα εισπράξουν τουλάχιστον τα ίδια ποσά με αυτά που θα έβαζαν στο χέρι σε περίπτωση πλειστηριασμών.

-- Η ένταξη στη ρύθμιση της υποτιθέμενης προστασίας έχει ως όρο και προϋπόθεση «ο οφειλέτης να υπήρξε συνεργάσιμος, κατά την έννοια του Κώδικα Δεοντολογίας», και μάλιστα όχι μόνο από 'δω και στο εξής, αλλά και «κατά το χρόνο της αρχικής καθυστέρησης του δανείου»...

Στο μεταξύ, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) εξέδωσε χτες εγκύκλιο με διευκρινίσεις για τον τρόπο με τον οποίο ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός θα διεκπεραιώνει τη διαδικασία διαχωρισμού των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο σε ανεπίδεκτες είσπραξης και εισπράξιμες.

Πρόκειται για την κωδικοποίηση διατάξεων που ψηφίστηκαν τον Αύγουστο του 2015, με στόχο την εκκαθάριση της μάζας με τα κάθε είδους ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται και αυτά επιχειρήσεων που έχουν βαρέσει «κανόνια» εδώ και δεκαετίες.

Μεταξύ άλλων, στην εγκύκλιο της ΓΓΔΕ αναφέρεται ότι:

-- Εφόσον οι οφειλές ενός φορολογούμενου χαρακτηριστούν ανεπίδεκτες είσπραξης, θα δεσμεύονται για 10 χρόνια όλοι οι τραπεζικοί του λογαριασμοί και τα περιεχόμενα των θυρίδων του σε τράπεζες, ενώ δεν θα έχει το δικαίωμα να λάβει αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας για να διεκπεραιώσει διάφορες συναλλαγές του, δηλαδή μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων ή είσπραξη χρηματικών ποσών από το Δημόσιο (επιστροφών φόρου, εφάπαξ ασφαλιστικών παροχών κ.λπ.).

-- Για το χαρακτηρισμό ληξιπρόθεσμης οφειλής προς το Δημόσιο ως «ανεπίδεκτης είσπραξης», πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες των φορολογικών αρχών για τον εντοπισμό των πάσης φύσεως περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και με βάση τα εκάστοτε πρόσφορα διαθέσιμα ηλεκτρονικά μέσα της Φορολογικής Διοίκησης.