Με προμετωπίδα την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που κρίνονται αναγκαίες για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, προσέρχεται η συγκυβέρνηση στο δεύτερο κύκλο της «αξιολόγησης» από το κουαρτέτο, τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του οποίου επανέρχονται στις αρχές αυτής της βδομάδας στην Αθήνα.

Το νέο «πακέτο» περιέχει μπαράζ από επιλεγμένες αντιλαϊκές παρεμβάσεις, ενταγμένες στην ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου, με κεντρικά ζητήματα τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά, σε συνδυασμό με τον «εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης δημόσιων και ιδιωτικών οφειλών των επιχειρήσεων».

Από τα «κιτάπια» του εγχώριου κεφαλαίου είναι και οι δεκάδες ακόμη παρεμβάσεις που περιλαμβάνονται στη δεύτερη «αξιολόγηση». Ανάμεσα σε αυτές, ο νέος νόμος για την «εφοδιαστική αλυσίδα» (logistics), οι «απελευθερώσεις» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, οι διαδικασίες για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, ο κανονισμός για παροχή υπηρεσιών ύδρευσης (συνδέεται με τις ιδιωτικοποιήσεις στον κλάδο), ο «οδικός χάρτης» για την πλήρη «απελευθέρωση» επαγγελμάτων (μηχανικοί), το νέο πακέτο κρατικών επιχειρήσεων που θα περάσουν στο υπερ-ταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις, η αναμόρφωση της νομοθεσίας για την «Επιτροπή Ανταγωνισμού» κ.ά.

Την ίδια ώρα, η νομοθέτηση του νέου «συστήματος Πρόνοιας» φέρνει στην πρώτη γραμμή του «σφαγείου» την παραπέρα συρρίκνωση ή και κατάργηση στα κάθε είδους προνοιακά επιδόματα που αποδίδονται στα φτωχότερα τμήματα του λαϊκού πληθυσμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η εφαρμογή των προγραμμάτων για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» συνδέεται με την «αξιολόγηση των κοινωνικών παροχών».

Νέες παρεμβάσεις σχεδιάζονται και στην κρατική διοίκηση, που θα περιλαμβάνουν τις «αλλαγές» στα ειδικά μισθολόγια, το μόνιμο μηχανισμό κινητικότητας και το νέο καθεστώς αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

Επιπλέον, σύμφωνα με έγγραφα που έχουν «διαρρεύσει», προβλέπονται η προετοιμασία τριετούς προγράμματος για την Εκπαίδευση, η τροποποίηση της νομοθεσίας για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων κ.ά.

Ηδη, με εντατικούς ρυθμούς έχουν ξεκινήσει οι διεργασίες και για την επόμενη δέσμη των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, με κυρίαρχο ζήτημα, πέρα από τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά, τη «σύσταση εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης δημόσιων και ιδιωτικών οφειλών των επιχειρήσεων», που εγκρίθηκε στη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη.

Ουσιαστικά, επιδιώκεται, σε πρώτη φάση, το γρήγορο «ξεσκαρτάρισμα» του τεράστιου όγκου των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, δίνοντας ελπίδες επιβίωσης μόνο σε εκείνες τις «προβληματικές» επιχειρήσεις που κρίνεται ότι μπορεί να αντεπεξέλθουν στην κούρσα της ανταγωνιστικότητας, με βάση τις «μελέτες βιωσιμότητας» και σε συνδυασμό με τις προοπτικές και την ανταγωνιστικότητα συνολικότερα του κλάδου στον οποίο εντάσσονται.

Για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις δρομολογείται... ταχεία έξοδος, οδηγώντας βέβαια σε μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής «πίτας» και των κερδών σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι ένας τρόπος καταστροφής κεφαλαίου που πιθανά να συμβάλει σε νέες επενδύσεις και ανάκαμψη της οικονομίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές ότι το σχέδιο για εκτεταμένες επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις «κουμπώνει» και εξυπηρετείται από το σχέδιο για τις ομαδικές απολύσεις και τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά, που προωθούνται παράλληλα, ως στοιχεία που δημιουργούν συνθήκες ανταγωνιστικότητας, άρα και δυνατότητες επενδύσεων. Το πληρώνει όμως η εργατική τάξη.

Ο υπό διαμόρφωση νόμος για τη ρύθμιση των επιχειρηματικών οφειλών αφορά κατ' αρχή μόνο αυτές που κρίνονται «βιώσιμες», ενώ τον πρώτο λόγο θα έχουν οι μεγαλοπιστωτές. Εν προκειμένω, με τις πλέον «συντηρητικές» εκτιμήσεις, τουλάχιστον το 20% των επιχειρήσεων θεωρείται ευθύς εξαρχής «κομμένο» μέσω των «εκθέσεων βιωσιμότητας», ενώ βέβαια η καταστροφή του συσσωρευμένου κεφαλαίου θα έχει και συνέχεια.

Ταυτόχρονα, προωθείται ένα μεγάλης έκτασης ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής «πίτας», με κεφάλαια και μετοχές να αλλάζουν χέρια. Στις «προβληματικές» επιχειρήσεις που θα καταφέρουν να περάσουν τον πήχη της «βιωσιμότητας», τον πρώτο λόγο θα έχουν τράπεζες και άλλοι μεγαλοπιστωτές τους, μαζί και τα διάφορα funds, που ενδιαφέρονται να «χτίσουν θέσεις» στην εγχώρια αγορά μέσω της εξαγοράς «κόκκινων» τραπεζικών δανείων.

Επιπλέον, σύμφωνα με το «τεχνικό μνημόνιο» της συνεργασίας συγκυβέρνησης - κουαρτέτου, ανάλογα με την πολυπλοκότητα και το μέγεθος της υπόθεσης, θα καθορίζεται το περιεχόμενο των μέτρων αναδιάρθρωσης, όπως ανασχεδιασμός επιχειρηματικού πλάνου, διαγραφές οφειλών, μετοχοποίηση χρέους ή ένας συνδυασμός μέτρων.

Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, εάν η διαδικασία καταλήξει σε συμφωνία μεταξύ του οφειλέτη και των πιστωτών που αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 60% της συνολικής οφειλής, η υπόθεση θα παραπέμπεται σε δικαστή προς επικύρωση. Σε μια τέτοια περίπτωση, η δικαστική απόφαση θα επιβάλλει την αναγκαστική «συμμόρφωση» του συνόλου των πιστωτών.

Το κυβερνητικό σχέδιο θα συζητηθεί την επόμενη βδομάδα με το κουαρτέτο και σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, προβλέπει ακόμη ότι:

• Ο νόμος θα αφορά όλες τις επιχειρήσεις, χωρίς να αποκλείονται οι ατομικές και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου θα είναι υπερχρεωμένες, καθώς και όλα τα χρέη προς τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και λοιπούς ιδιώτες πιστωτές.
• Ως προς το περιεχόμενο των λύσεων, δεν θα υπάρχουν περιορισμοί, καθώς θα μπορούν να αφορούν πολυετείς επιμηκύνσεις της περιόδου αποπληρωμής, διαγραφές μέρους των οφειλών ή και άλλους τρόπους ρύθμισης ή αναδιάρθρωσης του χρέους.
• Ο μηχανισμός εξωδικαστικής αναδιάρθρωσης επιχειρηματικών δανείων θα ισχύσει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η πρόταση της συγκυβέρνησης είναι να έχει ορίζοντα μέχρι το τέλος του 2018, έναντι μικρότερου διαστήματος που αναμένεται να βάλει στο τραπέζι η πλευρά του κουαρτέτου. Με άλλα λόγια, τα παζάρια αφορούν στους ρυθμούς αποβολής προβληματικών επιχειρήσεων από το «κάδρο» της επιχειρηματικότητας κατά τα επόμενα χρόνια.
• Την αίτηση για αναδιάρθρωση των οφειλών θα την αναλαμβάνει συντονιστής από το Μητρώο Διαμεσολαβητών του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ενώπιόν του θα διεξάγονται οργανωμένα διαπραγματεύσεις μεταξύ της επιχείρησης και όλων των πιστωτών, συμπεριλαμβανομένων του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, αν υπάρχουν σχετικά χρέη. Στις διαπραγματεύσεις θα συμμετέχουν επίσης εκπρόσωποι των εργαζομένων και των προμηθευτών.

Είναι φανερό ότι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της «αναδιοργάνωσης» θα είναι οι εργαζόμενοι και τα εναπομείναντα δικαιώματά τους.