Τη σχεδιασμένη αύξηση των πιέσεων για να δεχτεί ο κυπριακός λαός τη νέα διχοτομική «λύση» που παζαρεύεται, με την ενεργό συμβολή ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων, αποτύπωσε ο νέος «μαραθώνιος» συνομιλιών που ξεκίνησε το Σάββατο στο Μοντ Πελεράν της Ελβετίας και συνεχιζόταν μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Κυπριακά μέσα μετέδιδαν ότι ήταν συνεχείς οι τηλεφωνικές συνομιλίες της κυπριακής κυβέρνησης με την ελληνική και της ηγεσίας του ψευδοκράτους με την Τουρκία, ενώ αναφέρονταν και σε τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα-Ερντογάν.

Με ψευτοδιλλήματα ότι είναι «η τελευταία ευκαιρία για λύση», και ότι «η επανένωση θα φέρει ανάπτυξη και ευκαιρίες για επενδύσεις», αστικά επιτελεία εντός και εκτός Κύπρου εντείνουν τις προσπάθειές τους για να σκύψει ο λαός το κεφάλι, σε μια λύση που ουσιαστικά θα χωρίσει την πατρίδα του στα δυο, θα διαμορφώσει ακόμα πιο ευνοϊκό έδαφος για την αξιοποίησή της σε ευρύτερα σχέδια υπεράσπισης της «ασφάλειας» και της «σταθερότητας» σε Ανατολική Μεσόγειο με βάση τις ανάγκες των ιμπεριαλιστών, θα διασφαλίσει συνθήκες πρόσφορες για την επιτάχυνση μιας σειράς επενδύσεων ειδικά στο χώρο της Ενέργειας, με φόντο την όξυνση των λυσσαλέων ανταγωνισμών για τους δρόμους μεταφοράς υδρογονανθράκων από την ευρύτερη Μέση Ανατολή προς τις ευρωπαϊκές και άλλες αγορές.

Ετσι, ενώ από τη μια μεριά η συνέχιση των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στον Κύπριο Πρόεδρο, Ν. Αναστασιάδη, και τον ηγέτη του ψευδοκράτους, Μουσταφά Ακιντζί, προβαλλόταν και το περασμένο Σαββατοκύριακο ως «παράθυρο προς την ελπίδα» μιας λύσης, από την άλλη η διεθνής διάσταση του Κυπριακού, πλευρές όπως η ξένη εισβολή και κατοχή από την Τουρκία του 1/3 του νησιού με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ «θάβονται» όλο και πιο πολύ, καλλιεργώντας ειδικά στις νέες γενιές την αντίληψη ότι πρόκειται για ένα ζήτημα «συνεννόησης» και συνομιλιών για ένα είδος «συνεταιρισμού», όρος που καθόλου τυχαία τις τελευταίες μέρες χρησιμοποιείται και για να περιγράψει το είδος της, ουσιαστικά, συνομοσπονδιακής Κύπρου που θα προκύψει.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που καταγράφονταν σε κυπριακά, ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ, οι συνομιλίες είχαν φτάσει μέχρι χτες αργά το απόγευμα να εξετάζουν και συγκεκριμένα σχέδια χαρτών. Ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων προσφύγων που θα επέστρεφαν σε περιοχές που σήμερα είναι κατεχόμενες, η «μοιρασιά» της ακτογραμμής ανάμεσα στα δύο «συνιστώντα κρατίδια» (ορολογία που χρησιμοποιείται ήδη από το Φλεβάρη του 2014, στο Ανακοινωθέν που αποτελεί τη βάση και για τις τρέχουσες συνομιλίες) και το ποσοστό των εδαφών που κάθε πλευρά θα «ελέγχει» ήταν στο επίκεντρο των επαφών, που είναι σίγουρο ότι δεν εξαντλήθηκαν στο Εδαφικό. Μάλιστα, ειδικά σε «δείπνο εργασίας» που έγινε το βράδυ του Σαββάτου, συζητήθηκαν «όλα τα ζητήματα», δηλαδή και το θέμα των εγγυήσεων, όπως κατέγραφαν πολλά ΜΜΕ.

Επίσης, από την Κυριακή κυκλοφορούσαν πληροφορίες ακόμα και για πιθανές ημερομηνίες για τη σύγκληση της «πολυμερούς διάσκεψης» για την Ασφάλεια, στα μέσα ή τέλη του Δεκέμβρη.

Πολλά κυπριακά ΜΜΕ προσπαθούσαν να εμφανίσουν την κυπριακή κυβέρνηση ικανή να διασφαλίσει τη συμφωνία του ψευδοκράτους για να «αρκεστεί» σε ένα ποσοστό εδαφών κάπου στο 28,7%, μικρότερο από αυτό που σήμερα καλύπτουν τα Κατεχόμενα, ενώ εμφανιζόταν πιθανή και η «επιστροφή φιλέτων» όπως η Αμμόχωστος, τα Βαρώσια κ.τ.λ. Ολα αυτά σε μια προσπάθεια αποσιώπησης της ουσίας, δηλαδή του ότι εφόσον «ανοίξουν» περιοχές σαν τα Βαρώσια, αυτό θα γίνει για να έρθουν ισχυρά μονοπώλια που ήδη σχεδιάζουν επενδύσεις σε Τουρισμό, Ενέργεια κ.τ.λ, εποφθαλμιώντας τα προτερήματα που έχει η Κύπρος λόγω της γεωγραφικής της θέσης για μπίζνες σε όλη τη γύρω περιοχή και τη γεωπολιτική σημασία της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή. Επίσης, φέρονταν σχέδια που εμφάνιζαν 3 περιοχές ως «ομοσπονδιακά πάρκα», δηλαδή στην αρμοδιότητα της ομοσπονδίας.

Ενδεικτικές της έντασης του παζαριού ήταν οι απανωτές διακοπές που έγιναν, ειδικά την Κυριακή, προκειμένου οι δυο πλευρές να έχουν επαφές με Αθήνα αλλά και Αγκυρα. Χθες πάντως ξανά «έπεσαν στο τραπέζι» διάφορες «ιδέες» δεδομένων και των επίμονων παρεμβάσεων δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, που σταθερά διακηρύσσουν το «ενδιαφέρον» τους για το Κυπριακό. Μεταξύ άλλων, φαίνεται ότι κερδίζουν έδαφος προτάσεις για «μεταβατικές περιόδους» όσον αφορά την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, με την Τουρκία να επιμένει για την «προσωρινή» παραμονή ενός μέρους του κατοχικού στρατού και «επαναξιολόγηση» σε μερικά χρόνια. Οι ΗΠΑ «ζυμώνουν», επίσης, σχέδια για βάσεις από την Ελλάδα και την Τουρκία, στο όνομα της ασφάλειας, ενώ οι βρετανικές βάσεις, από τη λεγόμενη Συμφωνία Εγκαθίδρυσης του 1960, μένουν ως έχουν.

Την ίδια ώρα, χτες το βράδυ έγινε δικοινοτική εκδήλωση κοντά στη γραμμή διαχωρισμού στο «Λίδρα Παλλάς» υπέρ της ειρήνης, όπου συμμετείχε και το κυβερνών κόμμα Δημοκρατικός Συναγερμός.