Ενα από τα επιχειρήματα που αξιοποίησε η κυβέρνηση για να υπερασπιστεί τις ψευτοπαροχές προς τους συνταξιούχους ήταν αυτό της διασφάλισης της «κοινωνικής συνοχής». Το ίδιο επικαλέστηκε και ο Μοσκοβισί, στηρίζοντας τις εξαγγελίες Τσίπρα. Χρησιμοποίησε, μάλιστα, ιδιαίτερα υψηλούς τόνους απέναντι στη Γερμανία, προδίδοντας τη μεταξύ τους κόντρα για τη διαχείριση των κρατικών χρεών συνολικά των μελών της Ευρωζώνης. Τι σημαίνει όμως κοινωνική συνοχή; Σημαίνει ανοχή του λαού, ακόμα και συστράτευση με την πολιτική που τον καταδικάζει σε θυσίες δίχως τέλος για την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Δηλαδή, από τη μια, η κυβέρνηση νομοθετεί με τη σέσουλα τα αντιλαϊκά μέτρα και, από την άλλη, απλώνει δίχτυ προστασίας έναντι της ακραίας φτώχειας και προωθεί στοχευμένες ψευτοπαροχές για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να ενσωματώσει τις λαϊκές αντιδράσεις. Η πλευρά αυτή στην πολιτική διαχείριση δεν είναι μικρότερης σημασίας από την αποφασιστικότητα μιας κυβέρνησης να προχωράει χωρίς αναστολές τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Μάλιστα, η ικανότητα που διατηρεί ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ να ελίσσεται με μεγαλύτερη ευελιξία απέναντι στην αγανάκτηση του λαού και σε μεγάλο βαθμό να την ενσωματώνει, είναι από τα στοιχεία που του αναγνωρίζει το κεφάλαιο και τον καθιστούν περισσότερο έμπιστο στη διακυβέρνηση απ' ό,τι τη ΝΔ. Αυτήν την αναγνώριση επαληθεύουν με τις δηλώσεις τους ο Μοσκοβισί και άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι...