Για άλλη μια φορά σε διάστημα ενός χρόνου πραγματοποιείται συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το αγροτικό ζήτημα. Θυμίζουμε ότι στις 6 Φλεβάρη του 2016 έγινε συζήτηση για τα προβλήματα και τα αιτήματα των αγροτών, με πρωτοβουλία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματός μας.

Ηταν η περίοδος όπου συναντήθηκαν οι αγρότες των μπλόκων που ξεκληρίζονται, οι απεργοί εργάτες που αγωνίζονται για το μεροκάματο, οι άνεργοι που δίνουν μάχη να ζήσουν, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες που παλεύουν με το «λουκέτο» που τους βάζουν άλλοι, οι νέοι και οι νέες γυναίκες της λαϊκής οικογένειας.

Ομόφωνο ήταν τότε το αίτημα της απόσυρσης του φορο-ασφαλιστικού νομοσχεδίου - εκτρώματος, που αργότερα ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία. Η κυβέρνηση, μέσα στον πολυήμερο αγώνα και τα μπλόκα, αναγκάστηκε να συζητήσει για τα συγκεκριμένα αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών, τα οποία σε μεγάλο βαθμό βέβαια ισχύουν ακόμα.

Το κέρδος του αφορολόγητου που αναγκάστηκε να παραχωρήσει η κυβέρνηση κάτω από την αγωνιστική πίεση των μπλόκων, πολύ πιο χαμηλό βέβαια απ' αυτό που ζητούσαν οι αγωνιζόμενοι αγρότες, είναι, με έκπτωση φόρου, μόνο στο αγροτικό εισόδημα του «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότη. Το όποιο όφελος, το αρπάξατε αμέσως μόνο από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Κάνατε νέα, επιπλέον επιδρομή, με αυξήσεις στην προκαταβολή φόρου, στον ΦΠΑ, στα καύσιμα, στον καφέ κ.α.

Γνωρίζετε τα αιτήματα των αγροτών και την πραγματικότητα την οποία βιώνουν:

• Ανασφάλιστοι με αδυναμία να πληρώσουν τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές που επιβάλατε.
• Με τεράστιο κόστος παραγωγής, από την αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, από 13% σε 24%, από την κατάργηση της επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης αγροτικού πετρελαίου.
• Με κουτσουρεμένες ή καθόλου αποζημιώσεις από τις καταστροφές.
• Με χαμηλές τιμές και απλήρωτη παραγωγή.

Και αν μέσα σε όλα αυτά προσθέσουμε και τις μεγάλες τελευταίες καταστροφές αυτών των ημερών, από την πρόσφατη κακοκαιρία, που προστίθενται στις προηγούμενες, για τις οποίες δεν έχουν δοθεί ακόμα αποζημιώσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, χωρίς καμία αποκατάσταση, μπορεί ο καθένας, εδώ μέσα και έξω από αυτήν την αίθουσα, να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος.

Κάνετε το κορόιδο, όταν οι αγρότες ζητούν αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως έχουν σήμερα οι εφοπλιστές. Χρειάζεται άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50% για τους μικρομεσαίους αγρότες, όπως έχουν οι βιομήχανοι, στους οποίους κάνετε νέες μειώσεις στην τιμή του ρεύματος. Γνωρίζετε ότι χιλιάδες μικροπαραγωγοί επιβιώνουν με συμπληρωματικό εισόδημα. Οτι συνταξιούχοι αγρότες 67, 70, 75 χρόνων αναγκάζονται να καλλιεργούν.

Αυτοί δεν έχουν αφορολόγητο στο αγροτικό εισόδημα και τους απειλείτε με περικοπές 60% στη σύνταξη, στις ενισχύσεις, ή και στα δύο. Δεν ξέρει μήπως η κυβέρνηση ότι οι φτωχοί αγρότες δεν φορολογούνται με το πραγματικό καθαρό εισόδημά τους, αλλά με βάση τα «τεκμήρια διαβίωσης» που έχει όλος ο κόσμος;

Αυτά τα ξέρει πολύ καλά η κυβέρνηση, βέβαια, αλλά αντί να απαντήσει σε αυτά, συκοφαντεί πραγματικά τους αγρότες, μιλάει ότι μια νέα κλιμάκωση των αγώνων δημιουργεί «πολιτική αναταραχή λέει, μιλά για «υποκινούμενους», «εποχιακούς» αγώνες, για «άγνωστα αιτήματα» και άλλα φαιδρά.

Είναι πρόκληση να παρουσιάζετε τους αγρότες πότε ως απατεώνες που φοροδιαφεύγουν, πότε ως πιο ευνοημένους σε σχέση με τους πάμφτωχους, τους άνεργους, που δημιουργεί ο ίδιος ο καπιταλισμός και η πολιτική όλων των κυβερνήσεων και η δική σας.

Ομως, όλα αυτά δεν είναι καινούργια. Μας τα είπαν και οι προηγούμενοι από σας. Ολα αυτά τα κόλπα με τους εκβιασμούς, τις απειλές, τον εκφοβισμό, τα χρησιμοποιούσε και τα χρησιμοποιεί κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση. Τα ίδια λέτε, όπως και πέρσι, κύριοι της κυβέρνησης στους χιλιάδες αγρότες που παλεύουν να επιβιώσουν: «Ελάτε να συζητήσουμε πώς και πότε θα σας σφάξουμε».

Τα μνημόνια και η ΚΑΠ είναι εργαλεία που επιταχύνουν το ξεκλήρισμα της αγροτιάς και το πέρασμα της γης και της αγροτικής παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.

Μέτρα του 3ου μνημονίου που πέρασαν στον προϋπολογισμό του 2017, μεταξύ των άλλων, επιβαρύνουν μικρομεσαίους αγρότες με 92,7 εκατομμύρια ευρώ ασφαλιστικές εισφορές, τη στιγμή που το 60% από αυτούς αδυνατούν να ανταποκριθούν και στις μέχρι σήμερα πιο χαμηλές εισφορές τους.

Οι κεφαλαιοκράτες, σε τούτη εδώ τη χώρα, δεν φορτώνονται βάρη από τις κυβερνήσεις, γιατί είναι δικές τους κυβερνήσεις, είναι κυβερνήσεις της τάξης τους. Ολα τα βάρη της κρίσης, όλα τα βάρη των μνημονίων, τα φορτώνεται ο λαός μας. Τα κέρδη τους, τα ελλείμματα και τα πλεονάσματά τους στάζουν το αίμα του.

Οι εφοπλιστές έχουν δεκάδες νόμιμες φοροαπαλλαγές και παίρνουν αφορολόγητο το πετρέλαιο για τα καράβια τους, αλλά ο μικρομεσαίος αγρότης το πληρώνει πανάκριβα.

Είστε σε συγχορδία τα κόμματα της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τα τσιράκια, τους υπόδικους του κεφαλαίου, τους δουλεμπόρους της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, όλοι εσείς που μιλήσατε μέχρι τώρα. Ολοι σας δημαγωγείτε για τη σημασία της πρωτογενούς παραγωγής, για την «ανάγκη παραγωγικής - λέει - ανασυγκρότησης», για την «ανατροπή του παραγωγικού μοντέλου», για «ατμομηχανή της ανάπτυξης» και άλλα διάφορα τέτοια, που ίσως σε κάποιους ακούγονται και όμορφα.

Κοροϊδεύετε όμως τους αγρότες, προσπαθώντας να κρύψετε ότι η πρωτογενής παραγωγή, μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα, καθορίζεται, υποτάσσεται τελικά, στις σχέσεις που συμφέρουν τον μεγαλέμπορο, τον βιομήχανο, τις τράπεζες, δηλαδή αυτό που λέμε, τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Το τι και πώς θα παραχθεί καθορίζεται από το κίνητρο του κέρδους, και όχι βέβαια από την επιδίωξη ενός κέρδους του μικρού ή έστω του σχετικά μεσαίου αγρότη παραγωγού και της οικογένειάς του.

Γι' αυτό η αγροτική παραγωγή δεν μπορεί να ικανοποιήσει πραγματικά τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, αφού παράγονται και εξάγονται ή εισάγονται προϊόντα, μόνο και μόνο με στόχο το καπιταλιστικό κέρδος, το κέρδος των μεγάλων μεγαλεμπόρων, το κέρδος των βιομηχάνων, και όχι βέβαια αυτό που συμφέρει τον αγρότη που παράγει, το σύνολο του ελληνικού λαού.

Η κερδοφορία αυτών των λίγων καθορίζει π.χ. το ότι εξάγει η Ελλάδα σκληρό στάρι και εισάγει μαλακό στάρι. Που θα μπορούσε βέβαια να παραχθεί και εδώ. Αυτή καθορίζει την αναδιάρθρωση του τομέα του αγελαδινού γάλακτος, που οδήγησε την αυτάρκεια το 2014 περίπου στο 60% των αναγκών. Γι' αυτό εισάγουμε δεκάδες χιλιάδες τόνους ζάχαρη και συρρικνώθηκε η ελληνική βιομηχανία ζάχαρης που την «ξεπουλάτε» ξεδιάντροπα.

Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα προϊόντα: Και τα όσπρια, τα πουλερικά, τα κηπευτικά. Λέτε ότι νοιάζεστε για την ντόπια παραγωγή, ενώ κρύβετε ότι οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας καταστρέφονται, εξαιτίας αυτής της καπιταλιστικής οργάνωσης της παραγωγής, της οικονομικής κρίσης, της ΕΕ, της ανισόμετρης θέσης της Ελλάδας μέσα στην Ενωση.

Σε τέτοιες συζητήσεις στήνετε πάντα το εξής θέατρο του παραλόγου: Να συμφωνείτε και ταυτόχρονα να διαφωνείτε, όπως έγινε και σήμερα ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη. Εχετε στόχο να κάμψετε τις λαϊκές αντιστάσεις, εξαπατώντας με τις κάθε φορά δήθεν εναλλακτικές φιλολαϊκές λύσεις που αναζητείτε εντός της ΕΕ, των λυκοσυμμαχιών σας. Ομως τέτοιες λύσεις με αυτούς δεν υπάρχουν.

Υπάρχει πείρα αρκετή πλέον. Υπάρχει πείρα ήδη από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, το 1981 τότε. Πείρα μετατροπής του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου από θετικό σε αρνητικό. Με την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή εγχώριων παραγωγικών δυνάμεων. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, αν και υποτάχθηκαν σε αυτό, ακολουθώντας τους ευρωκοινοτικούς κανονισμούς που υπήρχαν, τις ποσοστώσεις, τις απαγορεύσεις της ΚΑΠ, τις αναδιαρθρώσεις σε καλλιέργειες, τελικά ξεκληρίστηκαν.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής σας. Συρρικνώθηκαν παραδοσιακές καλλιέργειες και βιομηχανικοί κλάδοι με πρώτη ύλη από την αγροτική παραγωγή, η ζάχαρη, ο καπνός, η κλωστοϋφαντουργία, η υποδηματοποιία.

Ενισχύθηκε, παράλληλα, η κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφική παραγωγή, στη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων. Από αυτούς τους στόχους και τις πολιτικές αυτές, δημιουργήθηκαν τα ελλείμματα του κράτους, άδειασαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τώρα, για μία ακόμα φορά, ενοχοποιούν τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες γι' αυτό.

Σύντομα αποδείχθηκαν πολύ στενά τα λεγόμενα «αριστερά» όρια των διαπραγματεύσεων της νέας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εντός της «λυκοσυμμαχίας». Δεν είναι με το μέρος του μικρομεσαίου αγρότη - παραγωγού. Επιδιώκει μόνο τη βελτίωση της θέσης του μεγάλου ελληνικού κεφαλαίου, δηλαδή των λίγων αετονύχηδων, μέσα στην ΕΕ. Το πολύ - πολύ.

Γι' αυτό και η ΝΔ, όταν κάνει κριτική στην κυβέρνηση συνειδητά αποπροσανατολίζει, για να μπερδεύει και για να εξαπατά και αυτή τους αγρότες. Δεν λέει την αλήθεια για την ΕΕ και την ΚΑΠ. Είναι κοροϊδία λέμε εμείς, η δήθεν αντίθεση «δεξιάς - αριστεράς», «νεοφιλελεύθερης» ή «αριστερής» πολιτικής από την άλλη.

Πολλοί αγρότες μπορεί ακόμα να πιστεύουν ότι υπάρχουν και περιθώρια επιστροφής σε κάποιες καλύτερες μέρες, όπως ήταν βέβαια κάποιες τέτοιες στο παρελθόν. Τους λέμε, με κάθε ειλικρίνεια, ότι αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Ηδη πλέον έχει μπει στη ζωή η κάθε κρατική, κοινοτική, πολιτική να ενισχύει όλο και περισσότερο μόνο τη μεγάλη καπιταλιστικά οργανωμένη πρωτογενή ή δευτερογενή παραγωγή. Αυτό εξυπηρετεί και η νέα ΚΑΠ και τα διάφορα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης.

Κύριοι της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, το νέο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως και τα προηγούμενα, για τα οποία κόπτεστε, γύρω από τους στόχους απορροφητικότητας, αποδοτικότητας, εξωστρέφειας, καινοτομίας, εφορίας, βιολογικών καλλιεργειών κ.ά. είναι για λίγους. Αφορούν τους εμποροβιομήχανους, ορισμένους μόνο μεγαλοαγρότες καπιταλιστές, αφού απαιτούνται, για την ένταξη σε αυτά, δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ίδια συμμετοχή. Για τους πολλούς, και πάλι όχι για όλους, θα μείνουν τα «ψίχουλα» από το φαγοπότι των ομίλων.

Για παράδειγμα, στους 12.000 νέους αγρότες του προγράμματος δίνετε από 17.000 - 22.000 ευρώ σε διάστημα 3 - 4 χρόνων, αν και γνωρίζετε ότι με αυτά τα ποσά δεν στήνεται αγροτικό νοικοκυριό. Από χέρι τους στέλνετε στη θηλιά του τραπεζικού δανεισμού ή στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας, μετά το τέλος του προγράμματος, όπως συνήθως γίνεται.

Τα αποτελέσματα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 - 2013 ύψους 4,1 δισ. ευρώ, όπως τα αποτιμάτε, είναι ότι:

• Μεγάλωσε η δυσκολία επιβίωσης σε νέα τμήματα αγροτών λόγω αύξησης του κόστους.
• Νέοι και μικροί βιοκαλλιεργητές εγκατέλειψαν τα προγράμματα.
• Παραμένει γερασμένος ο αγροτικός πληθυσμός.
• Αυξήθηκε, και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η εξωστρέφεια και η κερδοφορία ιδιαίτερα σε κλάδους μόνο με μεγάλη συγκέντρωση στα χέρια λίγων, όπως είναι στις ιχθυοκαλλιέργειες, σε κτηνοτροφικά, οπωροκηπευτικά, εμφιαλωμένα ποτά, κρασιά, λάδι και ελιές. Οι υπόλοιποι, η πλειοψηφία δηλαδή, στη μιζέρια, στη φτώχεια και στα χρέη βρίσκονται.

Η «κάρτα του αγρότη» στόχο βασικά έχει να εξασφαλίσει σίγουρα κέρδη στον τραπεζίτη. Αυτό εξυπηρετούν οι αλλαγές στη χρήση γης, οι επιδοτήσεις, οι τρόποι φορολογίας - εισφορών κ.λπ. Τελικά, από αυτό εξαρτάται και το κόστος παραγωγής, το γεγονός ότι αυτό είναι πολύ ανεβασμένο, ενώ οι τιμές πώλησης στον έμπορο είναι πάρα πολύ χαμηλές. Κι αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν μονοπώλια στη βιομηχανία, στο Εμπόριο, στην Ενέργεια, στις Μεταφορές, στις τράπεζες, που όλοι μαζί συνθλίβουν και υποτάσσουν τον αυτοαπασχολούμενο, τον μικρομεσαίο αγρότη.

Αυτό άλλωστε σημαίνει, εκείνο που λέει μόνο το ΚΚΕ έτσι καθαρά και ξάστερα, χωρίς φιοριτούρες: Οτι αυτό εδώ είναι το κράτος του μεγάλου κεφαλαίου των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων, με όποια σύνθεση και αν έχουν αυτές, που ταυτόχρονα «χαρατσώνουν», κυριολεκτικά ματώνουν τον φτωχό και μεσαίο αγρότη.

Η κατάσταση, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι αδιέξοδη. Το ΚΚΕ λέει ότι υπάρχει διέξοδος για όλους αυτούς τους ανθρώπους του μόχθου, της αγροτικής παραγωγής.

Το ΚΚΕ παλεύει για τη μόνη λύση που ειλικρινά συμφέρει τους πολλούς, ενάντια στη φτώχεια, στην ανεργία και το ξεκλήρισμα. Για το δρόμο όπου ο λαός μας θα είναι πραγματικά στην εξουσία, με κοινωνικοποιημένες αυτές τις καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις, τη γη, τα συγκεντρωμένα μηχανοποιημένα μέσα παραγωγής, οι κρατικές υποδομές, το εμπόριο, με άμεση ένταξή τους στον κεντρικό πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό για την οργάνωση της οικονομίας για την ανάπτυξη σε όφελος του λαού.

Για παραγωγή με στόχο την ικανοποίηση, πρώτα απ' όλα, των μεγάλων λαϊκών αναγκών, της διατροφής του λαού, της εξασφάλισης πρώτων υλών για τη βιομηχανία και την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής. Αυτή η αγροτική παραγωγή θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα, τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας με άλλες χώρες, και εδαφικά, και κλιματολογικά, τεχνογνωσίας, επιστήμης, βιομηχανικής παραγωγής, επεξεργασίας πρώτων υλών, προστασίας του περιβάλλοντος και διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Σε αυτήν θα έχουν θέση οι νέοι αγρότες, με τεχνική ή επιστημονική ειδίκευση, με πραγματικά καλές, σύγχρονες συνθήκες εργασίας και ζωής, χωρίς χρέη και τον καθημερινό κίνδυνο της καταστροφής που έχουν σήμερα ως ατομικοί παραγωγοί.

Η διέξοδος μιας κοινωνικά οργανωμένης παραγωγής με κρατικό ή συνεταιριστικό τρόπο, δεν φοβίζει πλέον κανέναν και καμιά και σε αυτήν τη χώρα και σε άλλες χώρες.

Σε αυτήν την κοινωνία, θέση έχουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, μέσω του αγροτικού παραγωγικού συνεταιρισμού, ο οποίος θα έχει το δικαίωμα χρήσης της γης ως παραγωγικού μέσου, ενώ θα μειώνει το κόστος παραγωγής, με την κοινή καλλιεργητική φροντίδα, με τη συλλογή των προϊόντων, αξιοποιώντας όλες τις κρατικές υποδομές.

Είναι η λύση, η οποία απαλλάσσει τους μικρομεσαίους αγρότες, μια για πάντα, από τις τράπεζες, από τους βιομηχάνους, τους μεγαλεμπόρους, από τους φόρους.

Διασφαλίζει το αγροτικό εισόδημα, τη διάθεση, τη συγκέντρωση, την αποθήκευση, τη συντήρηση και μεταφορά της αγροτικής παραγωγής μέσω ακριβώς αυτού του κεντρικού κρατικού μηχανισμού, με καθορισμένες αναλογίες στην παραγωγή, κρατικές τιμές στα προϊόντα και προστασίας από φυσικές καταστροφές.

Παρέχει τη δυνατότητα, τα χωριά μας να αποκτήσουν μορφωτική - πολιτιστική ζωντάνια, σύγχρονες κρατικές υποδομές γενικής Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού, Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού.

Το κοινό μέλλον των πολλών μικρομεσαίων αγροτών με τους μισθωτούς εργαζόμενους στη βιομηχανία, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες και αλλού, σε άλλους τομείς βρίσκεται πραγματικά στην προσπάθεια απαλλαγής τους από την σημερινή καπιταλιστική ιδιοκτησία, στην οικοδόμηση σχέσεων πραγματικής κοινωνικής ιδιοκτησίας, δηλαδή τελικά αυτό που λέμε και σοσιαλιστικής οικονομίας.

Αυτή η οικονομία, αυτή η κοινωνία είναι ρεαλιστική, και ακούστε την πρόταση του ΚΚΕ που δεν πέφτει και πολύ συχνά έξω, γιατί εκεί οδηγείται όχι μόνο η Ελλάδα, με την οργάνωση και την πάλη των εργαζομένων, των αγροτών όλου του λαού και τη συμμαχία μεταξύ τους, αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα.

Είναι ρεαλιστική γιατί συμφέρει πρώτα απ' όλα την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό, τα λαϊκά στρώματα, τους βιοπαλαιστές αγρότες που είναι στα χωράφια. Αυτούς ενδιαφέρει αυτός ο συνεταιριστικός τύπος οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής, ο οποίος δεν έχει βέβαια τίποτα κοινό με τις συνεταιριστικές οργανώσεις που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα, με τη συμβολή όλων των μέχρι τώρα - και της σημερινής - κυβερνήσεων και που ακούσαμε και εισηγητικά τον πρωθυπουργό να λέει ότι ενδιαφέρεται να τους αναπτύξει.

Ούτε, βεβαίως, με αυτές που υπόσχεστε για τη νέα ΠΑΣΕΓΕΣ, που την καταργήσατε ως «αμαρτωλή» και τώρα δείχνετε μετανιωμένοι και θέλετε να την ξαναστήσετε. Οι σημερινές ομάδες παραγωγών και οι συνεταιρισμοί είναι προετοιμασία να μην κυνηγά το πολύ μεγάλο ψάρι το πολύ μικρό, αλλά να φάει πρώτα απ' όλα το μεσαίο. Και σ' αυτό είστε σταθεροί και αμετανόητοι.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει τους αγώνες επιβίωσης, τα αιτήματα της μαχόμενης μικρομεσαίας αγροτιάς, όπως και της εργατιάς, των μισθωτών ή των επιστημόνων με μπλοκάκι, των άλλων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις. Αντιπαλεύει την ανεργία και με τη συνολική πολιτική του και με τη στήριξη άμεσων διεκδικήσεων. Το ΚΚΕ θέτει όλες τις δυνάμεις του για να αποσπάσουν ό,τι μπορούν σήμερα ή έστω να ανακόψουν νέα αντιλαϊκά μέτρα οι αγρότες, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Είναι μεγάλη κατάκτηση των περσινών αγώνων η Πανελλαδική Επιτροπή και το πλαίσιο πάλης της, η κοινή δράση των αγροτών με την εργατική τάξη, η δυνατότητα από καλύτερη αφετηρία, να οργανωθεί νέα κλιμάκωση του αγώνα. Στις 23 Γενάρη, από ό,τι πληροφορηθήκαμε, οι αγρότες έχουν δώσει το νέο ραντεβού τους στα μπλόκα, στα συλλαλητήρια, στις κινητοποιήσεις.

Το ΚΚΕ με όσες δυνάμεις διαθέτει θα βρίσκεται εκεί και εδώ μέσα διεκδικώντας, παλεύοντας, πιέζοντας με κάθε μέσο την κυβέρνηση, το κράτος όπου μπορεί μέχρι και το Ευρωκοινοβούλιο, την ΕΕ, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν άμεσα ζωτικά αιτήματα των αγροτών και φυσικά να ανοίξει μέσα από αυτήν τη διαδικασία του οργανωμένου αγώνα, της συνεχούς πάλης τους ο δρόμος για να επιλυθούν οριστικά τα προβλήματα με βάση την πρόταση που μόλις πριν σας καταθέσαμε.

Μπροστά μας είναι ο δρόμος για τη λαϊκή κοινωνική - οικονομική και πολιτική διέξοδο και προοπτική. Ο αγώνας βέβαια θα είναι δύσκολος. Δεν είναι εύκολος. Αλλά αυτή η Κοινωνική Συμμαχία, με ισχυρό ΚΚΕ, είναι μονόδρομος για πραγματική αλλαγή στον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει σήμερα, ανάμεσα δηλαδή σ' εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, προϋπόθεση για μια κοινωνία και οικονομία με κριτήριο μόνο και αποκλειστικά τη λαϊκή ευημερία.