Μέχρι τις 12 του Αυγούστου, πριν δηλαδή χρειαστεί να δουλέψουν στο φουλ οι μηχανές, 139 πλοία της ακτοπλοΐας είχαν παρουσιάσει κάποια σοβαρή βλάβη. Μετά τις 12 του Αυγούστου ο λογαριασμός χάνεται, καθώς δεν περνά μέρα που να μην καταγραφούν δύο και τρεις βλάβες. Το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους τα πλοία που βγαίνουν «εκτός» είναι και νεότευκτα έβαλε σε δεύτερη μοίρα τον παράγοντα ηλικία των πλοίων. Κι έχει αναδείξει κάτι πολύ χειρότερο: Τον ανταγωνισμό. Το άγριο, δηλαδή, κυνήγι του κέρδους που τσακίζει ως και το χάλυβα.

Αυτό, όμως, που δε δείχνουν τα παραπάνω στοιχεία είναι το αποτέλεσμα αυτού του άγριου ανταγωνισμού πάνω στους ίδιους τους ναυτεργάτες, οι οποίοι υποχρεώνονται να δουλεύουν στους ίδιους εξαντλητικούς, ακόμη και για τη λαμαρίνα, ρυθμούς. Μετράμε ήδη δύο ναυτεργάτες νεκρούς του φετινού καλοκαιριού. Κι αυτό που ακούγεται στο λιμάνι είναι: Ο Αϊ-Νικόλας να βάλει το χέρι του. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε πλοία και πληρώματα δούλεψαν επί 48 ώρες χωρίς σταματημό. Φοβόμαστε πως δεν αρκεί να βάλει ο Αϊ-Νικόλας το χέρι του...