«Δε θα ανεχθούμε άλλο να χάνουμε τα δικαιώματά μας» τονίζει
Το λιμάνι φόρτωσης του βωξίτη |
Το Σωματείο Εργαζομένων στα Μεταλλεία Βωξίτη της Φωκίδας «Εργοταξιακό» έχει βρεθεί στο στόχαστρο της εταιρείας «ΕΛΜΙΝ» που διαχειρίζεται τα μεταλλεία, επειδή αναπτύσσει δράση γύρω από τα δικαιώματα των εργαζομένων, επειδή δεν μένει με σταυρωμένα χέρια απέναντι στην επίθεση στις αποδοχές, τα ωράρια, τις συνθήκες δουλειάς.
Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων, οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί μειώσεις στις αποδοχές τους. Παράλληλα, καταστρατηγείται το 8ωρο και το 5ήμερο, οι άδειες χορηγούνται όπως συμφέρει την εταιρεία, παραβιάζονται στοιχειώδεις κανόνες που αφορούν την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
Από τις αρχές του νέου έτους, η εργοδοσία έχει περάσει σε έναν ακόμα γύρο επίθεσης στο σωματείο. Αυτή τη φορά, αφορμή στάθηκαν οι καταγγελίες για την αυθαίρετη χορήγηση των αδειών στους εργαζόμενους σε μέρες που η ίδια επιλέγει, ακόμα και σε μέρες που είναι κατ' έθιμον αργίες, όπως τα Θεοφάνεια και η Καθαρή Δευτέρα. Μια μέρα μετά τη σχετική ανακοίνωση του σωματείου, στις 10/1, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας μάζεψε τους εργαζόμενους σε συγκέντρωση με σκοπό να επιτεθεί στο σωματείο. Η παρέμβαση της εργοδοσίας συνεχίστηκε και κλιμακώθηκε με τη «συνέλευση» που οργάνωσε στις 23/1, η «απόφαση» της οποίας «απαιτεί» από το «Εργοταξιακό» σωματείο «να λαμβάνει αποφάσεις οι οποίες θα εκφράζουν την πλειοψηφία των εργαζομένων». Με άλλα λόγια, οι «συνελεύσεις» που διοργανώνονται από στελέχη της επιχείρησης, στις οποίες οι εργαζόμενοι μεταφέρονται μαζικά με τα βανάκια της εταιρείας, θέτουν ζήτημα για τον «τρόπο που λαμβάνονται και δημοσιοποιούνται οι αποφάσεις» του σωματείου.
Μέσα στις δύσκολες αυτές συνθήκες πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή η ετήσια απολογιστική Γενική Συνέλευση του Σωματείου. Παρά την προσπάθεια να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των εργαζομένων στη Διοίκηση του σωματείου τους, η οποία αναδείχθηκε πριν από έναν περίπου χρόνο, ο απολογισμός εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία.
Η προσπάθεια της εργοδοσίας να βάλει στο χέρι το σωματείο, να φέρει τη δράση και τα αιτήματά του στα μέτρα των δικών της αξιώσεων, δεν είναι καινούργια. Το ίδιο και η οργάνωση παρασυγκεντρώσεων τις οποίες αναγορεύει σε «συνελεύσεις», παραβιάζοντας ακόμα και τα όσα προβλέπει ο συνδικαλιστικός νόμος, τακτική η οποία επιστρατεύεται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Σε αντίστοιχες μεθοδεύσεις έχει προχωρήσει και στο παρελθόν, αντιδρώντας κυρίως στο «μέτωπο» που έχει ανοίξει το σωματείο στην καταπάτηση της εργατικής και μεταλλευτικής νομοθεσίας, στις άσχημες συνθήκες δουλειάς, τους κινδύνους που συνεπάγονται και τα «ατυχήματα» που κατά καιρούς προκαλούν.
Συγκεκριμένα, στα τέλη του 2015, οι καταγγελίες του σωματείου και του Εργατικού Κέντρου για τις συνθήκες δουλειάς στις στοές είχαν προκαλέσει ελέγχους από την Επιθεώρηση Μεταλλείων. Η απάντηση της εργοδοσίας ήταν να μαζέψει τρεις φορές τους εργαζόμενους για να συκοφαντήσει το σωματείο και να τους απειλήσει πως αν συνεχιστούν οι έλεγχοι, υπάρχει κίνδυνος να σφραγιστούν τα Μεταλλεία. Επιδίωξε να στρέψει τους εργολάβους των φορτηγών ενάντια στο σωματείο των εργαζομένων, σταματώντας την παραγωγή όταν ερχόταν η Επιθεώρηση Μεταλλείων, με στόχο να τους χρησιμοποιήσει ως πολιορκητικό κριό ενάντια στο σωματείο, καθώς οι οδηγοί πληρώνονται ανάλογα με τα δρομολόγια που κάνουν και τους τόνους που μεταφέρουν.
Την αξίωσή της να σταματήσουν οι έλεγχοι την επέβαλε στους εργαζόμενους, αποσπώντας με εκβιασμούς τις υπογραφές τους σε κείμενο με τέτοιο αίτημα. Δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά οργάνωσε και συγκέντρωση έξω από τα γραφεία του Εργατικού Κέντρου, σε μια προσπάθεια να στρέψει τους εργαζόμενους που δουλεύουν κάτω από ιδιαίτερα άσχημες συνθήκες ενάντια στους συνδικαλιστικούς φορείς που υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Ενα αντίστοιχο «κρούσμα» είχε σημειωθεί τον περασμένο Ιούνη, όταν η εταιρεία επέβαλε προσωρινή παύση εργασιών και αναγκαστικές άδειες, σαν ένα είδος «λοκ άουτ», όταν πιάστηκε να εκτελεί εργασίες σε στοά για την οποία δεν είχε λάβει σχετική άδεια, σε τακτική επιθεώρηση που διενεργήθηκε από την Επιθεώρηση Μεταλλείων.
Ολα τα παραπάνω το Σωματείο τα έχει καταγγείλει δημόσια και μάλιστα επανειλημμένα.
Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών του, αντιπροσωπεία των εργαζομένων είχε πραγματοποιήσει τον περασμένο Ιούλη συναντήσεις στα υπουργεία Περιβάλλοντος (στο οποίο υπάγεται η Επιθεώρηση Μεταλλείων) και Εργασίας.
Μερικούς μήνες μετά, οι εκπρόσωποι της Διοίκησης του σωματείου δεν διαπιστώνουν ιδιαίτερες αλλαγές: Οι συνθήκες δουλειάς παραμένουν άσχημες, οι εκβιασμοί συνεχίζονται, το σωματείο παραμένει πάντα στο στόχαστρο.
Στις στοές των μεταλλείων εξακολουθεί να μη γίνεται μηχανικό ξεσκάρωμα, δηλαδή να μην καθαρίζονται με ειδικά μηχανήματα από την οροφή κάθε στοάς τα χώματα και τα πετρώματα που κινδυνεύουν να αποκολληθούν, προκειμένου να μειώνονται οι κίνδυνοι να πλακώσουν ή να εγκλωβίσουν τη βάρδια που δουλεύει στη στοά. Οπως εξηγούν εκπρόσωποι της Διοίκησης του σωματείου, η εταιρεία έχει μεταφέρει στις πλάτες των εργαζομένων την ευθύνη να προχωρούν οι ίδιοι σε «χειροξεσκάρωμα». Αυτό σημαίνει ότι οι γομωτές είναι υποχρεωμένοι να φροντίζουν να καθαρίζουν τα πετρώματα από τις οροφές στις στοές, προκειμένου να μην τραυματιστούν από την αποκόλλησή τους, χρησιμοποιώντας μια σωλήνα κατασκευασμένη από ντουραλουμίνιο με ένα ατσάλινο άκρο. Πρόκειται για μια επίπονη διαδικασία λόγω του βάρους που απαιτείται να σηκώνουν, την οποία κάθε εργαζόμενος πρέπει να επαναλαμβάνει από 5 μέχρι 8 φορές στη βάρδιά του. Κάτω από το πρεσάρισμα για να βγει η παραγωγή, πολλοί το παραβλέπουν, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζεται ο κίνδυνος για «ατυχήματα».
Επιπλέον, το πριμ παραγωγικότητας που δινόταν στους εργαζόμενους έχει μετατραπεί σε «οικειοθελή παροχή» και λειτουργεί ως εργαλείο εκβιασμού από την εταιρεία. Κριτήριο για τη χορήγησή του έχει γίνει η στάση που κρατούν οι εργαζόμενοι. «Οποιος δεν υπογράφει το λευκό χαρτί που του ζητά η εργοδοσία, βλέπει το μισθό του 200 - 300 ευρώ κάτω», λένε με νόημα μέλη της Διοίκησης του σωματείου και εξηγούν πως οι ίδιοι έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες.
«Δεν θα ανεχθούμε άλλο να χάνουμε τα δικαιώματά μας», είναι το μήνυμα που στέλνει το σωματείο. Καλεί τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν:
-- Να σταματήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία με τη χορήγηση υποχρεωτικών αδειών και ρεπό. Να προγραμματίζει κάθε εργαζόμενος τις άδειες που του αναλογούν, όταν τις θέλει και τις χρειάζεται.
-- Να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να γυρνούν σώοι και αρτιμελείς στα σπίτια τους στο τέλος κάθε βάρδιας.
-- Να τηρούνται τα νόμιμα ωράρια και να αμείβονται με βάση τις αποδοχές που είχαν πριν τις περικοπές. Να γνωρίζουν τις αποδοχές τους, καθώς τώρα σχεδόν κάθε μήνα υπάρχουν αλλαγές στη μισθοδοσία.
-- Να σταματήσει εδώ και τώρα η παρέμβαση της εργοδοσίας στη λειτουργία του σωματείου.
Την αλληλεγγύη τους στο σωματείο έχουν εκφράσει συνδικαλιστικοί φορείς της περιοχής, όπως το Σωματείο Χειριστών Βοηθών Τεχνικού Προσωπικού Εκσκαπτικών, Ανυψωτικών, Οδοποιητικών και Γεωργικών Μηχανημάτων Φωκίδας.
Το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας στηρίζει τον αγώνα του σωματείου ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις «απαράδεκτες συνθήκες εργασίας που συνεχίζουν και επικρατούν σε ορισμένες στοές, παρά τις συνεχείς καταγγελίες τόσο του σωματείου όσο και του Εργατικού Κέντρου».
Απέναντι στην εργοδοτική επίθεση εναντίον του σωματείου, το ΕΚ Φωκίδας καλεί όλους τους εργαζόμενους στα μεταλλεία να συσπειρωθούν στο σωματείο τους, να συνεχίσουν πιο αποφασιστικά την πάλη για τα δικαιώματά τους.
«Οι τελευταίες εξελίξεις στα μεταλλεία της "ΕΛΜΙΝ Βωξίτες", με την εργοδοτική αυθαιρεσία να οργιάζει σε ζητήματα καταπάτησης στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων», τονίζει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Φωκίδας του ΚΚΕ, «επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, θα γίνει πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων».
«Τη θρασύτητα με την οποία επιτίθεται στους εργάτες η εταιρεία», υπογραμμίζει, «την αντλεί από τη στήριξη που της παρέχει η κυβέρνηση, κάνοντας τα στραβά μάτια στην παραβίαση έστω και αυτής της κουτσουρεμένης εργατικής και μεταλλευτικής νομοθεσίας που υπάρχει σήμερα».
Και καταλήγει: «Ανάπτυξη προς όφελος του λαού δεν πρόκειται να υπάρξει όσο τα εργοστάσια, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής ανήκουν στους καπιταλιστές. Αντί ο ορυκτός πλούτος να αποτελεί πηγή ευημερίας για το λαό της περιοχής και όλης της χώρας, σήμερα μετατρέπεται σε μέσο στυγνής εκμετάλλευσης των εργατών και αποκόμισης τεράστιων κερδών όταν βρίσκεται στα χέρια μιας χούφτας κηφήνων».