Οταν ακούει ο λαός για τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης, ανησυχεί και καλά κάνει, καθώς η πείρα τού υπαγορεύει ότι αυτές χαράσσονται μόνο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οταν ακούει, λοιπόν, τον υφυπουργό Εθνικής Αμυνας, Δ. Βίτσα, να λέει (με αφορμή τις τουρκικές προκλήσεις) ότι «για μας κόκκινη γραμμή είναι η εθνική μας ανεξαρτησία και κυριαρχία», καλά θα κάνει να ανησυχεί ακόμα περισσότερο. Γιατί είναι επίσης αποδεδειγμένο ότι η γραμμή της κυβέρνησης δεν είναι «κόκκινη» αλλά επικίνδυνη. Είναι γραμμή βαθύτερης εμπλοκής στα επικίνδυνα παιχνίδια ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, πάντα για λογαριασμό της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της ελληνικής αστικής τάξης. Είναι γραμμή συμμετοχής στο ΝΑΤΟ και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που είναι σε εξέλιξη, μέσω των βάσεων των ΗΠΑ και άλλων κινήσεων, που μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Κι επειδή η ανησυχία δεν φτάνει, η επαγρύπνηση και η οργάνωση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτόν είναι η καλύτερη «κόκκινη γραμμή» που πρέπει να χαραχθεί από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.