«Συνεχίζουμε τη δράση μας, οργανώνουμε την αντίσταση της εργατικής τάξης, καταδικάζουμε τον "κοινωνικό διάλογο"». Πάνω σ' αυτές τις σταθερές κινήθηκε χτες η συζήτηση στη συνεδρίαση της Γραμματείας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που συνήλθε και καθόρισε τους στόχους πάλης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για τους επόμενους μήνες. Ταυτόχρονα, αποφασίστηκε η συνεδρίαση της 75μελούς Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής στις 6 Οκτώβρη.

Τα στελέχη του ΠΑΜΕ εκτίμησαν ότι το επόμενο διάστημα θα ενταθεί η ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης και πλουτοκρατίας, θα οξυνθεί η αντιλαϊκή πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, γι' αυτό και οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, με προγράμματα ενημέρωσης, συσκέψεις σε χώρους και κλάδους δουλιάς, παρεμβαίνοντας στη ζωή και τη δράση των σωματείων να προσανατολίσουν την εργατική τάξη, να μην επιτρέψουν να περάσουν τα δημαγωγικά συνθήματα περί δήθεν αλλαγής και διόρθωσης της αντιλαϊκής πολιτικής.

Κύριο μέτωπο πάλης για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα παραμένει η υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, αφού, όπως υπογράμμισε η Γραμματεία του ΠΑΜΕ, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει παραιτηθεί από τα αντιλαϊκά σχέδια, αλλά καθημερινά προωθεί αντιδραστικές αλλαγές στην Υγεία και στην Κοινωνική Ασφάλιση. Οι εργαζόμενοι -όπως έκαναν και με τις μεγάλες κινητοποιήσεις της άνοιξης- πρέπει να συνεχίσουν να διεκδικούν δημόσια καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλο το λαό. Τα συνδικάτα να απαιτήσουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη όλων των ανέργων και των οικογενειών τους, των μεταναστών, των εργαζομένων με μερική απασχόληση και να προσανατολίσουν την πάλη τους ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές που συντελούνται στην Υγεία.

Ιδιαίτερη συζήτηση έγινε στη Γραμματεία του ΠΑΜΕ για τις οικονομικές διεκδικήσεις των εργαζομένων, καθώς, όπως τονίστηκε, από πολλούς ομιλητές, η καθήλωση των μισθών και η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης στα σημερινά επίπεδα δημιουργούν προβλήματα επιβίωσης της εργατικής οικογένειας. Ετσι, τα αιτήματα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και το πλαίσιο διεκδίκησης πρέπει να βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες της εργατικής οικογένειας, να παίρνουν υπόψη τους όλους τους παράγοντες που καθορίζουν αυτό που λέγεται «κόστος ζωής».

Βάση των φετινών διεκδικήσεων να είναι για το κατώτερο μεροκάματο οι 12.000 δραχμές και κατώτερος μισθός 300.000 δραχμές. Κατώτερη σύνταξη στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Το επίδομα ανεργίας να διαμορφωθεί στο 80% του κατώτατου μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία όπως τονίστηκε θα πρέπει να είναι μονοετής. Το αφορολόγητο όριο για τους εργαζόμενους να είναι τα 3,5 εκατομμύρια και να υπάρξει αύξηση του φορολογικού συντελεστή των κερδών. Εννοείται ότι αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο δε χωράει στην «ανταγωνιστικότητα», την «παραγωγικότητα», τη «σύγκλιση» και την «παγκοσμιοποίηση» που πρεσβεύει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, θεωρίες με τις οποίες το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να συνεχίζει να τις αντιπαλεύει.

Τις επόμενες βδομάδες η δράση των ταξικών δυνάμεων θα προσανατολιστεί στην ενημέρωση και οργάνωση των ξένων εργατών, αλλά και στα ζητήματα της Παιδείας, με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Τη Δευτέρα 10 Σεπτέμβρη θα οργανωθεί εξόρμηση στα σχολεία, με ανακοίνωση του ΠΑΜΕ και θα επιδιωχτεί η κοινή δράση με συλλόγους γονέων και κηδεμόνων.

Την ανάγκη ενίσχυσης της αντιιμπεριαλιστικής και αντιΝΑΤΟικής πάλης των συνδικάτων υπογράμμισαν πολλά μέλη της Γραμματείας. Εξετάστηκαν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα πάρει το ΠΑΜΕ, που θα αναδείχνουν τα προβλήματα της ιμπεριαλιστικής τρομοκρατίας και της ποινικοποίησης της διεθνούς πολιτικής ζωής. Ταυτόχρονα, να αναπτυχθεί η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, καθώς δυναμώνει η πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής.

Στη συνεδρίαση εξετάστηκε η διεθνής δραστηριότητα του ΠΑΜΕ, η εμπειρία από τη συμμετοχή στις διαδηλώσεις της Γένοβα και της Γενεύης και υπογραμμίστηκε ότι σταθερή επιδίωξη των ταξικών δυνάμεων είναι η αξιοποίηση της πείρας αυτής, για να διαμορφωθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο ευρύτερη συσπείρωση που θα εκφράζει την αντιμονοπωλιακή και αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Για όλα τα παραπάνω ακρογωνιαίος λίθος στην πολιτική του, είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης, με το κτίσιμο επιτροπών αγώνα παντού, μαζικοποίηση και δημιουργία νέων σωματείων, συσπείρωση με κάθε πρόσφορο τρόπο νέων αγωνιστικών δυνάμεων.