Ο τίτλος της συναυλίας ήταν εμπνευσμένος από στίχο του Κώστα Βάρναλη, «Να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ;». Είχε προηγηθεί απεύθυνση σε νέους μουσικούς, όπου τους κάλεσαν να πάρουν θέση και με την τέχνη τους απέναντι στον άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επεμβάσεις που χρόνια λαμβάνουν χώρα στην ευρύτερη περιοχή μας, αλλά και παγκόσμια, να ενώσουν τις φωνές τους με τη φωνή της ΚΝΕ.

Και τις δύο μέρες ο χώρος γέμισε από μουσικές νέων καλλιτεχνών. Την πρώτη μέρα, στη σκηνή ανέβηκε ο νέος συνθέτης Χρήστος Γκόντζος, όπου και παρουσίασε μελοποιημένη ποίηση του Ναζίμ Χικμέτ. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο τραγουδοποιός Σπύρου Μπουλή. Οι Πολυξένη Καράκογλου, Δημήτρης Βουτσάς και Δήμητρα Σελεμίδου, με τη συνοδεία του πιάνου του Σπύρου Παρασκευάκου, ερμήνευσαν τραγούδια σε στίχους δικούς του και του Γ. Βασιλόπουλου. Τη σκυτάλη πήραν οι «Black Body Radiation» με ροκ ήχους που ξεσήκωσαν τη νεολαία που είχε συγκεντρωθεί στο χώρο και στη συνέχεια οι «Strain Rate» έκλεισαν τη βραδιά με κλασικό ροκ και όχι μόνο. Τη δεύτερη μέρα ακούστηκαν ρεμπέτικα τραγούδια και στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένα πολύ αξιόλογο αφιέρωμα, ειδικά σχεδιασμένο για το θέμα της συναυλίας, με τίτλο «Ο Μίκης για τον πόλεμο». Τη βραδιά έκλεισαν οι «The Worksongs Project» με εργατικά τραγούδια απ' όλο τον κόσμο.