Γράφει η κυριακάτικη «Αυγή» σε ανάλυσή της για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ: «Το κρίσιμο σημείο που διαχωρίζει αποχρώσεις ή και προκαλεί διαφωνίες είναι η αναζήτηση χρυσής τομής μεταξύ δύο καταστάσεων. Αφενός της υποχρέωσης να ολοκληρωθεί το έργο που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ υπό αντίξοες συνθήκες, να βγάλει τη χώρα από την κρίση με την κοινωνία όρθια. Αφετέρου, να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα μεγάλο ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα που θα είναι ο κύριος εκφραστής των λαϊκών στρωμάτων». Πώς μεταφράζονται αυτά τα ...ΣΥΡΙΖΑίικα στην κοινή ελληνική γλώσσα; Οτι στο κυβερνών κόμμα προβληματίζονται για το πώς θα διατηρήσουν την ικανότητα, από τη μία να προωθούν τα αντιλαϊκά μέτρα που χρειάζεται το κεφάλαιο για να ανακάμψει, και από την άλλη να χειραγωγούν και να ενσωματώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Πάνω εκεί προσπαθεί να ισορροπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο να παραμείνει μια αξιόπιστη εναλλακτική δύναμη διαχείρισης για το αστικό πολιτικό σύστημα.