Η απεργία αυτή, που ξεκίνησε στις 5 Μάρτη και ολοκληρώθηκε στα μέσα του μήνα, ήταν μια από τις σκληρότερες μάχες της εργατικής τάξης κατά το μεσοπόλεμο. Χτυπήθηκε σκληρά από το αστικό κράτος, ενώ οι εργάτες της Ελευσίνας θρήνησαν και έναν νεκρό, τον νεαρό εργάτη Δημήτρη Μιχαήλο, που τιμήθηκε ιδιαίτερα στην εκδήλωση του Κόμματος.
Στην εκδήλωση, που ολοκληρώθηκε με σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, το «παρών» έδωσαν και απόγονοι των απεργών εργατών του 1929. Μάλιστα, σε θέση τιμητικού προεδρείου κάθισαν στελέχη του Κόμματος, συνδικαλιστές, στελέχη μαζικών φορέων με πολύτιμη συμβολή στο εργατικό - λαϊκό κίνημα της περιοχής.
Στην είσοδο, η έκθεση με φωτογραφικό υλικό και αποσπάσματα από τον «Ριζοσπάστη» και τον αστικό Τύπο της εποχής έδινε μια σαφή εικόνα για την κορυφαία αυτή ταξική μάχη. Αποτυπωνόταν επίσης και η προδοτική στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού, της ΓΣΕΕ, που με την παρουσία του ίδιου του τότε προέδρου της στην Ελευσίνα, λειτούργησε για λογαριασμό του κράτους και των βιομηχάνων σπάζοντας τελικά την απεργία.
Ξεχώρισε η προβολή του ντοκιμαντέρ, που μέρες πριν ετοίμαζε η Κομματική Οργάνωση, αποτέλεσμα διεξοδικής αρχειακής έρευνας. Το βίντεο παρακολουθούσε την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στην Ελευσίνα από τις αρχές του περασμένου αιώνα, ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην περιοχή. Οχι τυχαία, η ευρύτερη περιοχή του Θριασίου, που συνδέει το αστικό κέντρο της Αττικής με τη Δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, που περιλαμβάνει και το λιμάνι τις Ελευσίνας, αποτέλεσε πεδίο μεγάλης βιομηχανικής δραστηριότητας και μάλιστα στρατηγικής σημασίας, που διατηρείται μέχρι και σήμερα.
Μέσα από μαρτυρίες κομμουνιστών εργατών, περιγράφονται στο ντοκιμαντέρ η οργάνωση της μεγάλης απεργίας, οι ογκώδεις συγκεντρώσεις, η αιματηρή καταστολή και η δολοφονία του Μιχαήλου, η κηδεία του, αλλά και οι μετέπειτα αγώνες του εργατικού κινήματος της περιοχής.