ΣΥΜΦΩΝΑ με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Ρέππα - αν καταλάβαμε καλά - η εικόνα που πρέπει να δίνει η χώρα προς τα έξω είναι αυτή ενός ευτυχισμένου λαού που είναι απόλυτα ικανοποιημένος από την κυβέρνησή του και δε διαδηλώνει ή διαμαρτύρεται ποτέ! Γιατί όμως;

Εδώ που τα λέμε, αν ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης (που υποτίθεται ότι παρακολουθεί τα τεκταινόμενα εδώ) δει τα οικονομικά στοιχεία της χώρας, το επίπεδο των μισθών, της κοινωνικής ασφάλισης και των κοινωνικών υπηρεσιών και ακούσει ότι είμαστε ευτυχείς, μάλλον για τρελούς θα μας πάρει.

Οσο για το... θεσμό της Διεθνούς Εκθεσης της Θεσσαλονίκης, δε νομίζουμε ότι χρειάζεται τις δίκαιες διαδηλώσεις των εργαζόμενων για να θιχθεί. Η κυβερνητική πολιτική που έχει πολλαπλασιάσει τα τελευταία χρόνια την ανεργία και τα λαϊκά προβλήματα γενικότερα στη Μακεδονία, το έχει πετύχει εδώ και καιρό.

Εκτός πια και τις εκθέσεις η κυβέρνηση τις θέλει απλά και μόνο για το θεαθήναι και για «εφέ» στην προπαγάνδα της. Αν είναι έτσι, μόνο τον Αβραμόπουλο θα βρει σύμμαχό της, που ως γνωστόν τρελαίνεται για γιορτούλες.

Πάντως είχε δεν είχε ο Δημήτρης Ρέππας, το πέταξε αυτό το περί «ετερόκλητης συμμαχίας». Μην ξεχνάμε και την παλιά μας τέχνη, έτσι δεν είναι;

ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ τους προβληματίζονται διάφοροι για την απόφαση Λαλιώτη να γίνει γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και να εγκαταλείψει το ΥΠΕΧΩΔΕ. Οπως καταλαβαίνετε, όταν αλλάζει ένας υπουργός, μένουν πολλά στη μέση. Κι όταν αυτά τα πολλά είναι συμβάσεις δημοσίων έργων, καταλαβαίνετε τι γίνεται.

Τώρα, γιατί ανάμεσα στους αγανακτισμένους είναι και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης είναι απορίας άξιο. Είναι σαφές πως αν ...ξαναμοιραστεί καμιά πίτα, πολλοί θα μπούνε σε μπελάδες και ίσως πολλά αλλάξουν ριζικά. Πάντως, η ουσία του πράγματος ίδια θα μείνει.