Στην πατρίδα του, στο Σταυρό (Παλαιοχώρι) Γρεβενών, κηδεύτηκε το Σάββατο ο σύντροφος Ανδρέας Παπαθεοδώρου, που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 92 χρονών. Ηταν μέλος της «δρακογενιάς» της Αντίστασης, αξιωματικός του ΔΣΕ και μέλος του ΚΚΕ έως το τέλος της ζωής του. Η ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εκφράζει τη βαθιά της θλίψη στην οικογένειά του.

Ο Ανδρέας Παπαθεοδώρου γεννήθηκε το 1925 στο χωριό Παλαιοχώρι Γρεβενών, τον σημερινό Σταυρό. Οι γονείς του - αγρότες - ήταν οπαδοί του ΚΚΕ. Είχε δυο αδέρφια, τον Σπύρο και τον Χρήστο, ο οποίος σκοτώθηκε σαν μαχητής του ΔΣΕ το 1948. Από τον Απρίλη του 1942 μέλος της ΟΚΝΕ και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς μέλος του ΚΚΕ. Στον ΕΛΑΣ ήταν κομματικός γραμματέας διμοιρίας και, με την απόλυσή του, γραμματέας στο χωριό του.

Το Δεκέμβρη του 1946 κατατάσσεται εθελοντής στον ΔΣΕ, στο Αρχηγείο Βοΐου - Γρεβενών. Παρακολουθεί την πρώτη σειρά της Σχολής Αξιωματικών του ΔΣΕ στην Ανθρακιά Χασίων, στα Αγραφα και στο Γράμμο και ονομάζεται ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ. Το 1947 εκπαιδεύεται σαμποταριστής. Παίρνει μέρος σε μάχες στο Βέρμιο και στο Καϊμακτσαλάν ως διοικητής διμοιρίας, επίτροπος λόχου και διοικητής λόχου, με το βαθμό του υπολοχαγού. Τραυματίζεται τρεις φορές, με τα θραύσματα να τον ακολουθούν για όλη του τη ζωή.

Ακολουθεί την υποχώρηση του ΔΣΕ και καταλήγει στη Σοβιετική Ενωση, όπου δουλεύει ως εργάτης και μετεκπαιδεύεται στη Σχολή Αξιωματικών. Στην Τασκένδη παντρεύεται τη γυναίκα του, Ροδία, το 1950. Αποκτά δύο παιδιά, τον Χρήστο και τον Θανάση. Επαναπατρίζεται το 1976, στη Θεσσαλονίκη, συνδέεται με την ΚΟΘ και αναλαμβάνει καθήκοντα, ενώ εκλέγεται και στην Επιτροπή Πόλης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, δουλεύοντας πρωτοπόρα.

Μένει αταλάντευτος με το Κόμμα, με τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών, στην πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό, στον αναθεωρητισμό. Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, ήταν μέλος του Κόμματος σε Οργανώσεις της Τούμπας.