«Η αναγνώριση της υποχρεωτικότητας έχει να κάνει με την ευθύνη του κράτους. Το κράτος θα καλύψει τις ανάγκες (...) σημαίνει:

• (...) να αναγνωρίσει το επιστημονικό έργο που επιτελείται, στους παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία, και να αναπτύσσει όλες τις προϋποθέσεις για τη στήριξή του.
• (...) να αναγνωρίσει τις σύγχρονες ανάγκες του παιδιού της προσχολικής ηλικίας και να τις ικανοποιήσει.
• (...) υποχρεώνεται να προσλάβει χιλιάδες μόνιμο προσωπικό παιδαγωγικό και βοηθητικό.
• (...) να διαμορφώσει ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα με στόχους που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές αναπτυξιακές ανάγκες των παιδιών και το ανάλογο ενιαίο πρόγραμμα σπουδών των παιδαγωγών.

Και επειδή τόσο αυτή η κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες δεν θυσιάζουν τα κέρδη των καπιταλιστών για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, γι' αυτό και δεν θεσμοθετούν την υποχρεωτική φοίτηση. Γι' αυτό, μετά την εξαγγελία του υπουργού, ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ, καθώς παρέπεμψε το ζήτημα της υποχρεωτικότητας στο μέλλον, όταν το επιτρέψει η καπιταλιστική ανάπτυξη. (...)

Σε αυτές τις συνθήκες, η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ μαζί με το "επιστημονικό" και ταυτόχρονα κυβερνητικό δεκανίκι τους, τον ΠΑΣΥΒΝ, επιλέγει να ανοίξει μια αντιπαράθεση που ΒΟΛΕΥΕΙ την κυβέρνηση και διακυβεύει τα δικά μας δικαιώματα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. (...) μας καλεί να παλέψουμε ενάντια στην υποχρεωτικότητα της Προσχολικής Αγωγής (...) ουσιαστικά μας βάζει ενάντια στα σύγχρονα δικαιώματα του παιδιού της προσχολικής ηλικίας. Η υποχρεωτικότητα είναι πάγιο και χρόνιο αίτημα όλων των συνδικάτων της χώρας και όλων των Ενώσεων Γονέων. Η ΠΟΕ - ΟΤΑ με τα αιτήματα αυτά ξεπλένει την κυβέρνηση».

Ακόμα, η ΔΑΣ, απαντώντας στην ΠΟΕ ΟΤΑ που μαζί με την ΠΑΣΥΒΝ καθαγιάζουν την καπιταλιστική Ευρώπη, σημειώνει ότι σύμφωνα με την Εκθεση του Ευρωπαϊκού Δικτύου «Ευρυδίκη» (2013) για την κατάσταση στην Προσχολική Αγωγή σε όλη την Ευρώπη, «32.000.000 παιδιά προσχολικής ηλικίας ή αλλιώς το 25% στις 28 χώρες της ΕΕ ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι δομές της Προσχολικής δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες που υπάρχουν. Μόνο σε 4 από τις 28 χώρες καταγράφεται σωστή αναλογία ανάμεσα στην προσφορά και στη ζήτηση. Ζήτηση που πληρώνεται ακριβά από τους γονείς. Για το 1/3 των χωρών είναι δύσκολο για τους γονείς να βρουν μια θέση σε μια προσχολική δομή ακόμα και για τα μεγαλύτερα παιδιά, τριών και τεσσάρων χρόνων.

Μόλις στο 15%, στο μέσο όρο όλων των χωρών, τα παιδιά κάτω των 3 χρόνων συμμετέχουν σε κάποια δομή.

Σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ, το παιδαγωγικό προσωπικό στις μικρές ηλικίες είναι απόφοιτοι μεταλυκειακών αδιαβάθμητων σχολών.

Στην Ελλάδα, κάθε χρόνο χιλιάδες παιδιά μένουν έξω από την Προσχολική Αγωγή, είτε τα 40.000 του ΕΣΠΑ είτε τα παιδιά των ανέργων. Την ίδια ώρα, το 86% των παιδικών σταθμών είναι υπεράριθμοι και το 68% λειτουργεί με ελλείψεις προσωπικού.

Διεκδικούμε:

• Καμιά απόλυση εργαζόμενου. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στους Σταθμούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Προσλήψεις παραπέρα του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων σε παιδαγωγικό, βοηθητικό προσωπικό, με πλήρη μισθολογικά - εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.
• Αποκλειστικά Κρατικούς Δημόσιους Δωρεάν παιδικούς σταθμούς. Με γενναία και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ολα τα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς, κανένας αποκλεισμός προνήπιου από την στιγμή που δεν διασφαλίζονται προϋποθέσεις για την υλοποίηση της 2χρονης Προσχολικής, με σύγχρονες και τις επιβεβλημένες για το παιδί συνθήκες. Κατάργηση κάθε εισφοράς των γονιών.
• Να ολοκληρωθεί άμεσα ο έλεγχος καταλληλότητας των παιδικών σταθμών και να εκπονηθεί ταχύτατα πρόγραμμα επισκευών και άλλων αναγκαίων παρεμβάσεων. Δημιουργία νέων παιδικών σταθμών, τόσων που να καλύπτουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Αποκλειστική διάθεση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την επέκταση και ενίσχυση των δημόσιων δομών και όχι χρηματοδότηση των ιδιωτών.
• Προτεραιότητα για τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, των ανέργων, των μεταναστών, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων που σήμερα δεν μπορούν να καταγραφούν ούτε καν στους καταλόγους των ανέργων, των φτωχών αγροτών.
• Ενιαίο, παιδαγωγικά αναβαθμισμένο και επιστημονικά θεμελιωμένο πρόγραμμα αγωγής και φροντίδας του παιδιού με βάση τις ανάγκες της κάθε ηλικίας, ώστε να αναπτύσσεται σωματικά, νοητικά και να κοινωνικοποιείται ομαλά το παιδί.
• Ενιαίες Παιδαγωγικές Σχολές, με Τμήματα Προσχολικής Ηλικίας που θα αποφοιτούν οι παιδαγωγοί αυτής της ηλικίας και θα έχουν τις γνώσεις και την παιδαγωγική κατάρτιση για να δουλέψουν με κάθε ηλικιακή ομάδα της προσχολικής ηλικίας.
• Περιοδική επιστημονική, παιδαγωγική επιμόρφωση των παιδαγωγών, μέσα από τα Παιδαγωγικά Τμήματα προσχολικής ηλικίας, με ευθύνη του κράτους.
• Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τις συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και διατροφής των παιδιών στους σταθμούς, με ευθύνη και έλεγχο του κράτους και των αρμόδιων δημοσίων υπηρεσιών Υγείας. Ολοκληρωμένο, πλούσιο, ποιοτικό πρόγραμμα διατροφής με βάση τις αναπτυξιακές ανάγκες κάθε ηλικίας».