«Η αποφασιστική καταδίκη του ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεων των χωρών - μελών του, που στηρίζουν και υπογράφουν ομόφωνα τις αποφάσεις του, που συμμετέχουν στις επιθετικές ενέργειές του, έχει μεγάλη διεθνή σημασία», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Θανάσης Παφίλης, γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), μιλώντας στη Διεθνή αντιΝΑΤΟική Διάσκεψη που διοργάνωσε το ΠΣΕ, την Τετάρτη 24 Μάη, με τη συμμετοχή εκπροσώπων από αντιιμπεριαλιστικά κινήματα 18 χωρών, στις Βρυξέλλες. Εκεί, αντιπροσωπεία της Ελληνικής Επιτροπής για την Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) συμμετείχε στην αντιΝΑΤΟική διαδήλωση.

Καταγράφουμε τα βασικότερα αποσπάσματα της ομιλίας:

«Χαιρετίζουμε από τη "διπλή πρωτεύουσα" δύο ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τις εκδηλώσεις και διαδηλώσεις πολλών κινημάτων σε δεκάδες χώρες, αυτές και τις επόμενες μέρες, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τους μηχανισμούς και τους πολέμους του.

Η αποφασιστική καταδίκη του ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεων των χωρών - μελών του, που στηρίζουν και υπογράφουν ομόφωνα τις αποφάσεις του, που συμμετέχουν στις επιθετικές ενέργειές του, έχει μεγάλη διεθνή σημασία.

Είναι γνωστό πως το ΠΣΕ, από την ίδρυσή του το 1949, όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης κατά του πολέμου και βέβαια της πάλης ενάντια στο ΝΑΤΟ που από την ίδρυσή του αποτελεί το δολοφονικό οπλισμένο χέρι του ιμπεριαλισμού.

Εχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα, εκτός από την οργάνωση της πάλης των λαών κατά του ΝΑΤΟ, τα κινήματα ειρήνης να ενημερώνουν συνεχώς τους λαούς και ιδιαίτερα τη νεολαία για την αιματοβαμμένη ιστορία του ΝΑΤΟ, για το χαρακτήρα του, για τους στόχους του, που δεν είναι άλλοι από τη διασφάλιση, με τα όπλα και την τρομοκρατία, της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Το ΝΑΤΟ αποτελεί τον ένοπλο δολοφονικό φρουρό των συμφερόντων των μονοπωλίων και του κεφαλαίου σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αποστολή του ήταν και παραμένει η διασφάλιση των συμφερόντων των εκμεταλλευτών των λαών, η διασφάλιση της κυριαρχίας της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Γι' αυτό το σκοπό, για παράδειγμα, την ώρα που δισεκατομμύρια ανθρώπων ζουν στη φτώχεια και τη δυστυχία, οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ διαθέτουν για τις ανάγκες τους δισεκατομμύρια δολάρια, ακόμα και το 2% του ΑΕΠ, όπως π.χ. η ελληνική κυβέρνηση.

Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε στις 4 Απρίλη 1949 από 12 χώρες καταρχήν.

Ο πραγματικός στόχος των ιμπεριαλιστών ήταν το χτύπημα των σοσιαλιστικών χωρών και να εμποδίσουν τις επαναστατικές διαδικασίες στις καπιταλιστικές χώρες.

Ενα χαρακτηριστικό στοιχείο που έχει ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να γνωρίζουν οι λαοί και ιδιαίτερα η νεολαία είναι ότι στη Διοίκηση του ΝΑΤΟ εντάχθηκαν περίπου 200 Γερμανοί Στρατηγοί και Ναύαρχοι από το χιτλεροφασιστικό στρατό. Το 1961 υπηρετούσαν 136 από αυτούς, που είχαν καταδικαστεί ως εγκληματίες πολέμου.

Πολύ γρήγορα άρχισε η αιματηρή του πορεία. Εισβολή στην Κορέα το 1952, στήριξη της Γαλλίας στον πόλεμο στην Ινδοκίνα, της Ολλανδίας στην Ινδονησία, της Γαλλίας στην Τυνησία, το Μαρόκο και την Αλγερία, της Πορτογαλίας στη Γκόα της Ινδίας, της εισβολής Αγγλίας - Γαλλίας στην Αίγυπτο το 1956, την αγγλοαμερικανική επέμβαση σε Λίβανο - Ιορδανία το 1958, τη βελγική επέμβαση στο Κονγκό το 1960.

Εκατομμύρια νεκροί και τραυματίες, τεράστιες καταστροφές ο απολογισμός.

Το ΝΑΤΟ στήριξε επίσης αντιδραστικά καθεστώτα και δικτατορίες σε Ελλάδα, Τουρκία, Ισπανία, Πορτογαλία. Στήριξε και προώθησε το διαμελισμό της Κύπρου. Εξαπέλυσε και νέους πολέμους μετά το 1990 στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ.

Μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας το 1991, το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν διαλύθηκε, αλλά προχώρησε σε ταχύτατη προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες των πολυεθνικών και των μονοπωλίων.

Αντικατέστησε τον υποτιθέμενο κομμουνιστικό κίνδυνο με νέα προσχήματα, όπως η "τρομοκρατία", οι "ασύμμετρες απειλές", η απειλή διακοπής ροής φυσικών πόρων, ακόμα και η επίδραση της κλιματικής αλλαγής, για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, που δεν είναι άλλη από τη διασφάλιση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Προχώρησε στην επέκταση και ένταξη και άλλων πρώην σοσιαλιστικών χωρών, έκανε ιδιαίτερες συμφωνίες συνεργασίας με χώρες της Μ. Ανατολής, της Β. Αφρικής, την Αυστραλία, τη Ν. Ζηλανδία, την Ιαπωνία. Διατηρεί δίκτυο συνεργασίας με πάνω από 60 χώρες, π.χ. μέσα από τον "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη" και άλλες εύηχες κινήσεις.

Στο στρατιωτικό τομέα, προχώρησε ταχύτατα στη συγκρότηση επιθετικών δυνάμεων ταχείας επέμβασης, κατάργησε τα όρια δράσης του και τα καθόρισε σε πάνω από 6.000 μίλια, δηλαδή παγκόσμια.

Η προσαρμογή του στις νέες συνθήκες δεν έμεινε στη διακήρυξη, αλλά προχώρησε και στην πράξη, με πρώτο θύμα τη Γιουγκοσλαβία το 1999, το διαμελισμό της και τη δημιουργία του προτεκτοράτου του Κοσσόβου, στο έδαφος του οποίου οι ΗΠΑ εγκατέστησαν την μεγαλύτερη βάση τους στο εξωτερικό, την περιβόητη "Camp Bondstil".

Ακολούθησαν οι νέοι πόλεμοι στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία.

Σε κάθε Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, όλα αυτά τα χρόνια, κλιμακωνόταν η επιθετικότητά του.

Διαμορφωνόταν νέα πιο επικίνδυνη στρατηγική κατά των λαών, προβάλλονταν νέα προσχήματα για πολέμους και επεμβάσεις.

Ενα τέτοιο παράδειγμα, που έχει μεγάλη σημασία και επικαιρότητα, είναι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στην Κωνσταντινούπολη το 2004, όπου αποφασίστηκε το "Σχέδιο για τη Μεγάλη Μέση Ανατολή". Ενα σχέδιο που όπως και άλλα εγκρίθηκε και χαιρετίστηκε από την ΕΕ. Ο πόλεμος στη Συρία, η επίθεση στη Λιβύη, η ονομαζόμενη "Αραβική Ανοιξη", η κατάσταση στον Λίβανο, οι επιθέσεις στην Υεμένη και γενικότερα στην περιοχή, είναι τα αποτελέσματα αυτού του σχεδίου.

Στη Λισαβόνα αποφασίστηκε το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, για να λειτουργήσει ως πολιτικός - στρατιωτικός οργανισμός στον 21ο αιώνα. Εκεί για πρώτη φορά και επίσημα αναφέρεται η στενή συνεργασία με την ΕΕ, ο συντονισμός και καταμερισμός τους. Το ίδιο έπραξε και η ΕΕ με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ή το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα.

Σε αυτή τη βάση, εξειδικεύτηκαν οι αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής στην Ουαλία, όπου πλέον το ΝΑΤΟ προσανατολίζεται στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, τις χώρες της Βαλτικής, ρίχνει βάρος στην Ουκρανία (όπου ΗΠΑ και ΕΕ συναγωνίστηκαν για το ποιος θα κερδίσει τα περισσότερα από το πραξικόπημα το 2013), τη Γεωργία και προχωρά στο σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας.

Παράλληλα, προωθήθηκε το "Σχέδιο Ετοιμότητας Δράσης" και η δημιουργία δύναμης εξαιρετικά ταχείας ετοιμότητας και αντίδρασης, που θα μπορεί να παρεμβαίνει σε αποστολές σε όλο τον πλανήτη.

Στη Σύνοδο Κορυφής στη Βαρσοβία επεξεργάστηκε μεταξύ άλλων την πείρα των τελευταίων χρόνων, στο φως των ιμπεριαλιστικών πολέμων στη Συρία, τη Λιβύη και τη σύγκρουση στην Ουκρανία.

Τα μέτρα που αποφασίστηκαν περιλαμβάνουν:

-- Συγκέντρωση και μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων προς τις χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία, ολοκλήρωση της εγκατάστασης και λειτουργία της λεγόμενης "Πυραυλικής Ασπίδας" με βάσεις στη Ρουμανία, την Πολωνία, ναυτική στήριξη και γενικότερες υποδομές που συνδέονται με τη χρήση πυρηνικών όπλων σε μια καταστροφική αναμέτρηση.

-- Μονιμοποίηση και ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, χρησιμοποιώντας για τις δύο τελευταίες θαλάσσιες περιοχές το πρόσχημα του ελέγχου των προσφυγικών ροών, που προκαλούνται και ενισχύονται από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, και τις οδυνηρές συνέπειες σε βάρος των λαών.

-- Βασικό επίσης θέμα της Συνόδου Κορυφής στη Βαρσοβία ήταν η ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας του ΝΑΤΟ με την ΕΕ, για να υπηρετήσουν από κοινού, παρά τις αντιθέσεις που εκδηλώνονται, τις στοχεύσεις τους για την προώθηση των συμφερόντων των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Σημειώνουμε πως τα 22 από τα 28 κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ είναι μέλη της ΕΕ, ο ΝΑΤΟικός μηχανισμός παραμένει ο βασικός στρατιωτικός πυλώνας στήριξης των ευρωατλαντικών επιχειρήσεων, αλλά ταυτόχρονα η ΕΕ ακολουθεί και τη δική της αυτόνομη πορεία, συγκροτεί το δικό της στρατιωτικό μηχανισμό.

Σήμερα, η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες θα λάβει επίσης πολύ επικίνδυνες αποφάσεις, σε κατεύθυνση επιτάχυνσης της υλοποίησης των αποφάσεων της Βαρσοβίας, κάνοντας προσαρμογές για να γίνει το ΝΑΤΟ πιο επιθετικό και αποτελεσματικό, να επεκτείνει τη σφαίρα των επεμβάσεων κατά των λαών.

Με πρόσχημα τη διεθνή ασφάλεια και την αποκαλούμενη "πρόβλεψη κρίσεων", στις Βρυξέλλες θα εξεταστεί η ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Βαλτική, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα, τη συμμετοχή του στον πόλεμο της Συρίας, τη συνέχιση της επέμβασης στο Αφγανιστάν. Καταγγέλλουμε την εγκατάσταση χιλιάδων στρατιωτών του ΝΑΤΟ σε μια γραμμή από τη Βαλτική έως τη Βουλγαρία και την ταυτόχρονη εγκατάσταση "Αντιπυραυλικής Ασπίδας" σε Πολωνία και Ρουμανία.

Σε αυτήν τη Σύνοδο Κορυφής ενισχύεται ακόμη περισσότερο η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ, και γι' αυτό το λόγο έχει προετοιμαστεί το έδαφος στη συνεδρίαση των υπουργών Αμυνας της ΕΕ στις Βρυξέλλες, που πραγματοποιήθηκε στις 18 Μάη.

Το ΝΑΤΟ, σημείωσε ο Θανάσης Παφίλης, ήταν και είναι εχθρός των λαών και της ειρήνης. Στο τελευταίο Συνέδριο του ΠΣΕ στη Βραζιλία χαιρετίσαμε την πάλη των λαών στις χώρες - μέλη ενάντια στο ΝΑΤΟ και για την αποδέσμευση των χωρών από αυτό, σαν συγκεκριμένο μέτρο αποδυνάμωσης του ΝΑΤΟ, στον αγώνα για τη διάλυσή του σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεν μπαίνουμε στην παγίδα της προσωποποίησης του ιμπεριαλισμού ή της δαιμονοποίησης του ενός ή του άλλου προσώπου, λογικές που απαλλάσσουν τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών του από τις ευθύνες τους και τελικά προσφέρουν αντικειμενικά υπηρεσίες στους εχθρούς της ειρήνης και στο ίδιο το ΝΑΤΟ.

Η πάλη των λαών ενάντια στο ΝΑΤΟ δεν μπορεί να περιοριστεί ή να κερδηθεί με αποσπασματικά συνθήματα. Θα κερδηθεί με τη νίκη των λαών, που αποτελούν την πραγματική υπερδύναμη, για έναν κόσμο πραγματικά ειρηνικό, με ευημερία των λαών, χωρίς ιμπεριαλιστική κυριαρχία και εκμετάλλευση».