Μια βιωμένη πραγματικότητα, την οποία η κυβέρνηση αντιστρέφει παρουσιάζοντάς τη «με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω». Ετσι, και αύριο πίσω από λεκτικά «πυροτεχνήματα» περί «ευαισθησίας», «άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού» και «φρένου στην περιθωριοποίηση» θα επιχειρήσει να κρύψει μάταια την εγκληματική πολιτική της - προσαρμοσμένη στις ευρωενωσιακές ντιρεκτίβες - και στο ζήτημα των ναρκωτικών. Πυροτεχνήματα που στόχο έχουν να προσεγγίσουν αταξικά ένα πολυσύνθετο κοινωνικό πρόβλημα.

Θα ακουστούν κορόνες υποκρισίας για στήριξη των εργαζομένων στις δομές που σχετίζονται με την τοξικοεξάρτηση και τους αποδέκτες των υπηρεσιών τους, ενώ συνεχίζει μια πολιτική που διαλύει δομές πρωτογενούς πρόληψης, προωθεί τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, βάζοντας γνωστούς «λαγούς» να μιλούν για το ολλανδικό πείραμα και να προπαγανδίζουν τις «λέσχες κάνναβης».

Η κυβέρνηση «ανοίγει» το δρόμο για τη συντήρηση και γκετοποίηση των τοξικοεξαρτημένων στους τέσσερις τοίχους, στο πλαίσιο της... «υγιεινής χρήσης». Ενώ ταυτόχρονα, στο όνομα του «αποστιγματισμού», ισχυροποιεί τη φασίζουσα αντίληψη για τον «άρρωστο» τοξικοεξαρτημένο. Υποχρηματοδοτεί και υποστελεχώνει δομές θεραπείας, κοινωνικής επανένταξης, έρευνας και αξιολόγησης. Υπονομεύει ό,τι λειτουργεί με επιβεβαιωμένη αποτελεσματικότητα και στη θέση τους πριμοδοτεί την χαμηλών προδιαγραφών παροχή υπηρεσιών υποκατάστασης (το 2015, καθηλωμένοι παρέμειναν σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα οι προϋπολογισμοί των «στεγνών» προγραμμάτων, ενώ αυξήθηκε μόνο ο προϋπολογισμός του ΟΚΑΝΑ κατά 5 εκατομμύρια ευρώ, από 21 εκατομμύρια σε 26).

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών στο γενικό πληθυσμό ηλικίας 18 - 64 ετών στην Ελλάδα, το 11% ανέφεραν χρήση κάνναβης και, μεταξύ αυτών, το ένα τρίτο (2,8%) ανέφεραν χρήση μέσα στον τελευταίο χρόνο. Το 2015 υψηλότερο ποσοστό ατόμων ηλικίας 35 - 49 ετών ανέφεραν χρήση κάνναβης, σε σύγκριση με το 2004. Η Ελλάδα εμφανίζει τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης παράνομων εξαρτησιογόνων ουσιών στους εφήβους, συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (Ετήσια Εκθεση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά - ΕΚΤΕΠΝ - για την Κατάσταση των Ναρκωτικών και των Οινοπνευματωδών 2016 στην Ελλάδα).

Παρ' όλα αυτά ενώ θα έπρεπε να δοθεί έμφαση στην πρόληψη, ειδικά στην εφηβεία που αποτελεί κομβικό σημείο, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ενδεικτικό παράδειγμα, η κατακόρυφη μείωση στις παρεμβάσεις του υπουργείου Παιδείας τα τελευταία χρόνια με θέμα την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, μέσα από την εφαρμογή προγραμμάτων Αγωγής Υγείας (ΑΥ). Στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση το 2001 ο αριθμός των προγραμμάτων ΑΥ στην Α/βάθμια Εκπαίδευση για την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών αφορούσε το 30% των συνολικών παρεμβάσεων. Το 2015 οι παρεμβάσεις για το ίδιο θέμα έφτασαν μόλις το ...2,3% του συνόλου. Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση το ίδιο σχολικό έτος, οι παρεμβάσεις άγγιξαν μόλις το 8%. Το σχολικό έτος 2003 - 2004 είχαν πραγματοποιηθεί παρεμβάσεις του υπουργείου Παιδείας για το ζήτημα των ναρκωτικών σε 34.320 μαθητές Β/βάθμιας Εκπαίδευσης ή αλλιώς σε 1.144 σχολεία, το σχολικό έτος 2013 - 2014 σε 1.533 μαθητές, δηλαδή 63 σχολεία! Πάνω από το 90% των παρεμβάσεων των προγραμμάτων ΑΥ είχαν ως θέμα την κυκλοφοριακή αγωγή, τη διατροφή κ.ά.