-- Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ψηφιστεί όλη την προηγούμενη περίοδο, κατά παραγγελία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Είναι μέτρο που τσακίζει το σύνολο της ζωής του αυτοαπασχολούμενου, του ίδιου και της οικογένειάς του. Η λειτουργία των καταστημάτων και την Κυριακή, η δουλειά δηλαδή του αυτοαπασχολούμενου 7 μέρες τη βδομάδα, διαλύει την οικογενειακή και κοινωνική ζωή, επιδεινώνει την υγεία του, ακυρώνει τη δυνατότητα για ξεκούραση και αναπλήρωση δυνάμεων. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τις γυναίκες αυτοαπασχολούμενες, που είναι επιφορτισμένες και με αυξημένα καθήκοντα για τις ευθύνες του σπιτιού και της οικογένειας.

Πέρα από τα παραπάνω, τα στοιχεία και σε ό,τι αφορά το οικονομικό κομμάτι, αποδεικνύουν ότι ο τζίρος για τους αυτοαπασχολούμενους είναι πολύ χαμηλός εκείνη τη μέρα, δεν καλύπτει ούτε τα λειτουργικά έξοδα από το άνοιγμα του καταστήματος.

-- Ωστόσο, σε αντίθεση με τους αυτοαπασχολούμενους, υπάρχουν και αυτοί που ωφελούνται...

-- Φυσικά. Στην πραγματικότητα, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων. Αλλωστε, είναι ένα παλιό αίτημα των πολυκαταστημάτων, των super markets, του μεγάλου εμπορικού και τουριστικού κεφαλαίου. Δική τους απαίτηση είναι η πλήρης «απελευθέρωση» της αγοράς, στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους για συγκέντρωση του συνόλου της εμπορικής δραστηριότητας στα χέρια τους.

Αυτήν την απαίτηση έρχεται να ικανοποιήσει σήμερα η κυβέρνηση ψηφίζοντας, με το 4ο μνημόνιο, το άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές το χρόνο, διευρύνοντας συγχρόνως τις περιοχές εφαρμογής του και την κατάργηση του περιορισμού των 250 τετραγωνικών μέτρων που υπήρχε με τη νομοθέτηση των οκτώ Κυριακών. Τη μία Κυριακή την κάνανε δύο, τις δύο οκτώ και τις οκτώ τριάντα δύο, με στόχο το άνοιγμα για όσες Κυριακές θέλουν τα πολυκαταστήματα, ανάλογα με την κερδοφορία τους και τα σχέδιά τους.

Οι αλυσίδες και οι εμπορικοί όμιλοι έχουν τη δυνατότητα να μένουν ανοιχτοί όσο θέλουν, αφού με τη συμβολή όλων των κυβερνήσεων έχουν διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις, έχουν κάνει το ωράριο λάστιχο κι εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους.

Ο μικρός έμπορας, που δουλεύει ο ίδιος με την οικογένειά του, δεν έχει τέτοια δυνατότητα.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στη χώρα μας το ποσοστό των μικρών επιχειρήσεων και στο Εμπόριο είναι μεγάλο σε σχέση με τους στόχους και τα σχέδια της ΕΕ και των μονοπωλίων. Βέβαια, και εδώ το μεγάλο κομμάτι της «πίτας» στους μεγάλους πάει. Στη φάση της κρίσης, 523 από τις 222.000 επιχειρήσεις του συνόλου στον κλάδο, εκμεταλλεύεται κερδοφόρα το 27% περίπου των εργαζομένων, διευρύνοντας συνεχώς τα κέρδη, τον κύκλο εργασιών και το μερίδιο της αγοράς. Υπάρχουν όμιλοι που είχαν αύξηση λειτουργικών κερδών πάνω από 21 εκατ. ευρώ το τελευταίο εξάμηνο και αναπτυξιακά σχέδια για την επόμενη τριετία, επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε εμπορικά κέντρα στην Αττική.

Οι αυτοαπασχολούμενοι που το 2001 κάλυπταν το 30% της συνολικής απασχόλησης στον κλάδο του Εμπορίου, σήμερα καλύπτουν κάτι λιγότερο από το 25%. Μόνο τον τελευταίο χρόνο μία στις πέντε επιχειρήσεις έχασε το 50% του ετήσιου κύκλου εργασιών περίπου. Οκτώ στους δέκα αυτοαπασχολούμενους μικρέμπορους δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα τραπεζικού δανεισμού. Αυτή είναι η κατάσταση που βιώνουμε στο Εμπόριο σήμερα και η προωθούμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της επίθεσης που επιταχύνει αυτές τις τάσεις.

-- Σε ό,τι αφορά την απεργία που έχουμε μπροστά μας, στις 16 Ιούλη, ποιες είναι οι δράσεις που έχει αναλάβει ο Σύλλογος για την επιτυχία της και τι ανταπόκριση υπάρχει;

-- Καταρχάς να πούμε ότι, από τη μέχρι τώρα δουλειά του Συλλόγου μας, από τις δεκάδες εξορμήσεις, αλλά και την εικόνα που έρχεται από τις τοπικές Ενώσεις στις γειτονιές της Αττικής, επιβεβαιώνεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων διαφωνεί με το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή.

Είναι ένα θέμα που το ανοίγουμε πάνω από τρία χρόνια. Το τελευταίο διάστημα έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες συσκέψεις από το Σύλλογό μας και μαζί με τις υπόλοιπες Ενώσεις, κοινές πρωτοβουλίες για τον καλύτερο συντονισμό μας και για την ενιαία αγωνιστική μας απάντηση. Κυκλοφορήσαμε κείμενο που συγκεντρώνουμε υπογραφές ενάντια στα μέτρα.

Επίσης, ενισχύθηκε η κοινή μας δράση με τους εμποροϋπαλλήλους, πραγματοποιήσαμε κοινές κινητοποιήσεις, δώσαμε μαζί συνέντευξη Τύπου, από κοινού οργανώνουμε την απεργία στις 16 του μήνα. Στην προσπάθεια αυτή συμπαραστέκεται και η ΟΓΕ με τους Συλλόγους της στις γειτονιές, καθώς το ζήτημα της κυριακάτικης αργίας απασχολεί ιδιαίτερα τις γυναίκες.

Μαζί με εργαζόμενους από τον κλάδο του Εμπορίου και άλλα σωματεία αυτοαπασχολουμένων αναδείξαμε το ζήτημα σε κάθε αρμόδιο φορέα σε κυβερνητικό και περιφερειακό επίπεδο, απαιτώντας τη νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Απαιτήσαμε από την Περιφέρεια Αττικής να πάρει θέση, ζητάμε από τα Δημοτικά Συμβούλια να στηρίξουν το αίτημα που βάζουμε από κοινού όλοι οι εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι στο Εμπόριο.

Εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι είμαστε εκτεθειμένοι στην ίδια επίθεση, από τον ίδιο αντίπαλο, τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους. Στην επίθεση στα δικαιώματά μας και στους σχεδιασμούς κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, μόνο η κοινή απάντηση εργαζομένων και αυτοαπασχολουμένων μπορεί να βάλει φρένο στον κατήφορο που μας οδηγούν. Με το δυνάμωμα αυτής της συμμαχίας μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής, ο δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.