Ο «Τροβαδούρος» πρωτοπαρουσιάστηκε το 1853 στη Ρώμη, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Οι επευφημίες ήταν τόσο έντονες, ώστε να επαναληφθεί ολόκληρη η τελική σκηνή του έργου.
Το εύρος των μουσικών, μορφολογικών και εκφραστικών μέσων που χρησιμοποιεί στον «Τροβατόρε» ο Βέρντι δεν έχει προηγούμενο. Αριες, ντουέτα, κουαρτέτα, χορωδιακά, αφηγηματικές σκηνές, σκηνές με χαρακτήρα εκκλησιαστικής μουσικής, δραματικοί μονόλογοι, όλα επιστρατεύονται και συνταιριάζονται σε μια σπουδαία όπερα. Ισως το διασημότερο μέρος του έργου είναι το «χορωδιακό των Τσιγγάνων», με το οποίο ξεκινά η Β' Πράξη, όπου το ρυθμό κρατούν χτυπήματα σφυριών σε αμόνια. Μέσα από τον ρεαλιστικό και ακατέργαστο αυτό ήχο, ο Βέρντι μεταφέρει με τη μέγιστη οικονομία και αμεσότητα στον ακροατή τα βασικά χαρακτηριστικά των Τσιγγάνων πρωταγωνιστών.
Η υπόθεση, γεμάτη απρόσμενες ανατροπές, μιλάει για δύο αδέλφια, τα οποία δεν γνωρίζουν τη συγγένειά τους και εμφανίζονται ερωτευμένα με την ίδια γυναίκα. Πρόσωπο - κλειδί είναι μία Τσιγγάνα, που έριξε στη φωτιά ένα παιδί προκειμένου να εκδικηθεί τον άδικο θάνατο της μητέρας της: Από λάθος ήταν το δικό της.
Στην παραγωγή της ΕΛΣ συμμετέχουν μερικοί από τους κορυφαίους ερμηνευτές παγκοσμίως, όπως οι Βάλτερ Φρακάρο, Τσέλια Κοστέα, Γελένα Μανίστινα, Δημήτρης Πλατανιάς, Δημήτρης Τηλιακός, Τάσος Αποστόλου.
Με την Ορχήστρα και τη Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.