Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη
Ο Δ. Γόντικας στο βήμα |
Μιλώντας στους χιλιάδες νέους, στους εργαζόμενους, που πλημμύρισαν το Πάρκο Νέας Παραλίας, προειδοποίησε πως το πλήγμα που δέχτηκαν οι ΗΠΑ επιχειρείται να αξιοποιηθεί για να επιβληθεί καθεστώς τρόμου, ανασφάλειας, ομηρίας και υποταγής των λαών, με την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου. Υπενθύμισε πως το ΚΚΕ, με ειλικρινή και ανυπόκριτο τρόπο, εξέφρασε τη συμπάθεια και την αλληλεγγύη στον αμερικανικό λαό. Ξεκαθάρισε όμως: «Συγχωροχάρτι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό δεν πρόκειται να δώσουμε. Δήλωση μετάνοιας στους σταυρωτήδες των λαών δεν πρόκειται να κάνουμε. Παραμένουμε και θα συνεχίσουμε μαζί με τους λαούς όλου του κόσμου στο ίδιο χαράκωμα. Το χαράκωμα του ασυμβίβαστου αντιιμπεριαλιστικού αγώνα».
Παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την παρέμβαση αυτή:
«Ολα όσα ακούμε αυτές τις μέρες από ηγετικούς παράγοντες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, αλλά και ορισμένα στελέχη του ΣΥΝ προκαλούν οργή, αγανάκτηση και θλίψη για την κατάντια τους, αλλά και ανησυχία. Ευτυχώς που δεν εκφράζουν ούτε τη γνώμη, ούτε τα αισθήματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις "μοιρολογίστρες" του πληγωμένου γοήτρου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να σκορπίσουν τη σύγχυση, το φόβο, τη μοιρολατρία και την υποταγή του ελληνικού λαού στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Τι σημαίνουν οι διακηρύξεις τους ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κήρυξη πολέμου ενάντια στον πολιτισμένο κόσμο; Πού οδηγούν οι θεωρίες ότι βρισκόμαστε μπροστά σε επίθεση στις αξίες του πολιτισμένου κόσμου, στα ιδεώδη της ελεύθερης κοινωνίας, ότι το διεθνές δίκαιο και η νομιμότητα απειλούνται; Για ποια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία μιλούν; Ποιο είναι το δημοκρατικό κεκτημένο που επικαλούνται;».
«Εδώ δεν πρόκειται, συνέχισε, μόνο για απόπειρα απροκάλυπτης δικαίωσης όλων των εγκλημάτων του ιμπεριαλισμού στον 20ό αιώνα και πλήρη διαστρέβλωση της ιστορίας, αλλά και για επικίνδυνες θεωρίες που αγγίζουν τα όρια του φασισμού.
Το Βιετνάμ, η Χιλή, τα Βαλκάνια, η Παλαιστίνη, η Κύπρος, η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, δηλαδή, δεν είναι πολιτισμένος κόσμος; Εκεί δεν υπάρχει τρομοκρατία και παραβίαση του δικαίου; Οι δικτατορίες, τα πραξικοπήματα, η οργάνωση τρομοκρατικών στρατών τύπου ΟΥΤΣΕΚΑ είναι πράξεις νόμιμες; Το ότι μερικές χιλιάδες πολυεθνικές εξουσιάζουν όλον τον κόσμο, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπων και ολόκληρα έθνη στην εξαθλίωση και την απόγνωση, είναι φαινόμενο νόμιμο και πηγή δικαίου; Το ότι πεθαίνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο από έλλειψη τροφής και φαρμάκων ή οδηγούνται μαζικά στην παιδική πορνεία, δεν ενοχλεί τους υπερασπιστές και στυλοβάτες του "ιδεώδους της ελεύθερης κοινωνίας"; Η ζωή αυτών των παιδιών δε συμπεριλαμβάνεται στις αξίες του πολιτισμένου κόσμου; Αυτά είναι τα δημοκρατικά κεκτημένα; Αυτή την ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία μάς καλούν να υπερασπίσουμε και μάλιστα με τη συμμετοχή ή τη στήριξη σε βρώμικους πολέμους;
Εδώ, δε μας καλούν απλά να αποδεχτούμε και να συμβιβαστούμε με αυτόν τον κόσμο, αλλά ορθώνουν και την απειλή του πολέμου ως μέσο επιβολής του δικαίου τους. Προετοιμάζουν το έδαφος για να καταπατήσουν στοιχειώδη δικαιώματα και ελευθερίες λαών και εθνών, μαζί και του ελληνικού λαού.
Η φιλολογία που αυτές τις μέρες αναπτύσσεται δεν αφορά το φώτισμα ερωτημάτων και προβλημάτων που λογικά γεννήθηκαν από το πλήγμα που δέχτηκαν οι ΗΠΑ. Είναι φιλολογία κήρυξης πολέμου, με στόχο τον αφοπλισμό των λαών από το δικαίωμά τους να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, το δικαίωμά τους να διεκδικήσουν έναν κόσμο καλύτερο, το δικαίωμά τους να υπερασπίζονται τα σύνορά τους, τα κυριαρχικά τους δικαιώματα.
Υπάρχουν πράγματι καίρια ερωτήματα για το απίστευτο μακελειό στην καρδιά του ιμπεριαλισμού. Ποιος είχε συμφέρον και σε τι αποσκοπούν οι οργανωτές αυτής της επιχείρησης; Ποιοι είναι σε θέση να φέρουν σε πέρας ένα τέτοιο σχέδιο, που ξεπερνάει τα όρια της φαντασίας; Είναι ερωτήματα που πολύ φοβούμαστε ότι δεν πρόκειται να απαντηθούν στο άμεσο και προσεχές μέλλον.
Προκαλεί εντύπωση πως ούτε ως πιθανότητα, ούτε ως υποψία δεν εξετάζεται το ενδεχόμενο να κρύβεται πίσω από την υπόθεση αυτή σύγκρουση ισχυρών συμφερόντων. `Η μήπως δεν έχουμε προηγούμενο; Οι δυο Παγκόσμιοι Πόλεμοι δεν ήταν σύγκρουση ιμπεριαλιστικών συμφερόντων; Σήμερα δε ζούμε τους εξοντωτικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ισχυρά οικονομικά συγκροτήματα, ανάμεσα σε ισχυρές χώρες και συμφέροντα για τα πετρέλαια και σφαίρες επιρροής;
Ανεξάρτητα από τις απαντήσεις που μπορούν να δοθούν στα ερωτήματα που έχουν γεννηθεί, οι εξελίξεις που δρομολογούνται αποκαλύπτουν γενικότερα και βαθύτερα ζητήματα.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι το πλήγμα που δέχτηκαν οι ΗΠΑ συνέπεσε με μια κρίσιμη ιστορική στιγμή που χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω στοιχεία:
Συνέπεσε με τις παραμονές μιας νέας οικονομικής κρίσης που απειλεί να κλονίσει παραπέρα τα θεμέλια του καπιταλισμού, δείγμα και απόδειξη της βαθιάς του κρίσης.
Συνέπεσε με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Με τη συσσώρευση πελώριων προβλημάτων για τους λαούς, προβλήματα που έχουν προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα λαϊκών αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο.
Συνέπεσε με τη χρεοκοπία των θεωριών ότι η πηγή του "κακού" για τους λαούς ήταν η Σοβιετική Ενωση και το σοσιαλιστικό σύστημα. Οι εξελίξεις αυτές έχουν οδηγήσει σε νέες προσαρμογές τη στρατηγική του ιμπεριαλισμού. Η στρατηγική της δήθεν υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αποτέλεσε το όχημα του αντικομμουνισμού και την αιχμή του δόρατος για την ανατροπή του σοσιαλισμού στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα στις μέρες μας, προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα».
Αναφορικά με το πρόσχημα της τρομοκρατίας, ο Δ. Γόντικας υπογράμμισε: «Κυρίαρχο στοιχείο στη σύγχρονη στρατηγική του ιμπεριαλισμού, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, είναι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Η θεωρία αυτή αναπτύχθηκε με ιδιαίτερη ένταση στη δεκαετία που μας πέρασε και σήμερα αποτελεί τη βάση για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και τη διόγκωση ενός τεράστιου κατασταλτικού μηχανισμού. Τι κρύβεται πίσω από τη θεωρία αυτή; Ποιο είναι το υπόβαθρο αυτής της θεωρίας; Σε τι απόβλεπε η συγκέντρωση όλου αυτού του οπλοστασίου;
Είναι ολοφάνερο, τρομοκράτες είναι οι λαοί. Οι αγώνες τους. Τους τρομάζει μια νέα άνοδος της επαναστατικής δράσης των μαζών. Εχουν συνείδηση ότι η αμφισβήτηση των λαϊκών μαζών και τώρα και στο μέλλον δε θα στρέφεται σε επιμέρους πολιτικές, αλλά στη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος.
Η θεωρία, επομένως, της τρομοκρατίας είναι το όχημα για να υπερασπίσουν με τη βία και τον τρόμο τα ληστρικά συμφέροντά τους και να αντιμετωπίσουν την απαίτηση και το δικαίωμα των λαών για έναν κόσμο κοινωνικής δικαιοσύνης, ειρήνης, ελευθερίας. Η τρομοκρατία ανακηρύσσεται ο υπ' αριθμόν ένα ανώνυμος εχθρός της "παγκόσμιας έννομης τάξης". Είναι βέβαιο ότι η υπόθεση που συνταράσσει σήμερα την καρδιά του ιμπεριαλισμού θα 'χει αλυσιδωτές αντιδράσεις. Θα φέρει εξελίξεις.
Ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Ούτε οι ιμπεριαλιστές θα κάνουν πίσω, αλλά ούτε και οι λαοί θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Τη "διεθνή έννομη τάξη", δηλαδή τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του ιμπεριαλισμού, δεν πρόκειται να την αποδεχτούν και να την υπερασπίσουν. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούν και να συμβιβαστούν με τη φτώχεια, την ανεργία, την πείνα, τον πόλεμο και τη στέρηση δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Ο αγώνας με τον ιμπεριαλισμό θα περάσει σε νέα φάση. Είναι ώρα συναγερμού. Ας μην υπάρχουν αυταπάτες σε κανέναν ότι αν κάποιος κάτσει στα αυγά του, δεν πρόκειται να θιχθεί από τις εξελίξεις. Το μήνυμα αυτό, σύντροφοι και συντρόφισσες, πρέπει να φτάσει σε κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας. Αλλά μαζί με το μήνυμα ότι οι λαοί δεν έχουν μόνο το δίκιο με το μέρος τους, έχουν και τη δύναμη. Ο ιμπεριαλισμός είναι ισχυρός, μα δεν είναι παντοδύναμος.
Το ΚΚΕ δε στηρίζει τις εκτιμήσεις του σε θεωρίες του αέρα.
Η ιστορία του 20ού αιώνα έχει δώσει άφθονες αποδείξεις ότι στο τέλος οι λαοί έβαζαν τη σφραγίδα τους σε όλες τις μεγάλες αναμετρήσεις με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με τον ιμπεριαλισμό.
Τούτες τις κρίσιμες ώρες δεν πρέπει να αφήσουμε τους πανικόβλητους, από τα ουρλιαχτά των καπιταλιστών και τους κάθε λογής πράκτορές τους, να περάσουν τη σύγχυση και το φόβο στο λαό και τη νεολαία».