«Δυστυχώς για την κυβέρνηση και όλους τους προκατόχους της, η πραγματικότητα για τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες που έχουν, στη σχεδιασμένη προσπάθεια αποσάθρωσης του ενιαίου χαρακτήρα της πυροπροστασίας της χώρας, καταγράφεται μέσα από την αμείλικτη γλώσσα των αριθμών και τα ίδια τα αποτελέσματα των πολιτικών που εφάρμοσαν σε βάθος 20ετίας, έτσι όπως αποτυπώθηκαν για ακόμη μία φορά μέσα από τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική, στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλονιά και την Ηλεία.

• Πριν από είκοσι (20) ακριβώς χρόνια, ένα χρόνο πριν αλλά και μετά τη μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στο Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ) το 1998, η ΕΑΚΠ είχε προειδοποιήσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις για τις επικίνδυνες πολιτικές που σχεδίαζε να εφαρμόσει και τελικά εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στον τομέα της πυροπροστασίας και τις συνέπειες που αυτές θα είχαν σε βάρος του ελληνικού λαού, σε αντίθεση με τα εν ενεργεία αλλά και τα ε.α. σήμερα συνδικαλιστικά κυβερνητικά φερέφωνα, που ενώ από τότε ακόμη έβαζαν πλάτη για να περάσουν αυτές οι πολιτικές, σήμερα υποκριτικά "διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους" για το κακό που μας βρήκε.

Η δομική αλλαγή στον τομέα της δασοπυρόσβεσης έγινε χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις στο ΠΣ από πλευράς δύναμης, υποδομών και τεχνογνωσίας. Με τη διατήρηση της χουντικής έμπνευσης στρατιωτικοποίησης του ΠΣ. Με την υποβάθμιση της Δασικής Υπηρεσίας, της δασικής επιστήμης και των προληπτικών παρεμβάσεων στο δασικό οικοσύστημα. Με τη δημιουργία ενός πολύπλοκου αντιδασικού νομοθετικού πλαισίου, σε συνδυασμό με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, τις πολιτικές των αποχαρακτηρισμών, των νομιμοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης της γης. Ηταν ηλίου φαεινότερο ότι θα οδηγούσε, παρά τον τιτάνιο αλλά μάταιο αγώνα των πυροσβεστών, στα προδιαγεγραμμένα τραγικά αποτελέσματα των εκατομμυρίων στρεμμάτων καμένης αγροτοδασικής γης, στις εκατοντάδες κατεστραμμένες περιουσίες του ελληνικού λαού και τους εκατό (100) και πλέον αδικοχαμένους πολίτες και πυροσβέστες.

• Από τότε μέχρι και σήμερα, κάθε νέα αντιπυρική περίοδο η ΕΑΚΠ έδινε τη μάχη για να προλάβει τα χειρότερα και παρενέβαινε ανελλιπώς σε όλες τις κυβερνήσεις. Εγκαιρα είχε προειδοποιήσει και την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, το 2005, το 2006, το 2007, αλλά και το 2009, με παραστάσεις διαμαρτυρίας, με έγγραφες παρεμβάσεις και ψηφίσματα προς την εκάστοτε πολιτική ηγεσία για το τι θα μπορούσε να επακολουθήσει αν επικρατούσαν ευνοϊκές συνθήκες για την εκδήλωση πυρκαγιών. Δυστυχώς, όμως, η ΕΑΚΠ επιβεβαιώθηκε από τις ίδιες τις εξελίξεις τόσο το 2007 όσο και το 2009 με τον πιο τραγικό τρόπο.
• Οπως επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι που είχαμε εκφράσει προς την κυβέρνηση από τον φετινό Μάη για την περιοχή της Λακωνίας με τις μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές σε Μάνη και Κύθηρα, έτσι επιβεβαιώθηκαν δυστυχώς και οι κραυγές αγωνίας που εκπέμψαμε από τις αρχές του χρόνου για τη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά.

Η ΕΑΚΠ για τα ζητήματα πυρασφάλειας των δύο νησιών αλλά και για τα εργασιακά προβλήματα των συναδέλφων έκανε, από τις 19/1/2017 μέχρι και τα τέλη Μάη, αλλεπάλληλες παρεμβάσεις στην πολιτική και φυσική ηγεσία, στην περιφερειακή διοίκηση Ιονίων Νήσων, στις διοικήσεις των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών των δύο περιοχών.

• Η πολιτική των μεγάλων περικοπών στους προϋπολογισμούς του ΠΣ είναι διαχρονική και οι ελάχιστες αυξομειώσεις δεν δίνουν άλλοθι σε κανέναν για να νίπτει τας χείρας του για τις συνέπειες που προκαλούν σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας του ΠΣ. Αυτό αποδεικνύει και η παγιοποίηση του μέσου όρου των μειώσεων στα 120.000.000 ευρώ περίπου από το 2009 και μετά, όπως προκύπτει από τα στοιχεία των προϋπολογισμών που επεξεργάστηκε η ΕΑΚΠ.
• Η κατάργηση, το 2011, των 4.000 οργανικών θέσεων του μόνιμου προσωπικού με το πρόσχημα της μετατροπής τους σε επικουρικές θέσεις και η διατήρησή της μέχρι και σήμερα, παρά τις τεράστιες ανάγκες σε μόνιμο προσωπικό, επίσης δεν δίνει άλλοθι αθωότητας σε κανέναν.
• Η διατήρηση για μία 20ετία της ομηρίας και του εμπαιγμού 5.500 πενταετών και εποχικών είναι στοχευμένη πολιτική επιλογή κοινής αποδοχής, με ημερομηνία λήξης.
• Το πόρισμα επιτροπής του Α.Π.Σ. που είχε εκπονηθεί από το 2011 στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης του ΠΣ και αφορούσε την κατάργηση 36 Πυροσβεστικών Κλιμακίων, 10 Πυροσβεστικών Υπηρεσιών & Πυροσβεστικών Σταθμών και μία συγχώνευση δύο ΠΣ, αλλά παρέμεινε προσωρινά στα συρτάρια εξαιτίας κυρίως των αντιδράσεων που προκάλεσε η ΕΑΚΠ μέσα από πλατιά ενημέρωση των τοπικών φορέων, επανέρχεται συνεχώς ως "λύση" από τη σημερινή κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση και είναι μέρος του σχεδιασμού για την αποσάθρωση του κρατικού μηχανισμού πυρόσβεσης.
• Το γεγονός ότι παράλληλα με την κατάργηση δομών του ΠΣ που σχεδιάζουν, γίνεται προσπάθεια να αναπτυχθεί ένα δίκτυο από δημοτικές εθελοντικές πυροσβεστικές υπηρεσίες που προβλέπει ο νόμος 4029/2011 και καμία κυβέρνηση δεν διαφοροποιήθηκε από αυτόν τον σχεδιασμό, αποδεικνύει την κοινή στρατηγική που ακολουθείται στη συρρίκνωση του κρατικού μηχανισμού για την εξοικονόμηση ακόμη περισσότερων κονδυλίων και τη μεταφορά με ανταποδοτικά τέλη στις πλάτες του ελληνικού λαού. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνταν και η πρόταση της ΚΕΔΚΕ με το υπ' αριθμ. 2710/18-7-2007 έγγραφο που κατατέθηκε στον τότε πρωθυπουργό, για μεταφορά εκτός των άλλων και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στους δήμους.
• Το τεράστιο κόστος της ενοικίασης ιδιωτικών ελικοπτέρων και η σκόπιμη μη ανανέωση του πεπαλαιωμένου εθνικού εναέριου στόλου αεροπυρόσβεσης αποτέλεσαν το πρώτο βήμα ιδιωτικοποίησης της πυροπροστασίας της χώρας.
• Η μη αξιοποίηση από το 1998 των εκατοντάδων επιστημόνων δασολόγων και δασοπόνων που υπηρετούν στο ΠΣ και στη Δασική Υπηρεσία στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών δεν είναι καθόλου τυχαία επιλογή.

Μόνη διέξοδος από τον φαύλο κύκλο των καταστροφικών πολιτικών είναι να απαιτήσει το μαζικό λαϊκό κίνημα τη σύσταση δημόσιου ενιαίου φορέα δασοπροστασίας και την κατάργηση όλων των αντιδασικών νόμων».