Αλλη μια φιέστα παροχής διαβεβαιώσεων προς το κεφάλαιο, ότι θα πράξει τα δέοντα για τη διασφάλιση της κερδοφορίας του, έστησε χτες βράδυ η κυβέρνηση στο Ηράκλειο, με τον Αλ. Τσίπρα, μιλώντας στο 3ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση της χώρας, να πλασάρει το γνωστό παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», ώστε με τέτοιες απάτες να στοιχίσει το λαό στα προτάγματα των επιχειρηματικών ομίλων.

Μιλώντας μπροστά σε ένα πλήθος επιχειρηματιών, βάλθηκε ευθύς εξαρχής στην ομιλία του να μοιραστεί μαζί τους το «όραμά» του για μετασχηματισμό της Κρήτης σε μια Περιφέρεια που θα πρωταγωνιστεί στην πορεία για την ανάκαμψη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, ζητώντας τους να συμβάλουν κι αυτοί στο σχεδιασμό και την ιεράρχηση των κυβερνητικών «προτεραιοτήτων», και βαφτίζοντας όλο το πακέτο «συμμετοχή της κοινωνίας» στο σχεδιασμό της «επόμενης μέρας»...

Επιβεβαιώνοντας το τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από την ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου, και καλλιεργώντας την ακόμα μεγαλύτερη μείωση των απαιτήσεών τους, τους κάλεσε κι εκείνους να βάλουν πλάτη, διευκρινίζοντας πως «στόχος είναι η αποκατάσταση ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για τους εργαζόμενους και η εξασφάλιση της προσφοράς ικανοποιητικών κοινωνικών υπηρεσιών», κάποια «βασικά» ψίχουλα δηλαδή που θα περισσεύουν από το φαγοπότι των καπιταλιστών, που στήνεται πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και τα ατελείωτα αντεργατικά μέτρα που υλοποιεί και επεκτείνει η κυβέρνησή του. Κι όμως. Ο πρωθυπουργός κυνικά ομολόγησε ότι «αυτό περιγράφει τον όρο "δίκαιη ανάπτυξη"», ενώ δεν παρέλειψε να ισχυριστεί ότι αυτή είναι η υποτιθέμενη διαχωριστική γραμμή με τον «πρωτόγονο νεοφιλελευθερισμό τύπου ζούγκλας» της ΝΔ.

Παραπέρα, ο Αλ. Τσίπρας, πιάνοντας έναν - ένα τομείς προϊόντων και υπηρεσιών, ανέπτυξε μια σειρά στόχους που, με μανδύα την κάλυψη λαϊκών αναγκών και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, έρχονται βασικά να ετοιμάσουν το «ψητό» για το κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως οι «συνέργειες» μεταξύ πρωτογενούς τομέα, μεταποίησης και τουριστικών μονάδων, ή η διαχείριση των υδάτων, η τυποποίηση και η πιστοποίηση της παραγωγής, που θα κατοχυρώσει τις θέσεις ελληνικών επιχειρήσεων έναντι ανταγωνιστών τους στο εξωτερικό κ.ο.κ., ενώ ως βασικό πυλώνα του σχεδιασμού της κυβέρνησης παρουσίασε και τη στήριξη της βιομηχανίας και μεταποίησης.

Περιχαρής δήλωσε ότι, αναγνωρίζοντας οι «επενδυτές» τη δουλειά της κυβέρνησης να τους στρώσει χαλί με τον «αναπτυξιακό νόμο» (φοροελαφρύνσεις, σταθερό φορολογικό πλαίσιο για πολλά χρόνια μπροστά κ.ά.), έχουν καταθέσει ήδη 800 «επενδυτικά σχέδια», με την πλειοψηφία να αφορά τη βιομηχανία.

Σπεύδοντας μάλιστα να υποσχεθεί ότι θα ικανοποιήσει ένα ακόμα πάγιο αίτημα των βιομηχάνων, την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά υποφέρουν από την ενεργειακή φτώχεια, είπε πως «παίρνουμε και μέτρα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία», συμπληρώνοντας ότι «η κυβέρνηση εξασφάλισε και κονδύλια για την ενεργειακή αναβάθμιση ενεργοβόρων βιομηχανιών», ώστε «να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους».

Χωρίς να κουραστεί να κλίνει τις «επενδύσεις» σε όλες τις πτώσεις, εστίασε και σε όσες γίνονται στον τουριστικό κλάδο, διαφημίζοντας και τις «ήπιες», «εναλλακτικές» μορφές του, τάζοντας και εκεί «ενίσχυση», σε άλλον ένα τομέα που φέρνει πολύ «παρά» για τους καπιταλιστές.

Προκλητικά δε, μίλησε και για τη μαύρη και αδήλωτη εργασία που οργιάζει στον κλάδο, και πάνω στην οποία εδράζονται τα «ρεκόρ» κερδοφορίας των μεγαλοξενοδόχων. Εταξε ότι θα πάρει κάποια μέτρα για τη λεγόμενη μαθητεία και την υπερωριακή απασχόληση, την ώρα που η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αγγίζει «τρίχα» από το αντεργατικό πλαίσιο, με βάση το οποίο οι μεγαλοξενοδόχοι έχουν π.χ. στα χέρια τους πάνω από 13 ειδών συμβάσεις για να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους, αλλά το επεκτείνει και περαιτέρω.

Η επιχείρηση εξαπάτησης έφτασε σε νέα ύψη, όταν ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε πως η κυβέρνησή του είναι υπέρ της «υγιούς επιχειρηματικότητας» που δεν εκμεταλλεύεται την εργατική δύναμη (!) και επιτέθηκε στους αντιπάλους του στο αστικό πολιτικό σκηνικό, που όπως είπε ήταν διασυνδεδεμένοι με το «αμαρτωλό και κρατικοδίαιτο» προηγούμενο επιχειρηματικό κατεστημένο.

Παραπέρα, μια μόλις μέρα απ' όταν ο υπουργός Οικονομίας καλούσε στο Λονδίνο τους επιχειρηματικούς ομίλους να επενδύσουν στην Ελλάδα, παίρνοντας υπόψη το πολύ χαμηλό εργατικό «κόστος», ο πρωθυπουργός αναπαρήγαγε τα γνωστά και χωρίς αντίκρισμα περί «παραγωγικού μοντέλου» που δεν θα βασίζεται στην «ένταση εργασίας» αλλά στην «ένταση γνώσης», στην ανάδειξη στρατηγικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Εξ ου και δεσμεύτηκε ενώπιον των επιχειρηματιών για σύμπραξη επιχειρήσεων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και την πανεπιστημιακή και τεχνολογική έρευνα να μπαίνουν υπό τις εντολές των επιχειρηματιών για το πού να εστιάσουν, με βάση τα συμφέροντά τους.

Για τις δε υποδομές, έταξε έναρξη εργασιών για τον Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης το α' εξάμηνο του 2019, σχέδια για τους κάθετους άξονες, έναρξη κατασκευής του νέου αεροδρομίου στο Καστέλι Ηρακλείου, βελτιωτικά έργα στο αεροδρόμιο «Ν. Καζαντζάκης» αλλά και στο αεροδρόμιο των Χανίων, έργα ύδρευσης στο οροπέδιο Λασιθίου κ.ά. Εργα με γνώμονα όχι τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, αλλά το πώς θα διευκολύνουν τις μπίζνες.

Χαρακτηριστικό ως προς αυτό το παράδειγμα η λεγόμενη ενεργειακή διασύνδεση της Κρήτης, που όπως ο ίδιος είπε θα τη μετατρέψει σε ενεργειακό κόμβο διεθνούς αξίας και σημασίας, στρατηγικός όπως είναι στόχος της ντόπιας αστικής τάξης για τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.

Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο, έβαλε την Κρήτη και στο κάδρο εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, παρουσιάζοντας τους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων και καπιταλιστικών κρατών ως ευκαιρία αναβάθμισης της «γεωστρατηγικής σημασίας» της, την ώρα που για τα κέρδη του κεφαλαίου και σε αυτό το πεδίο, ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη φορτώνουν το νησί και όλη τη γύρω περιοχή με αεροπλανοφόρα και άλλα πολεμικά μέσα (πολλά εκ των οποίων σταθμεύουν και στη Σούδα), κάνοντας την όλη κατάσταση να βρωμοκοπά μπαρούτι.

Εκλεισε την ομιλία του εστιάζοντας στα «διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία», αναγνωρίζοντας ως καθήκον της κυβέρνησης τη «διεύρυνσή» τους. Τόνισε ότι η κυβέρνησή του προβλέπει σημαντικά κονδύλια μέσω ΕΣΠΑ για τις επιχειρήσεις που αναπτύσσουν «εξαγωγική δραστηριότητα», ότι έχει κονδύλια μέσω του Προγράμματος και για νέες τουριστικές μονάδες. Πρόσθεσε ότι τέτοια κονδύλια προβλέπονται και από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, όλα για τη «μεγέθυνση της εθνικής οικονομίας», της οικονομίας του κεφαλαίου.