Μαζική ήταν η συμμετοχή στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους εκτελεσμένους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές της περιόδου 1946 - 1954 στο νησί Λαζαρέτο της Κέρκυρας, την Κυριακή 24 Σεπτέμβρη 2017.

Η εκδήλωση της ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ σκοπό είχε να τιμήσει όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για τα πιο υψηλά ιδανικά. Ανθρωποι του μόχθου που θα μπορούσαν να αποφύγουν το εκτελεστικό απόσπασμα απλά και μόνο αν έβαζαν μια υπογραφή, αν απαρνιούνταν την ιδεολογία τους, τα ιδανικά τους, το ΚΚΕ. Αγωνιστές που στάθηκαν αλύγιστοι έως το τέλος.

Η εκδήλωση περιλάμβανε εκτός από ποιήματα και τραγούδια, ανάγνωση των συγκλονιστικών τελευταίων γραμμάτων των εκτελεσμένων προς τους αγαπημένους τους. Επίσης «προσκλητήριο» των 118 εκτελεσμένων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο Λαζαρέτο από μια σφαίρα του ταξικού αντιπάλου, του ίδιου του αστικού κράτους.

Η μεταφορά των μελλοθανάτων από τις φυλακές της Κέρκυρας στο νησάκι Λαζαρέτο γινόταν ξημερώματα, πριν ο λαός της Κέρκυρας αρχίσει να κυκλοφορεί στους δρόμους, ώστε να μην αντιληφθεί την εκτέλεση. Οι κρατούμενοι, αντιλαμβανόμενοι την κατάσταση, είχαν κατασκευάσει χωνιά και με φωνές καλούσαν από τα παράθυρα το λαό της Κέρκυρας να διαμαρτυρηθεί για το αίμα που χυνόταν. Σε ένα μάθημα αταλάντευτης πίστης στο δίκιο του λαού, όπως έδιναν εκατοντάδες αλύγιστοι κομμουνιστές, ξεκινώντας από τις φυλακές, τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια και ζητωκραύγαζαν υπέρ της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία τους στιγμή. Τους εκτελεσμένους τούς έθαβαν πρόχειρα γύρω από το χώρο της εκτέλεσης.

Την ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο Γιάννης Λασθιωτάκης, μέλος της ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων ανέφερε για την ηρωική στάση των εκτελεσμένων:

«Σε αυτήν τη μικρή νησίδα, το νησί του θανάτου, το Λαζαρέτο, περίπου 600 άνθρωποι εξορίστηκαν από τη μεταξική δικτατορία, τη περίοδο 1946 - 1954 πάνω από 120 κομμουνιστές, αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ είδαν για τελευταία φορά τον ήλιο σε αυτόν εδώ τον τοίχο.

Το αίμα που πότισε τούτα εδώ τα χώματα είναι δείγμα αφοσίωσης στην εργατική τάξη, στα δίκια του λαού, στο σοσιαλισμό.

Σήμερα είμαστε εδώ οι μανάδες, τα παιδιά, οι γυναίκες αυτών των ηρώων, να εκπληρώσουμε ό,τι μας ζήτησαν, να κάνουμε πράξη τα τελευταία τους λόγια όπως αυτά του συντρόφου μας του κομμουνιστή Ηλία Λιάκουρα που έγραψε στη γυναίκα του:

"Αγαπούλα μου όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μας θέλω να τα διδάξεις να αγαπήσουν το Λαό, να παλεύουν για τα συμφέροντά του, να αγαπάνε το δίκιο, ν΄αγωνίζονται γι΄αυτό έστω κι αν χρειαστεί να δώσουνε και τη ζωή τους. Ακόμη δίδαξέ τα ν΄αγαπήσουνε και να γίνουν μέλη του Ηρωικού αυτού Κόμματος που λέγεται ΚΚΕ..."».

Η εκδήλωση έκλεισε μέσα σε κλίμα συγκίνησης με κατάθεση στεφάνων και τους ήχους της «Διεθνούς» με τους παρευρισκομένους να υπόσχονται ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για την ανατροπή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, που γεννάει το φασισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, οδηγεί τους λαούς στη φτώχεια και την εξαθλίωση.