Παρά τις απαγορεύσεις, πάνω από είκοσι χιλιάδες μαύροι μετέτρεψαν την κηδεία του Στιβ Μπίκο σε συλλαλητήριο κατά του καθεστώτος του απαρτχάιντ |
Εν τω μεταξύ, εξαιτίας της διεθνούς κατακραυγής η ρατσιστική κυβέρνηση δυσκολεύεται να ισχυριστεί ότι ο Μπίκο «αυτοκτόνησε», όπως είχε ισχυριστεί για άλλους μαύρους ηγέτες, που έχασαν τη ζωή τους μέσα στις μεσαιωνικές φυλακές του απαρτχάιντ. Στις 14 Νοέμβρη του 1977 αρχίζει η επίσημη εξέταση της υπόθεσης Μπίκο. Το πόρισμα του ιατροδικαστή, αλλά και άλλες μαρτυρίες είναι καταπέλτης κατά της κυβέρνησης και της Αστυνομίας. Ο Μπίκο δολοφονήθηκε από τους φύλακές του μετά από παρατεταμένα βασανιστήρια. Ωστόσο, έχει μεσολαβήσει η καταδίκη της νοτιοαφρικάνικης κυβέρνησης από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και η απαγόρευση πώλησης όπλων στη Νότια Αφρική. Παρ' όλα αυτά το καθεστώς της Πρετόριας επιμένει στην πολιτική του. Στις εκλογές που γίνονται στις 30 Νοέμβρη, το ακροδεξιό Εθνικό κόμμα θριαμβεύει. Ωστόσο, δύο μήνες μετά τις εκλογές ο υπουργός Εξωτερικών Ρ.Φ. Μπότα θα αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι «η υπόθεση Μπίκο προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημιά στη Νότια Αφρική».