Στη γεμάτη από κόσμο αίθουσα της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας μίλησε το απόγευμα της περασμένης Κυριακής η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Από τις πρώτες φράσεις κιόλας, η Λουίζα Ράζου έδωσε στην εκδήλωση χαρακτηριστικά «συγκέντρωσης μάχης», τονίζοντας ότι το ζητούμενο είναι πώς θα αξιοποιηθούν δημιουργικά οι επόμενες ώρες και μέρες ώστε η πανεργατική απεργία στις 14 Δεκέμβρη να είναι μεγάλη σε όγκο και απεργούς, να αποτελέσει «κρίκο στην αλυσίδα της ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, προκειμένου να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις μιας συνολικότερης αντεπίθεσης στην πολιτική του κεφαλαίου, της εργοδοσίας, όπως αυτή η πολιτική εξυπηρετείται και από τη σημερινή αστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ».

Οπως τόνισε αναφερόμενη στα ιδεολογήματα της κυβέρνησης, «δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη σε ένα σύστημα που η αδικία του ξεχειλίζει από όλες τις πλευρές». Εξάλλου, επισήμανε, «αν είχαν σκοπό να ικανοποιήσουν τα λαϊκά αιτήματα, δεν θα χρειαζόταν κανένας νόμος για τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και την κατάργηση της απεργίας (...) Αν είχαν ξεμπερδέψει με το λαϊκό κίνημα, δεν θα χρειαζόταν να πάρουν πρόσθετα μέτρα».

Ενώ προειδοποίησε ότι πίσω από την τροπολογία υπάρχουν συνολικότερες αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος του συνδικαλιστικού κινήματος, αξιοποιώντας μάλιστα φαινόμενα σήψης, νοθείας, διαφθοράς και εκφυλισμού που υπάρχουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, «που είναι δικό τους κομμάτι», τόνισε και παρέθεσε παραδείγματα, όπως το συνέδριο απάτης και νοθείας στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας που έστησε η ΠΑΣΚΕ, δηλαδή δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας κ.ο.κ.

Αναφέρθηκε στα νέα δυσβάσταχτα μέτρα που έρχονται σε βάρος του λαού για την κερδοφορία του κεφαλαίου αλλά και στους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων στην περιοχή, διαμορφώνοντας «ένα πλαίσιο συνολικότερης επικίνδυνης κατάστασης για τη ζωή της εργατικής τάξης και των παιδιών της».

Απηύθυνε κάλεσμα «να περάσουμε στην αντεπίθεση» και πρόσθεσε: «Αυτοί που είμαστε σήμερα. Γιατί είμαστε μια κρίσιμη μάζα αποφασισμένων αγωνιστών, όλων των γενεών, στο Κόμμα και γύρω από το Κόμμα, που πρέπει πιο πλατιά και πιο βαθιά να στρέψουμε την προσοχή μας σε νέα τμήματα της εργατικής τάξης, να ριζώσουμε μέσα στους τόπους δουλειάς, να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις να συγκεντρωθούν νέες δυνάμεις στην αντιπαράθεση με το σύστημα, με το κεφάλαιο και με την εξουσία του». Συνεχίζοντας, τόνισε: «Αναγνωρίζουμε ότι ο συσχετισμός είναι δύσκολος, όμως δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν παρέμβει με αποφασιστικότητα αυτή η κρίσιμη πρωτοπόρα μάζα που υπάρχει σήμερα», η οποία να αποκαλύπτει ότι «μπορεί να κλονιστεί η αστική εξουσία (...) Στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ έχουμε διατυπώσει με πολύ μεγάλη σαφήνεια ποιος είναι εκείνος ο παράγοντας που μπορεί να την κλονίσει. Είναι η εργατική τάξη, που παράγει όλο τον πλούτο, και οι σύμμαχοί της, τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού. Αυτοί μπορούν να βρεθούν να συγκροτήσουν τη συμμαχία τους. Το ΚΚΕ με τα μέλη του θα συμβάλει ώστε στη βάση μέσα στο κίνημα με όρους αγώνα και αντεπίθεσης να συγκροτείται η λαϊκή συμμαχία». Και όπως υπογράμμισε, «έχουμε ήδη ξεκινήσει. Σε εμβρυακό επίπεδο. Με λίγα βήματα που πρέπει να επιταχυνθούν και να γίνουν περισσότερα (...) Αυτό το σπέρμα υπάρχει στη κοινή δράση πάνω στο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ».

Κατέληξε λέγοντας ότι «και σε αυτές τις συνθήκες που δρούμε, η προσπάθεια που κάνουμε έχει και θετικά αποτελέσματα (...) Γιατί απέναντι στον εντεινόμενο και πολύμορφο αντικομμουνισμό, υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα του λαού μας αναγνωρίζει το ρόλο του ΚΚΕ, τη συνέπεια, αντοχή, ανιδιοτέλειά του. Δεν υπάρχει καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία να έγιναν εκδηλώσεις για την Οκτωβριανή Επανάσταση, δεν ξέρω και αν έγιναν, που να συγκεντρώθηκαν χιλιάδες λαού και χειροκρότησαν με σθένος την αναπαράσταση της εφόδου των εργατών στα χειμερινά ανάκτορα. Αυτό είναι ένα κουράγιο για αυτούς που παλεύουν εδώ στην Ελλάδα και κρατούν ψηλά τη σημαία για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για την αποδέσμευση του λαού από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας».