Με κεντρικό στόχο του κεφαλαίου για το επόμενο διάστημα τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, ώστε το τραπεζικό σύστημα να τροφοδοτήσει αποτελεσματικά το νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, και με βάση τους «φιλόδοξους» στόχους που έχουν θέσει οι τράπεζες για τη διετία 2018 - 2019, η κυβέρνηση παίρνει επιπλέον μέτρα «θωράκισης» των πλειστηριασμών, που μεταξύ άλλων αφορούν και το «κεραμίδι» των λαϊκών οικογενειών.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, σε συνέχεια αυτών που έχουν προηγηθεί, όπως είναι π.χ. οι διατάξεις που ποινικοποιούν τις λαϊκές κινητοποιήσεις απέναντι στους πλειστηριασμούς, μεταξύ άλλων προβλέπουν:

• Από 21/2/2018 οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται αποκλειστικά με ηλεκτρονικά μέσα και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο επίδοσης της κατάσχεσης, δηλαδή και για τις υποθέσεις που εκκρεμούν στις αίθουσες των δικαστηρίων.
• Για τη διευκόλυνση της «διαδικασίας» υπάρχει και η δυνατότητα διορισμού συμβολαιογράφων από διαφορετική περιοχή. Σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, «εάν, για οποιονδήποτε λόγο, δεν είναι δυνατό να ορισθεί συμβολαιογράφος του τόπου εκτέλεσης, αρμόδιος για τη διανομή μπορεί να οριστεί και συμβολαιογράφος διορισμένος στην περιφέρεια του συμβολαιογραφικού συλλόγου του τόπου εκτέλεσης ή, αν και αυτό δεν είναι δυνατό, του συμβολαιογραφικού συλλόγου της πρωτεύουσας του κράτους».
• Τιμή «πρώτης προσφοράς» στους πλειστηριασμούς ορίζονται τα δύο τρίτα της αξίας στην οποία εκτιμήθηκε η περιουσία του οφειλέτη. Ετσι, στην καλύτερη περίπτωση, βάση υπολογισμού θα είναι η εκτιμώμενη αγοραία αξία του ακινήτου και μάλιστα «κουρεμένη», με στόχο βέβαια να «καρποφορούν» οι πλειστηριασμοί, που θα διενεργούνται 3 φορές τη βδομάδα (Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή).
• Επιπλέον, υπό κατάθεση στη Βουλή βρισκόταν μέχρι και χτες η τροπολογία αναφορικά με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς προς το φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία. Θυμίζουμε ότι για τις περιπτώσεις χρεών προς το Δημόσιο δεν υπάρχει καμία απολύτως προστασία για την πρώτη κατοικία, ούτε καν με τα χαμηλά κριτήρια που θέτει ο νόμος Κατσέλη και θα αναθεωρηθούν οσονούπω.

Παράλληλα, και σε ό,τι αφορά τις περιπτώσεις πλειστηριασμών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, αναβαθμίζεται η θέση των τραπεζών έναντι των υπολοίπων, όπως των εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.

Για να «χρυσώσει το χάπι», η κυβέρνηση επιχειρεί να «σερβίρει» την υποτιθέμενη «προστασία» των εργαζομένων, ότι τάχα αποκτούν εκείνοι προτεραιότητα στις περιπτώσεις αυτές. Πρόκειται περί απάτης.

Σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, πρόκειται για «απαιτήσεις οι οποίες προέκυψαν πριν από την ημερομηνία ορισμού του πρώτου πλειστηριασμού και αφορούν μη καταβληθέντες μισθούς έως 6 μηνών από παροχή εξαρτημένης εργασίας και έως του ποσού το οποίο ισούται ανά μήνα οφειλόμενου μισθού και ανά εργαζόμενο με το νόμιμο κατώτατο μισθό υπαλλήλου άνω των είκοσι πέντε ετών επί 275%».

Σε απλά Ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στην καλύτερη περίπτωση θα έχουν να περιμένουν μόνο ένα μικρό τμήμα από τα δεδουλευμένα τους κι ως ένα ορισμένο όριο, για να «αδειάζουν τη γωνιά» των τραπεζών, και αυτό βέβαια εάν και εφόσον η τιμή του εκπλειστηριάσματος θα επαρκέσει για την όποια κάλυψη των δεδουλευμένων.

Παράλληλα, η εν λόγω ρύθμιση αφορά αποκλειστικά και μόνο τα νέα ενυπόθηκα δάνεια που θα χορηγούν στο εξής οι τράπεζες, και που βέβαια θα έχουν να παίρνουν ποσά πολύ πάνω από το 65% του εκπλειστηριάσματος που προβλέπεται σήμερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οφειλές και προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ταυτόχρονα, τα μέτρα αυτά αποτελούν και εδώ «γέφυρα» για τα επόμενα:

Στο πλαίσιο της επερχόμενης 4ης «αξιολόγησης», δρομολογούνται για τη συνέχεια και νέες παρεμβάσεις, όπως για την περαιτέρω κατακρεούργηση της όποιας παρεχόμενης δικαστικής προστασίας για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια λαϊκών νοικοκυριών. Δεδομένη επίσης είναι η επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών, με στόχο τη σύντμηση του χρονοδιαγράμματος για την κήρυξη των πλειστηριασμών, και μάλιστα χωρίς την έγκριση των δικαστηρίων. Σε αυτό το πλαίσιο, εκκινούν και οι διεργασίες αναφορικά με την «αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας» του υπάρχοντος νομικού πλαισίου περί «αφερεγγυότητας των νοικοκυριών», καθώς σύμφωνα με το «συμπληρωματικό μνημόνιο», με ορόσημο το Φλεβάρη του 2018 ο νόμος 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) θα έχει τροποποιηθεί. Η «λύση» που προωθείται αφορά τη διαμόρφωση κάποιου τύπου «εξωδικαστικού μηχανισμού», ο οποίος και θα κρίνει, καταρχάς, το κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις για την ένταξη σε καθεστώς «δικαστικής προστασίας», ζήτημα που μέχρι σήμερα βρίσκεται στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου. Στη συνέχεια, και μόνο εφόσον δοθεί το «πράσινο φως», η υπόθεση θα πηγαίνει στο δικαστήριο.