Συνεχίζονται οι συζητήσεις και οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), λίγες μέρες πριν το συνέδριο του κόμματος την Κυριακή στη Βόννη, όπου θα αποφασιστεί αν θα προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις για συνέχιση του «μεγάλου συνασπισμού» με τους Χριστιανοδημοκράτες/Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU). Οι διερευνητικές συνομιλίες των δυο πλευρών κατέληξαν την περασμένη Παρασκευή σε αρχική συμφωνία και οι διαπραγματεύσεις για κυβέρνηση θα συνεχιστούν μόνο αν το συνέδριο του SPD δώσει το «πράσινο φως». Ανοιχτά παραμένουν σε κάθε περίπτωση τα ενδεχόμενα στήριξης του SPD σε μια μειοψηφική κυβέρνηση υπό την Αγκελα Μέρκελ ή νέων εκλογών.

Αυτήν τη βδομάδα συνεδρίασαν τα τοπικά όργανα του SPD ανά τη χώρα, ενώ ο πρόεδρος Μάρτιν Σουλτς περιόδευσε σε αρκετά κρατίδια, επιδιώκοντας να πείσει την «κομματική βάση» να υπερψηφίσει στο συνέδριο την έναρξη των διαπραγματεύσεων.

Την Τετάρτη το βράδυ, το τοπικό προεδρείο του SPD στο κρατίδιο Ζάαρλαντ - που στέλνει 24 από τους 600 αντιπροσώπους του συνεδρίου - συνέστησε έναρξη των διαπραγματεύσεων συνασπισμού με 18 ψήφους υπέρ και μία κατά. Στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Παλατινάτου, όπου παραβρέθηκε ο Μ. Σουλτς, συζητήθηκε το περιεχόμενο των διερευνητικών αποτελεσμάτων, όμως δεν πάρθηκε απόφαση. Οι 49 σύνεδροι θα ψηφίσουν «κατά βούληση».

Το οικονομικό φόρουμ του SPD προειδοποιεί για ενδεχόμενη αποτυχία των σχεδίων για «μεγάλο συνασπισμό»: «Θα ήταν καταστροφικό αν το συνέδριο του κόμματος απορρίψει τις διαπραγματεύσεις», είπε ο Χάραλντ Κριστ, μέλος του συμβουλίου του φόρουμ, επιχειρηματολογώντας πως η διαμόρφωση σταθερής κυβέρνησης είναι απαραίτητη τώρα και επίσης τα αποτελέσματα των διερευνητικών είναι πολύ ικανοποιητικά.

Αλλά και πρώην επικεφαλής του SPD συνέστησαν στους εκπροσώπους να υπερψηφίσουν τις διαπραγματεύσεις με τη Χριστιανική Ενωση. «Υπάρχουν περισσότερα επιχειρήματα υπέρ της συμμετοχής σε διαπραγματεύσεις από το "όχι"», δήλωσε ο πρώην πρόεδρος του SPD, Κουρτ Μπεκ. Ομοίως, ο 91χρονος Ερχαρντ Επλερ, επί δεκαετίες εκπρόσωπος της αριστεράς πτέρυγας του SPD, έγραψε: «Αν ερωτώμαι, μετά από 62 χρόνια ως μέλος του κόμματος, η απάντηση είναι "ναι"».

Τα στελέχη του SPD που διαφωνούν με έναν ακόμη «μεγάλο συνασπισμό», προτάσσουν την πολιτική επιβίωση και την εκλογική φθορά του κόμματος, ενώ αξιοποιούνται προσχηματικά ορισμένα επιμέρους ζητήματα, που θα μπορούσαν να «επαναδιαπραγματευτούν».

Πάντως, η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD, Αντρεα Νάλες, συνέστησε στο κόμμα της να μην πάει «με ψευδείς ελπίδες» στις πιθανές διαπραγματεύσεις για μεγάλο συνασπισμό, προειδοποιώντας για «ψευδαισθήσεις» και ξεκαθαρίζοντας πως οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές. Η ίδια εκτίμησε πως περίπου το 1/3 των 600 συνέδρων είναι ακόμη αναποφάσιστοι. Αλλά και η καγκελάριος και πρόεδρος της CDU, Αγκελα Μέρκελ, έχει αποκλείσει σημαντικές επαναδιαπραγματεύσεις των αποτελεσμάτων των διερευνητικών, επισημαίνοντας πως η Χριστιανική Ενωση (CDU/CSU) έχει ήδη κάνει «σκληρές παραχωρήσεις».

Το οικονομικό συμβούλιο της CDU (εκπροσωπεί επιχειρηματικούς ομίλους και απαρτίζεται από στελέχη επιχειρήσεων) τάχθηκε ακόμη μια φορά κατά ενός νέου μεγάλου συνασπισμού και προτείνει στο SPD να επιστρέψει στην αντιπολίτευση «και να λύσει εκεί τα προβλήματα της ηγεσίας και της ανανέωσής του». Και σε προηγούμενες παρεμβάσεις του το οικονομικό συμβούλιο εξέφραζε την άποψη πως δεν πρέπει να υπάρξει μεγάλος συνασπισμός με κάθε κόστος και χαρακτήριζε «πολύ ακριβές» τις «απαιτήσεις» των σοσιαλδημοκρατών, παρότι πρόκειται για ορισμένα ψίχουλα από τον τεράστιο πλούτο που παράγεται στη Γερμανία.

Συνολικά η αντιπαράθεση για τη βέλτιστη για το κεφάλαιο κυβερνητική λύση στη Γερμανία έχει να κάνει με τις απαιτήσεις των βιομηχάνων και των επιχειρηματικών ομίλων, από τη μία, για μια σταθερή κυβέρνηση (όχι μειοψηφική) και, από την άλλη, για μηδενικές παραχωρήσεις στο λαό από τα πλούσια πλεονάσματα σε προϋπολογισμό και εμπορικό ισοζύγιο. Το γερμανικό κεφάλαιο ξεκάθαρα σημειώνει πως ακόμη και οι μικρές φοροελαφρύνσεις θα στερήσουν χρήματα από τις επείγουσες κρατικές επενδύσεις σε υποδομές, ενώ ζητά απεριόριστη ευελιξία στην αγορά εργασίας και διαρκείς μεταρρυθμίσεις που θα μειώνουν το εργασιακό «κόστος» (συντάξεις, ασφαλιστικές εισφορές, Υγεία κ.λπ.).