Copyright 2018 The Associated |
Αμεση ήταν η απάντηση της κεντρικής κυβέρνησης της Ισπανίας του Μαριάνο Ραχόι, που έσπευσε να ζητήσει τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Επικρατείας για το αν μπορεί να προσβάλει την απόφαση του προέδρου του καταλανικού Κοινοβουλίου να ορίσει τον Πουιτζντεμόντ μοναδικό υποψήφιο. «Υπάρχει ένα ένταλμα σύλληψης εις βάρος του, άρα το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει (αν επιστρέψει) στην Ισπανία είναι να τεθεί στη διάθεση της δικαιοσύνης», είπε η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης Σοράγια Σάενς ντε Σανταμαρία και πρόσθεσε: «Δεν διαθέτει την ελευθερία διακίνησης που θα του επέτρεπε να είναι παρών στο κοινοβούλιο».
Η απάντηση όμως του Συμβουλίου Επικρατείας ήταν αντίθετη από αυτό που περίμενε η ισπανική κυβέρνηση. Δηλαδή ότι δεν υπάρχει καμία νομική βάση που να αποτρέπει την υποψηφιότητα Πουιτζντεμόντ. Ετσι, μετά από αυτό, ο αποπεμφθείς Καταλανός Πρόεδρος ζήτησε την παραίτηση της αντιπροέδρου της ισπανικής κυβέρνησης, σε μήνυμά του στο διαδίκτυο, κάνοντας λόγο για «φιάσκο χειραγώγησης της νομοθεσίας».
Γεγονός είναι, πάντως, ότι η κίνηση του λεγόμενου «αυτονομιστικού μπλοκ» ρίχνει νέο «λάδι στη φωτιά» της ενδοαστικής αντιπαράθεσης. Το μπλοκ αυτό από τη σοσιαλδημοκρατική Ρεπουμπλικανική Αριστερά, κόμμα του Ρ. Τόρεντ, το νεοφιλελεύθερο Δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Κόμμα (PDCat) με τη συμμαχία «Μαζί για την Καταλονία» του Πουιτζντεμόντ και την αυτοπαρουσιαζόμενη ως «αντικαπιταλιστική» Λαϊκή Ενότητα (CUP), έχει εξασφαλίσει από τις εκλογές της 21ης Δεκέμβρη 70 στις 135 έδρες και μπορεί να εκλέξει τον φυγά Πρόεδρο. Η αντιπαράθεση στην Ισπανία έχει ως βάση την προσπάθεια της καταλανικής αστικής τάξης, στην πιο πλούσια επαρχία, να αναβαθμίσει το ρόλο της, διεκδικώντας μεγαλύτερη αυτονομία και περισσότερες αρμοδιότητες. Οσο και αν εγκλωβίζεται λαϊκός κόσμος στις χίμαιρες περί ανεξαρτησίας, το δεδομένο είναι ότι με αδιασάλευτη την εξουσία του κεφαλαίου, δεν μπορεί να περιμένει καλύτερες μέρες.