Τη νύχτα της 7ης του Οκτώβρη 1967, ένας αγρότης διακρίνει στο φεγγαρόφωτο, κοντά στο χωριό Λας Ιγέρας της Βολιβίας, τις φιγούρες μιας ομάδας ανταρτών και τρέχει να ειδοποιήσει τον τοπικό στρατιωτικό διοικητή, προσδοκώντας γενναία αμοιβή από τις αρχές. Οι κυβερνητικές δυνάμεις που κινητοποιούνται αστραπιαία εντοπίζουν τους αντάρτες στις 8 του Οκτώβρη, στις 6 τα χαράματα. Ακολουθεί πεντάωρη, λυσσώδης, μάχη, κατά τη διάρκεια της οποίας οι απελπιστικά λιγότεροι αντάρτες χρησιμοποιούν μέχρι και την τελευταία τους σφαίρα. Οταν πια τα πάντα έχουν κριθεί, ο Σιμόν Κούμπα, ένας επαναστάτης εργάτης από τα ορυχεία του Χουανίνι, πυροβολείται και πέφτει νεκρός ενώ μεταφέρει στην πλαγιά ενός λόφου κάποιον σύντροφό του, που φέρει τραύματα στον ώμο και στο λαιμό. Οταν ο διοικητής των στρατιωτών, υπολοχαγός Πράδο, αντικρίζει τον τραυματία, δεν πιστεύει στα μάτια του: Απέναντί του, αιμόφυρτος αλλά ζωντανός, με την καραμπίνα του από ώρα αχρηστευμένη και το περίστροφό του χωρίς ούτε μια σφαίρα, κείται ο ίδιος ο αρχηγός των ανταρτών, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Την επόμενη μέρα, 9 του Οκτώβρη 1967, οι δημοσιογράφοι, που μεταφέρονται εσπευσμένα με στρατιωτικά ελικόπτερα στο Βαλεγκράντε, αντικρίζουν ξαπλωμένο σε ένα πρόχειρο κρεβάτι έναν γενειοφόρο άνδρα 40 χρόνων, γυμνό από τη μέση και πάνω, με χακί παντελόνι και στρατιωτική ζώνη, με ένα αδιόρατο χαμόγελο στα παγωμένα του χείλη. Είναι ο Τσε Γκεβάρα. Νεκρός. Οχι από τα μάλλον επιπόλαια τραύματά του στο πεδίο της μάχης, αλλά από δύο σφαίρες στο σβέρκο. Κανείς δε θα μάθει τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου ή μάλλον της δολοφονίας του, ούτε καν της ταφής του. Ακόμη και νεκρός ο Γκεβάρα είναι εξαιρετικά επικίνδυνος για το βολιβιανό καθεστώς, που δε διανοείται καν να ρισκάρει μια δημόσια ταφή του. Ούτε στον αδελφό του, Ρομπέρτο Γκεβάρα, δε δείχνουν το πτώμα του, με συνέπεια πολλοί να αμφισβητούν αν πέθανε πραγματικά ή μήπως πρόκειται για μπλόφα των αρχών. Την αβεβαιότητα διαλύει στις 15 του Οκτώβρη ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο, επιβεβαιώνοντας σε δημόσια συγκέντρωση το θάνατο του Γκεβάρα και κηρύσσοντας τριήμερο πένθος στην Κούβα, στη δεύτερη πατρίδα του μεγάλου Αργεντινού επαναστάτη.