Στην ημερίδα αναδείχθηκαν τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πυροσβέστες στην υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας τους, ως αποτέλεσμα της έλλειψης των αναγκαίων μέτρων και της πολιτικής των περικοπών, αλλά και της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων που υλοποιούνται στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και βάζει στο περιθώριο την ανθρώπινη ζωή, μετρά την προστασία της ως κόστος που θέλει να αποφύγει.

Στη διάρκεια της ημερίδας, ο Γιώργος Μελιόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας (ΕΓ) της ΕΑΚΠ, παρουσίασε ποια είναι η ΕΑΚΠ και έναν απολογισμό της πλούσιας δράσης που είχε το 2017.

Ο Δημήτρης Βλάχος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΥΠΣ και του συντονιστικού οργάνου της ΕΓ της ΕΑΚΠ, παρουσιάζοντας την κεντρική εισήγηση, αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στο Πυροσβεστικό Σώμα και αποτυπώνει δραματικά τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους. Και ανέφερε ανάμεσα σε άλλα πως «σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις που υπάρχουν από τη διαχρονική άρνηση των κυβερνήσεων να εκδώσουν τα ΠΔ για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των πυροσβεστών κατά την εργασία τους στα επιχειρησιακά συμβάντα, η παράταξή μας έχει καταγράψει, αναδείξει και καταγγείλει ιδιαίτερα τα εξής:

• Δεν έχει κατοχυρωθεί για τους πυροσβέστες ανώτατο όριο χρόνου εργασίας και υποχρεωτική ξεκούραση μετά τη συμπλήρωσή τους, στις πυρκαγιές, διασώσεις, παροχές βοήθειας κ.λπ. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει καμιά κατοχύρωση και προστασία του ωραρίου και του χρόνου εργασίας. Η καταπόνηση του προσωπικού εντείνεται στον ανώτατο βαθμό, αφού ξεπερνά τις 30 και 40 ώρες συνεχούς εργασίας, κυρίως στις δασικές πυρκαγιές.
• Δεν έχει χορηγηθεί ο απαιτούμενος σύγχρονος ατομικός εξοπλισμός και κυρίως παρατηρούνται μεγάλες ελλείψεις ακόμη και σε στοιχειώδη μέσα ατομικής προστασίας στους συναδέλφους μας, πενταετείς και συμβασιούχους. Υπάρχει - σε αρκετές περιπτώσεις παντελής - έλλειψη διατροφής και πόσιμου νερού στους πυροσβέστες, ιδιαίτερα κατά την κατάσβεση των πυρκαγιών.
• Η Υπηρεσία μας δεν μας εξασφαλίζει κατάλληλα καταλύματα για την ξεκούρασή μας, όταν συμμετέχουμε σε συμβάντα μακριά από την έδρα μας, που διαρκούν πολλές μέρες. Μας υποχρεώνουν να ξεκουραστούμε σε στρατόπεδα, όπως έγινε αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια σε δασικές πυρκαγιές στη Χίο και στη Ρόδο».

Οπως επισήμανε: «Η κύρια αιτία που δεν εφαρμόζονται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της ζωής των πυροσβεστών είναι η πολιτική περικοπών όλων των κυβερνήσεων, που στερεί από τον προϋπολογισμό του Πυροσβεστικού Σώματος τα απαιτούμενα ποσά που χρειάζεται για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις έχουν επιδείξει την απαξίωσή τους σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος, όπως και την αναγνώριση του επαγγέλματος ως βαρέος, επικίνδυνου και ανθυγιεινού».

«Ολες αυτές οι πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων υλοποιήθηκαν», όπως είπε ο Δ. Βλάχος, «αγνοώντας προκλητικά:

• Τα 35 θανατηφόρα ατυχήματα (19 μονίμων, 3 ΠΠΥ, 12 εποχικών και 1 εθελοντή) και τους εκατοντάδες τραυματισμούς πυροσβεστών εν ώρα υπηρεσίας από το 1998, που έγινε η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στο ΠΣ, ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της δουλειάς που έχει επιφέρει η μεγάλη έλλειψη προσωπικού.
• Τη συχνή έκθεση των πυροσβεστών σε ποικίλα επιβαρυντικά για την υγεία περιβάλλοντα στοιχεία, λόγω ύπαρξης έντονων καπνών, αιωρούμενων σωματιδίων, υπολειμμάτων καύσης, διοξινών σε πυρκαγιές χωματερών, χημικών παραγώγων από αστικά και βιομηχανικά συμβάντα. Την έκθεση στις υψηλές θερμοκρασίες των καιόμενων υλικών και των θερμοκρασιών του περιβάλλοντος.
• Τη συχνή εμπλοκή σε τροχαία ατυχήματα και διασώσεις ποικίλων περιπτώσεων, υπό αντίξοες συνθήκες, με έντονη σωματική καταπόνηση και ψυχική επιβάρυνση.
• Την υπέρβαση του τακτικού χρόνου εργασίας των πυροσβεστών, ιδιαίτερα στα μεγάλα δασικά συμβάντα, χωρίς ανώτατα καθορισμένα χρονικά όρια, μέχρι εξαντλήσεως.
• Τα φαινόμενα εκδήλωσης σοβαρότατων παθήσεων στους υπαλλήλους του ΠΣ, όπως είναι καρδιοπάθειες, κακοήθειες, διαφόρων μορφών ηπατίτιδες, μυοσκελετικές κακώσεις και μια σειρά άλλων ασθενειών και μόνιμων αναπηριών, συνέπεια της χρόνιας επαφής με μολυσματικούς παράγοντες και της μόνιμης ύπαρξης επαγγελματικού άγχους.
• Τους αιφνίδιους θανάτους εν ενεργεία και εν αποστρατεία συναδέλφων, από διάφορες αιτίες, συνέπεια της μακροχρόνιας επιβάρυνσης της υγείας τους από τη συνεχόμενη έκθεσή τους σε επιβλαβείς παράγοντες».

Στη συνέχεια, ο Δ. Βλάχος ανέφερε στόχους πάλης της ΕΑΚΠ για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία.

Η Εύη Γεωργιάδου, Δρ. Χημικός Μηχανικός και μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, στην τοποθέτησή της σημείωσε ότι το θέμα της υγιεινής και ασφάλειας στο Πυροσβεστικό Σώμα δεν αφορά μόνο τους πυροσβέστες, αλλά όλους τους εργαζόμενους και το λαό, διότι ακριβώς το ίδιο το λειτούργημα του πυροσβέστη είναι τέτοιο που αν η δική του υγεία και ασφάλεια δεν προστατευθεί, κινδυνεύει και η δημόσια υγεία και ασφάλεια. Ξεκαθάρισε ότι δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι το ίδιο το επάγγελμα του πυροσβέστη έχει μια εγγενή επικινδυνότητα και άρα πρέπει να την αποδεχθούμε. Πολλά από αυτά τα ατυχήματα θα μπορούσαν να προληφθούν. Σημείωσε ότι στο ΠΣ δεν υπάρχει ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον, αντίθετα είναι διαρκώς μεταβαλλόμενο, με πολλαπλάσιους κινδύνους, πολλά καθήκοντα και η φύση της άμεσης αντιμετώπισης του κάθε συμβάντος αυξάνει την επικινδυνότητα. Αναφέρθηκε επίσης στην υπερπροσπάθεια και στην καταπόνηση των πυροσβεστών, ως έναν σημαντικό παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει σε θανάτους από καρδιακή νόσο, ή και σε αυτοκτονίες.

Αντίστοιχη, τόνισε, είναι η κατάσταση σε όλους τους εργασιακούς χώρους, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι κάθε 3 μέρες έχουμε 1 νεκρό εργάτη από εργατικό «ατύχημα». Στάθηκε επίσης στο ζήτημα της ελλιπούς λειτουργίας των Επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, σημειώνοντας ότι είναι ζήτημα διεκδίκησης και πάλης του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος. Και κατέληξε τονίζοντας ότι το θέμα της υγιεινής και της ασφάλειας της εργασίας δεν είναι θέμα τεχνικό. Είναι πολιτικό και οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων πρέπει να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο που θυσιάζει την υγιεινή και την ασφάλειά τους.

Ο Χρήστος Παπάζογλου, γιατρός εργασίας και μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, αναφέρθηκε στον κίνδυνο των επαγγελματικών ασθενειών. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε, τόνισε, είναι ότι αντικειμενικά υπάρχουν οι δυνατότητες να προληφθούν, να αντιμετωπιστούν στην πηγή τους και όχι να φτάσουμε να μιλάμε για ήρωες αναφερόμενοι στους θανάτους από εργατικά ατυχήματα, ή για τους πολύ περισσότερους θανάτους που έχουμε από τις επαγγελματικές ασθένειες.

Είπε ότι οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες είναι 4 - 5 φορές περισσότεροι απ' ό,τι από εργατικά ατυχήματα. Αναφέρθηκε στους παράγοντες κινδύνου όπως οι φυσικοί, οι χημικοί, οι βιολογικοί, και στάθηκε κυρίως στους εγκάρσιους οργανωτικούς, που αναδεικνύουν ότι η επιβάρυνση της υγείας δεν προέρχεται από τη φύση του επαγγέλματος αλλά από τη φύση της κοινωνίας, που έχει προσανατολισμό τα πάντα να θυσιάζονται για το κέρδος.

Παρουσιάζοντας τις επαγγελματικές ασθένειες των πυροσβεστών, μίλησε για τον καρκίνο εξαιτίας των χημικών και καρκινογόνων παραγόντων στους οποίους εκτίθενται, τη στεφανιαία νόσο που επιτείνεται από τις συνθήκες εργασίας (π.χ. πολλές ώρες εργασίας, κυκλικό ωράριο, επαγγελματικό στρες κ.ά.), στα αναπνευστικά προβλήματα, την επαγγελματική βαρηκοΐα, τις μυοσκελετικές παθήσεις, το σύνδρομο επαγγελματικής νοσηρότητας. Τόνισε ότι το κυκλικό ωράριο εργασίας είναι καρκινογόνος παράγοντας, έχει οξείες και χρόνιες επιπτώσεις στην υγεία και συνδέεται με κίνδυνο ατυχήματος. Τέλος, ανέδειξε την ανάγκη ενός ενιαίου πλαισίου αιτημάτων που να προστατεύει την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.