Eurokinissi |
Από αυτούς, ο μεγαλύτερος αριθμός, 1.369 άνθρωποι, πέρασαν στη Λέσβο, 541 στη Σάμο και 58 στη Χίο. Το Γενάρη είχαν έρθει 1.504 άτομα και το Φλεβάρη 997. Αντίστοιχα, το Μάρτη του 2017 στο βόρειο Αιγαίο πέρασαν 1.407 πρόσφυγες και μετανάστες (336 στη Λέσβο, 824 στη Χίο και 247 στη Σάμο), ενώ το Μάρτη του 2016 είχαν έρθει 8.604 (3.277 στη Λέσβο, 3.614 στη Χίο και 1.713 στη Σάμο).
Από το απόγευμα της περασμένης Τρίτης μέχρι και τις 10 το πρωί της Τετάρτης, έφτασαν στη Χίο 212 άτομα, που στο σύνολό τους μεταφέρθηκαν και καταγράφηκαν στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της ΒΙΑΛ στο Χαλκειό. Ας σημειωθεί ότι από την 1/1 μέχρι και τις 31/3, στη Χίο είχαν φτάσει συνολικά 284 πρόσφυγες και μετανάστες. Από την Κυριακή 1/4 μέχρι και την Τρίτη 3/4, στη Λέσβο πέρασαν 169 άτομα και στη Σάμο 142. Συνολικά, μέσα σε τέσσερις μέρες, στα νησιά του βόρειου Αιγαίου έφτασαν 523 πρόσφυγες και μετανάστες.
Με αφορμή την αύξηση των ροών, επανέρχεται στην επικαιρότητα το ζήτημα των διπλά εγκλωβισμένων ανθρώπων στα νησιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια ώρα που στη Λέσβο είναι εγκλωβισμένοι 5.812 άνθρωποι μόνο στο ΚΥΤ της Μόριας και 7.958 σε όλο το νησί, δεν έχει προχωρήσει κανένα ουσιαστικό μέτρο στην κατεύθυνση του απεγκλωβισμού. Η αύξηση των προσφυγικών ροών και το ενδεχόμενο αυτές να συνεχιστούν, προκαλούν έντονες και δικαιολογημένες ανησυχίες στους κατοίκους του νησιού. Η κατάσταση στο νησί έχει ήδη φτάσει στο απροχώρητο και μια τέτοια εξέλιξη θα δημιουργήσει πολύ δύσκολες καταστάσεις για πρόσφυγες και κατοίκους. Πολύ περισσότερο εάν συνδυαστεί με την ένταση που καλλιεργείται στο Αιγαίο από την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης και την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών στην περιοχή μας, στους οποίους συμμετέχουν οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας.
Associated Press |
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη κατάσταση είναι και αποτέλεσμα της συμφωνίας που έχει υπογραφεί ανάμεσα σε Ευρωπαϊκή Ενωση και Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πραγματικότητα σήμερα, ένα χρόνο μετά τη συμφωνία, συμπυκνώνεται στα εξής:
-- Οι χιλιάδες πρόσφυγες - μετανάστες που βρίσκονταν στην Ελλάδα, αλλά και όσοι ήρθαν μετά τη συμφωνία, παραμένουν ακόμη και σήμερα διπλά εγκλωβισμένοι. Δηλαδή, δεν μπορούν να πάνε ούτε στη χώρα που επιθυμούν, ούτε και να μεταφερθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
-- Ακόμα και όταν υπάρχει κάποια μεταφορά προσφύγων σε άλλους χώρους στην ηπειρωτική χώρα, για αποσυμφόρηση των καταυλισμών στα νησιά, η Ευρωπαϊκή Ενωση ζητά από την κυβέρνηση να σταματήσει την όποια τέτοια κίνηση. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία απειλεί κατά καιρούς ότι θα αφήσει ανεξέλεγκτη τη ροή των προσφύγων προς την Ελλάδα, βγαίνοντας από τη συμφωνία. Επιπλέον, το περιβόητο πρόγραμμα επιλεκτικής μετεγκατάστασης από την Ελλάδα σε άλλα κράτη της ΕΕ ενός ελάχιστου αριθμού προσφύγων όχι μόνο δεν αποτέλεσε λύση, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν προχώρησε.
-- Ενα άλλο ζήτημα είναι οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων. Με καταγγελίες ότι οι υγειονομικές υπηρεσίες είναι απούσες αφού υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν γιατρό για μήνες, ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι περιμένουν δύο χρόνια για εξέταση αιτήματος ασύλου, ότι υπάρχουν έλλειψη έγκυρης και έγκαιρης ενημέρωσης για τις διαδικασίες ασύλου, ελλείψεις στη νομική στήριξη, σημειώνονται κρούσματα διακίνησης ναρκωτικών και πορνεία, οι απορρίψεις αιτημάτων ασύλου αυξάνονται, ενώ οι διακινητές «επιχειρούν» μέσα και έξω από τα ΚΥΤ...