Την «πρότασή» του για την κάλυψη του «επενδυτικού κενού» στην ελληνική οικονομία παρουσιάζει ο ΣΕΒ την ερχόμενη βδομάδα, στο πλαίσιο του «διαλόγου» κυβέρνησης και «κοινωνικών εταίρων» αναφορικά με τη διαμόρφωση της λεγόμενης «εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής», που με τη σειρά της συγκαταλέγεται στις «προαπαιτούμενες» αντιλαϊκές παρεμβάσεις της 4ης «αξιολόγησης».

Ουσιαστικά, το «επενδυτικό κενό» στο οποίο εστιάζουν ο ΣΕΒ και τα αστικά επιτελεία, είναι το αποτέλεσμα της καταστροφής των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, που εκδηλώθηκε στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, με μορφές όπως η μαζική απαξίωση υποδομών, μηχανημάτων για την παραγωγή των εμπορευμάτων, με λουκέτα σε εργοστάσια και με άλλους τρόπους. Ακόμη και σήμερα, παρά τους όποιους ρυθμούς αναιμικής όσο και αβέβαιης ανάκαμψης, η μάζα των νέων επενδύσεων παραμένει χαμηλότερη από τις «αποσβέσεις», δηλαδή από την απαξίωση μηχανημάτων και υποδομών, λόγω της παλαιότητας, της φυσιολογικής φθοράς του στη διάρκεια του χρόνου κ.ά. Σε αυτό το επίπεδο, η αποκατάσταση της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας στα επίπεδα που υπήρχαν πριν από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, θα απαιτήσει σειρά από νέες αντιλαϊκές παρεμβάσεις τόσο σε δημοσιονομικό επίπεδο (π.χ. ενίσχυση της φοροληστείας, κατακρεούργηση κοινωνικών κονδυλίων) όσο και σε άλλα μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα, με γνώμονα τη διαμόρφωση του κατάλληλου επιχειρηματικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση των επενδυτών.

Σύμφωνα με τις επεξεργασίες του ΣΕΒ για το «επενδυτικό κενό»:

-- Η σημαντική «αποεπένδυση» που έχει σημειωθεί στα χρόνια της κρίσης φτάνει στα 100 δισ. ευρώ σωρευτικά στην περίοδο 2009-2017 και, όπως λένε, «υπονομεύει την παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας.

-- Το ισοζύγιο των επενδύσεων (καθαρές προς ακαθάριστες) παρέμεινε αρνητικό το 2017 κατά -3,9% του ΑΕΠ. Πρόκειται για τη συνέχιση του φαινομένου (αν και με επιβραδυνόμενους ρυθμούς) της χαμηλότερης προσέλκυσης νέων επενδύσεων σε σχέση με τις αποσβέσεις. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, έχει αποτέλεσμα «να μην ανανεώνεται ο κεφαλαιουχικός εξοπλισμός της οικονομίας, να πλήττεται η παραγωγικότητά της και άρα η θέση της στον διεθνή επενδυτικό ανταγωνισμό και να μη δημιουργούνται νέες θέσεις απασχόλησης». Την ίδια στιγμή, στην ΕΕ «τρέχει» με ετήσιους ρυθμούς αύξησης των καθαρών επενδύσεων ύψους 3,3% του ΑΕΠ, διευρύνοντας περαιτέρω την «ψαλίδα» με την ελληνική οικονομία.

-- Το μερίδιο επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ΕΕ είναι στο 20%, ενώ στην Ελλάδα το 2017 ήταν στο 13%.

Ο ΣΕΒ κάνει λόγο για την ανάγκη υιοθέτησης ενός «φιλόδοξου και επιθετικού πακέτου οριζόντιων φιλοεπενδυτικών μεταρρυθμίσεων» για το σύνολο της οικονομίας, αλλά και ειδικότερων πολιτικών σε 9 κλάδους (μέταλλα και εξόρυξη, τρόφιμα, φάρμακα, Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, εφοδιαστική αλυσίδα, εκπαίδευση, ψηφιακή οικονομία και κυκλική οικονομία), ώστε η Ελλάδα να υπερδιπλασιάσει τις επενδύσεις σε παραγωγικές δραστηριότητες από 7 έως 10 χρόνια, βελτιώνοντας αισθητά το μερίδιο των επενδύσεων στο ΑΕΠ της χώρας από 13% σήμερα σε 20% έως το 2025.

Ενόψει του «επενδυτικού συνεδρίου», ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Θ. Φέσσας, επισημαίνει ότι «ο ΣΕΒ θεωρεί απαραίτητο ένα επιθετικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για τη δημιουργία δομών, μηχανισμών και διαδικασιών επιτάχυνσης επενδύσεων, το οποίο επιταχύνει τη σύγκλιση με τις πρακτικές της ΕΕ και βελτιώνει τη συνολική επενδυτική απόδοση παράλληλα με τη βελτίωση των δημοσίων εσόδων».

Μεταξύ άλλων, προτείνουν «τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Επενδύσεων υπό τον πρωθυπουργό για την εποπτεία εφαρμογής του προγράμματος με συμμετοχή του ΣΕΒ και δέσμευση όλων των πολιτικών δυνάμεων στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων ανεξαρτήτως πολιτικών κύκλων και κυβερνητικών αλλαγών».

Μεταξύ άλλων, οι επιμέρους στόχοι που θέτει ο ΣΕΒ αφορούν:

• Μείωση 30% του εταιρικού φόρου (άμεσα ή έμμεσα) στις νέες επενδύσεις και απλοποίηση των φορολογικών διαδικασιών.
• Μείωση 30% του χρόνου αδειοδότησης μέχρι το 2020.
• Μείωση 25% του βάρους που επιφέρουν τα εμπόδια και η γραφειοκρατία έως το 2020.
• Μείωση 35% του χρόνου επίλυσης δικαστικών (διοικητικών) διαφορών έως το 2020.
• Διπλασιασμό των ιδιωτικών επενδύσεων στην καινοτομία έως το 2023.
• Αύξηση του μεριδίου της ψηφιακής οικονομίας στο ΑΕΠ κατά 4%.

Οι «επισημάνσεις» και απαιτήσεις των βιομηχάνων, όπως και των υπόλοιπων τμημάτων του κεφαλαίου, έρχονται με τη σειρά τους να ενσωματωθούν στο «αναπτυξιακό σχέδιο» που διαμορφώνει από κοινού με το κεφάλαιο και τους «εταίρους» η κυβέρνηση.

Το πρόπλασμα του κυβερνητικού σχεδίου «αναπτυξιακής στρατηγικής» («Growth Strategy for the Future of Greece»), του λεγόμενου προγράμματος «ελληνικής ιδιοκτησίας», θα συζητηθεί στο Γιούρογκρουπ στις 27 Απρίλη, που συνεδριάζει στη Σόφια της Βουλγαρίας.

Το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να ενσωματώσει τις υπάρχουσες μνημονιακές συμφωνίες, με κεντρικούς άξονες την «αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας», τη «διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας», την «ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις», καθώς και τη διαμόρφωση, όπως λένε, «σύγχρονου κράτους και δημόσιας διοίκησης», πάντα υπό το πρίσμα της διευκόλυνσης των επιχειρηματικών ομίλων.

Την ίδια ώρα, το πρόσφατο «συμπληρωματικό μνημόνιο» με την Ευρωζώνη προβλέπει ότι «η αναπτυξιακή στρατηγική θα πρέπει να οικοδομηθεί επί μεσοπρόθεσμων σχεδίων δράσης», που αφορούν την Εκπαίδευση, τον «εκσυγχρονισμό» της δημόσιας διοίκησης και του δικαστικού συστήματος, καθώς και τη «στρατηγική κατά της διαφθοράς».

Μάλιστα, για το σκοπό αυτό, προβλέπεται η ίδρυση «Επιστημονικού Συμβουλίου Ανάπτυξης», με τη συμμετοχή επιχειρηματικών οργανώσεων (π.χ. ΣΕΒ), «συμβουλευτικής επιτροπής» ξένων επενδυτών, καθώς και των «κοινωνικών εταίρων». Ολοι μαζί, δηλαδή, ενωμένοι και στοιχισμένοι πίσω από τον «εθνικό στόχο» της ανάκαμψης, με τους εργαζόμενους υποταγμένους στην ένταση της εκμετάλλευσης!